Salıncaktan düşen çocuk hiç küser mi parka?
¤ ¤ ¤ ¤ ¤ ¤ ¤ ¤ ¤ ¤ ¤ ¤ ¤ ¤ ¤ ¤ ¤
Miray yine başını belaya sokmuştu.
Kesinlikle. Telefonu tekrar aradım.
Çalıyor , çalıyor cevap yoktu.
Endişelenmeye başlamıştım.
Miray böyle yaparak acılarına son vermeye çalışıyordu.Ama yapamıyordu.Şöyle düşünün bembeyaz bir örtü ve üzerine düşen kan izleri geçmez. Yıkasanda izleri kalır.Bu iz hiçbir zaman geçmeyecekti.
Mirayla birbirimize benzemiyorduk.O sarışın renkli gözlü ben ise kumral esmer karışımıydım. Yanaklarımda ki gamzeler babamdandı. İki tane gülsemde gülmesem de oradaydılar.Boy olarak ben Miraydan uzundum. 1/70 boyundaydım.Mirayda 5 cm falan daha kısaydı.
Ben babama o ise anneme çekmişti.
Telefondan gelen mesaj sesiyle bakışlarımı telefona yöneltim.
Miray;
《Abla çalıştığın bara gel. Başım dertte》
Herzaman ki gibi. Bu sefer ona fena bir nutuk çekecektim.
Yavaşça uçurumdan kalktım. Yaptığım şeye gülmüştüm. Ölmeyi bu kadar isterken hemen şu anda , kalkarken düşmemeye çalışmak güldürmüştü.
Şapkamı yerden alıp yürümeye başladım. Ortalık sessizdi. Herzaman ki gibi. Sadece adım seslerim ve yaprak hışırtılarının sesleri geliyordu.
Eskiden korkardım.
Karanlıktan , yalnız olmaktan...
Sevdiklerimden nefret etmeye başlayınca , nefret ettiklerimi
sevmeye başlamıştım.
Aslında barda bugün işim erken bitmişti. Kafa dinlemek için buraya gelmiştim.Barın sokağına girince etrafı gözden geçirdim.
Zengin züppeler , kendilerini yatağa atmaya çalışan kızlar , öpüşen çiftler , kucak kucağa oturanlar yüzümü ekşitmişti.
Sadece midemi bulandırıyordu.
Ben daha bir kişinin elini bile tutmamışken insanların kendini mal gibi görmesi. Daha fazla kafa yormamaya karar verdim. Bara girdim.
Etrafa göz ucuyla bakarken ilerde Miray 'ı gördüm. Hemen yanına gittim.
''Miray sen ne yapıyorsun yine ? Başına dert açmaktan sıkılmadın mı? Bu sefer yar'' cümlememi tamamlayamadan susmuştum.
Çünkü Miray'ın ağzı yüzü dağılmıştı. Hemen yanındaki tabureye oturdum.
''Ne oldu biri biri bişey mi dedi ? Şöyle kim söyle hangi şerefsiz şöyle.''
Miray bana baktı ve ;
'' Abla nolur yardım et bana nolur ''
Miray'ın neden böyle yaptığının bilmiyorum.
'' Ne oldu anlat hemen.''
'' Abla bu bu mekanın sahibi olan adamın ceketinin cebinden elmas çaldım. Nolur kızma nolur. Abla ben sadece bi gece takmak için aldım ve yanımda bu elması geri yanına götürmeliyim ama yapamam abla . Beni kışkırttılar yoksa asla böyle bişey yapmazdım.''
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DEĞİŞİM
Fiksi RemajaBu bildiğiniz ezik kızın değişimi değil bu bu ölen bir kızın yeniden doğuşu bütün gerçeklerle bütün acılarla bütün hayâl kırıklarıyla olan bir kızın hikayesi... Eminim ki böyle bi hikayeyi hiçbiryerde okumadığınız , O zaman ilkleri seviyorsanız sonu...
