Μια αληθινη ιστορια, αναμεσα σε εναν γοητευτικο καθηγητη, μαζεμενου και καπως απομακρου,
Με ξεσπάσματα ενθουσιασμού και ξαφνικές παρορμήσεις, που ομως φοβαται να τολμησει το κατι παραπερα και μιας γλυκιας νεαρης φοιτητριας, απειρης και ντροπαλης, π...
Μπηκα στο τμήμα, ενω το μαθημα ειχε αρχισει, ειχα χασει χρονο στη βιβλιοθηκη.
Ηταν τα πρωτα μαθηματα μετα τις διακοπες
Χαιρετησα τη καθηγητρια, μια πανεμορφη ξανθια με μπλε ματια, κοντα στα 32, φιλη του πετρου, τους εβλεπα να μιλανε στο γραφειο.
Καθησα διπλα στη Τζενη, που ειχε κατι μουτρα ως το πατωμα, απο τη πρώτη ώρα.
Μου το κρατουσε, το ηξερα.
Ειχαμε παλι κενο τη πρωτη ωρα και μας εφεραν τον Πετρο, θα εφεραν καποια μαρια για Αναπληρωση, αλλα δε μπορουσε να ερθει.
Ο Πέτρος μπήκε τρεχοντας στη ταξη, οπου ειμασταν εγω και η Τζενη.
Τα ματακια του ελαμπαν απο προσμονη και ενταση, ηταν σαν τα μωρο που δε μπορουν να περιμενουν για να δουν το δωρο της.
Ειπε και στις δυο χρονια πολλα, αλλα σε εμενα μου εδωσε το χερι, για να ειμαι ακριβης, μου αρπαξε το χερι, σε μια δυναμική, ζεστη χειραψια, που ελεγε τοσο πολλα, διχως λεξη, δεν ελεγε να αφησει το χερι μου...
Ενιωσα, πως αν δεν ηταν η Τζενη εκει, αν είμασταν αλλού, ισως να τραβουσε και να με φιλουσε, ή θα με αγκαλιαζε.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Ενιωσα, τοσα πολλα εκεινη τη στιγμη που δε μπορω να τα περιγραψω...
Ποτε δε θα μπορεσω, νομιζω...
Μα...
Γυρισα και κοιταξα τη Τζενη, που εβραζε στο ζουμι της, σχεδον ετρεμε.
