Özel Bölüm

367 25 2
                                    

Taha'dan devammm;
Eylül kan kusunca hemen yanına koştum. Sonra birden bayıldı. Kucaklayıp arabaya bindirdim. Hemen hastaneye gittik. Sedyeyle götürdüler. Nereye götürdüler bilmiyorum.  Doktor  geldi. Hemen koştum.
Taha: Eylül'ün durumu nasıl? Dedim.
Doktor: Eylül Hanımın durumu.........
😵😵😵😵😵😵😵😵😵😵😵😵😵😵😵
1 saat sonra;
Eylül'e böyle birşey olacağını duysam inanmazdım. Şimdi de inanmakta güçlük çekiyorum.  Bunu Eylül'e nasıl söylicem bilmiyoruz. Ama atlatacağını biliyoruz. Çünkü Eylül güçlü bir kız herşeyin üstesinden gelir.
Songül: Nasıl söylicez yıkılıcak. Dedi.
Haziran: Böyle hızlıca söyleyelim bence hem zor anlar hem geç anlar. Dedi.
Bulut: Olmaz öyle bence. Dedi.
Ateş: Yavaş yavaş söyleyelim. Dedi.
Taha: Söylemesek mi?  Dedim.
Songül: Saçmalama söylemezsek olmaz. Dedi. Haklı ya öğrenmeli bence de.
Taha: Ben söylemem o zaman Bulut söyler. Dedim. Herkes Bulut'a baktı.
Bulut: Ben de söylemem Songül söylesin. Dedi. Bu seferde herkes Songül'e baktı.
Songül: Ben hayatta söylemem Haziran söylesin. Dedi. Bu sefer gözler Haziranda döndü.
Haziran: Ben söyleyemem ya ben niye söylüyom Ateş söylesin. Dedi. Herkes umutla Ateş'e bakmaya başladı.
Ateş: Tamam ben söylerim. Dedi.
Taha: Adamsın. Dedim.
Bulut: Süpersin. Dedi.
Şimdi sadece Eylül'ün uyanması kaldı. 1saate kalmaz uyanır demişti doktor herhalde 2-3 dk sonra uyanır.
Ateşi içeri yolların söylesin o gireriz.
😓😓😓😓😓😓😓😓😓😓😓😓😓😓😓
Ateş'den Devamm;
Söylerim dedim ama söyleyebileceğimi sanmıyorum. Ben söyleyince gireceklermiş. Nasıl diycem hiçbir fikrim yok çok korkuyorum. Endişeleniyorum. Eylül bir melek gibi uyuyor 1 dk sonra uyanır bence çok masum saf fırsat varken incelicem onu. Güzelliği dillere destan durumda gözleri o güzel gözlerini açsa da görsem. Nasıl söylicem ben bu melek yüzlü uyuyan güzele nasıl üzücem onu...
1 dakika sonra;
Eylül o güzel gözlerini yavaş yavaş açıyor.
İç ses: Za aşık olmuşsun.
Ne aşık olcam be sus sen bi.
İç ses: Sustum.
Aferin.
😔😔😔😔😔😔😔😔😔😔😔😔😔😔😔
Eylül'den Devam;
Uyandığımda yanımda Ateş vardı. Şaşkınca ona bakmaya başladım. Neden Taha yoktu. O nerde. Ateş birşey diyecek gibi oldu ama sonra vazgeçti.
Eylül: Ateş. Dedim. O bana bakmaya başladı ve sonunda ağzından kelimeler döküldü.
Ateş: Eylül bak dicem ama üzülmek falan yok sen içinden kesin bana noldu neden Ateş yanımda Taha nerde diyorsundur. Dedi. Vay be nerden anladın alkışş.
Eylül: Söyle tamam. Dedim. İşte o an kıyamet koptu. Hayatım sona erdi. O sözlerden sonra kalbim durdu. Dünya durdu.
Ateş: Eylül sen kanser olmuşsun. Dedi. Bunu dedi. Beynimde hala yabkılanıyor. Ölüyor gibi hissediyorum. Nefes almakta zorlanıyorum.
Eylül: Neeeee? Diye bağırmamla içeri dalan kişilere bakmamla yanağımda ıslaklık hissettim. Ağlıyordum. Deli gibi hem de nasıl nasıl kanser olurum. Nasıl. Nasıl. Nasıl. Nasıl. Nasıl. Nasıl.
O sırada kapı açıldı oraya bakmamla ağlamam şiddetlendi.....

Kim geldi?
Eylül kanserden kurtulabilecek mi?

Yorum ve Vote atmayı unutmayın...
❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤

Düşman Kardeşler (Bitti) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin