Düşman Kardeşler (Bitti)

5.Bölüm Özlem

Bölüm şarkısını dinleyebilirsiniz.

Can Aslan
16 yaşındayım. Hobilerim film izlemek. Fobim yok. Eylül'ün en sevdiği kuzeniyim.

Eylül'den devammm;

Kapıyı açıp sarıldım. Can'ı özlemiştim. Can benim en sevdiğim kuzenimdi. Kıyafetime kızmazdı. Tahadan 3 ay büyük olduğu için Taha birşey diyemez. Tam tamına 10 yıldır. Görmüyordum onu. Annemin ve babamın ölümünde görmüştüm en son. Onu çok özlemiştim. Can'a olayı anlattım. Can'da mafyaymış. Ona kızmadım. Bana da öğretebileceğini söyledi. Bende kabul ettim. Mafya olacaktım. Taha'yada kızacağını söyledi. Sarıldık tekrar. Aşağı indik. Özlem bitmişti. Artık bizimle yaşayacaktı. Çok mutluydum. Aşağı indiğimizde tüm gözler bizim üzerimizdeydi. Kısacası benim hepsi gelip sarıldı. Ama mafya olucağımı duysalardı. Terslerlerdi.
Eylül: Ben mafya olucam. Dedim. Şaşkın gözlerle bakıyorlardı.
Taha: Olmaz. Dedi.
Eylül: Odama gidiyorum çıkmam  birdaha bak ona göre. Dedim.
Taha: Tamam tamam kabul. Dedi.
Can: Ben öğreticem. Dedi. Kuzenim yanağına küçük masum bir öpücük kondurdum.
Taha: Kaç azrailin geliyor. Dedi. Can'ın arkasına saklanınca gelemedi.
Mafya olunca şortları rahatlıkla giyebilecektim. Ateş'e gıcık oluyorum. Nefret ediyorum ondan nedense. Neyse canım kuzişim benim. Aslında bende mafyayım. Söylersem keserler. Hem de kardeşimin nefret ettiği kişiyim. Lakabım her yerdedir. Ve kardeşimin en büyük düşmanıyım. Bunu bilmiyor. Bilse nolur bilmiyorum. Söylicem ona kızmamın sebebi şu beni öldüreceğini söylemesi işte bu yüzdendi.  Can'a söyledim o da sinir oldu. Neyse şimdi Taha'nın depodayız. Beni çalıştırıyor. Tüm herşeyi bildiğim ve başardığım için şaşkınlar söyleme vakti ama lakaplarını sorucam emin olmak için.

Eylül: Lakaplarınız ne? Dedim. Şaşkınca bakıyorlardı.
Taha: Karanlık. Dedi. Tamda tahmin ettiğim gibi.
Ateş: Kabus. Dedi. Ben bir zamanlar Kabus diye birine aşıktım. Bumuymuş  görmeden aşk olmazmış.
Bulut: Kan. Dedi. Aa süper ya of.
Eylül: Bizde mafyayız Can biliyordu. Söylemedik. Dedim. Of sinire bak.
Taha: Lakabınız ne? Dedi. Bağırarak.
Songül: Toprak. Dedi.
Haziran: Su. Dedi.
Eylül: Ben söylemesem. Dedim. Söylersem kıyamet kopar.
Taha: Söyle. Diye kükredi. Korktum.
Eylül: Ateş. Dedim.
Ateş: Ne baş düşmanımız bir kız mı? Dedi.
Bulut: Nasıl? Dedi.
Taha: Bana bu yüzden kızgındın. Seni öldürmem gerekiyor. Of kurul sözü çiğneyemem. Dedi
Can: Kurul sözü çiğnenmez ama kardeşin olduğu duyulunca çiğnersin bir kural daha. Dedi.
Eylül: Öldür korkmuyorum. Dedim.
Bana silah dayadı. Sesim çıkmıyordu. Şaşkındık. O benim kardeşim ve baş düşmanım bunu istemiyordum. Ama sesimi çıkartmadım. Ateş elinden silahı alınca şaşırdık. Kurul'un başı olarak izin vermiyorum dedi. Ve Taha çekildi. Hemen oradan gittim. Odama girip üstümü değiştirdim.

Eylül'ün kıyafetleri ^^^^
Mafya olduğumdan zarar gelmez. Diye çıktım evden o sırada arabalarından iniyorlardı. Ama ben arabama binip Ateş Uçurumuna gittim. Kimse gelmezdi. Benden başka çünkü benim lakabımlaydı. Uçurumun dibine oturdum.

1saat sonra
1saat geçmişti. Kafes'e gitmeye karar verdim. Kafese gidip kafa dağıtacaktım. Kafesi seviyorum. Ama önce depoya gitcektim. Depodan sonra kafese gidicem. Ama ilk önce yemek yemeliydim. Ama nasıl eve gidemezdim. Bakın kim geldi.
İç ses: Restaranta git bence. Dedi.
Eylül: Güzel fikir özledik ya nerdesin sen bakayım? Dedim.
İç ses: Bodrum tatlindeydim. Özleme ne sevindim. Dedi.
Eylül: Sevin bak bugün seninle iyi anlaşıyorum yarın terslerim ona göre. Dedim.
İç ses: Neyse ben gideyim. Dedi.
Eylül: Bay bay iç ses. Dedim. Ve gitti. Bilmem ama yarın terslerim ben bunu bunaltıyor beni şimdi plana bakalım. İlk restarant sonra depo sonra kafes güzel plan oldu. Ayağa kalkarken ayağım kaydı. Uçurumun ucunda olduğum için ayağım kaydı. Ve tiz bir çığlık koptu.

Eylül uçurumdan düşecek mi?
Kardeşi onu öldürecek mi?

Bu arada uçurum baya yüksek fotosunu Yb gösteririm.

Yorum ve vote atmayı unutmayın. Seviliyorsunuz.