TÜNEL

BURASI REVIR MI SIMDI?

  Beth revirin kapisini tiklatti. Kapiyi hafifce aralayarak basini iceri uzatti:

"Gelebilir miyim acaba?"

  Revirdeki hemsire o sirada bir seylerle ugrasiyordu ve leopar desenli cerceveli gozlugunun ustunden Beth'e bakti.

"Tabi, gel."

  Beth bu ne soguk kadin diye dusundu. Bir hemsire boyle olmamaliydi. En azindan o boyle dusunmemisti. Sonucta insanlarla ilgileniyordu ve daha ilimli olmasi gerekirdi. "Kadina da hergun salyali sumuklu hasta insanlar geliyor. Hergun onlari gorsem ben de boyle olurdum heralde." dedi sonra icinden. Hemsire, "Neyin var?" demesiyle kafasindaki dusunce baloncuklarini dagitti Beth'in.

"Biraz usutmusum sanirim. Burnum da akiyor. Biraz da halsizlik var. Grip ilaci almaya gelmistim ben."

   Hemsire basini tamam dercesine salladi ve ecza dolabindan bir grip ilaci alip uzatti:

"Bunu ic, iyi gelecektir. Ama dinlenmen de sart. Bu menet dinlenmeden pek kolay gecmiyor." dedi hemsire.

  Beth'in isine gelirdi bu. Zaten hareket edecek hali yoktu. Hemen ilacini icip odadaki sedyeye kivriliverdi.

"Benim biraz isim var. Bir yere kadar gidip gelecegim ama sen burada rahatina bakabilirsin." dedi ve odadan ayrildi hemsire.

  Beth sedyede uzanirken etrafi incelemeye basladi. Burasi revir miydi simdi? Etrafta saksilarla cicekler, oymali dolaplar... Duvar cok guzel bir duvar kagidiyla kapliydi. Hemsirenin koltugu pofuduk, pudra rengi saf kadifedendi. Iceri girdiginde bunlari farketmemisti. 

"Ilginc..." dedi Beth sessizce.

  Reviri de hic boyle hayal etmemisti. Sonucta burasi bir revirdi. Ne kadar guzel olabilirdi ki. Ya da olmaliydi. Bir revir icin bu kadar satafat fazlaydi. Sonra ecza dolabinin asili oldugu duvarin duvar kagidinin diger duvarinkilerden daha cok yipranmis oldugunu farketti. Ve o duvarda dolapla ayni hizzada baslayip yere kadar inen bir cizgi gordu. Once oranin kalemle cizilmis oldugunu dusundu ve pek dikkat etmedi fakat ardindan o cizginin oldugu yerde bir miktar bosluk farketti. Uzandigi sedyeden kalkti ve o cizgiye yoneldi. Evet o bir cizgi degildi. Bir bosluktu. Ancak ince bir kalemin girebilecegi kadar bir bosluk... Hemsirenin kalemliginden aldigi bir kursun kalemi o bosluga soktugu an duvarin hareket ettigini farketti. Ve sonra duvari kendine dogru cekti.

"Bu bir duvar degil. Bu bir kapi!" dedi heyecanla. "Ohaa yok artik!"