Lousie nin ağzından
Annemin bagirisiyla irkildim.
-Lou!Artık eve gel. Teyzenler gelecek!
Annem hep bana LOU diye seslenirdi. Ne kadar ayrılmak istemeden de buradan gitmezsem azar isitirdim.
-Beth benim gitmem gerek! Teyzem gelecekmiş. Görüşürüz.
Arkami dönüp eve yol almaya başladım. Ara sıra da arkama küçük bakışlar atarak Jonath a bakıyordum. Ama o bana bir kere bile bakmadı.
Ellerimi birleştirdim gözlerimi sıkıca kapattım ve Allah a dua ettim. ALLAH IM NOLUR BENI SEVSIN!
Koşar adımlarla eve gitmeye başladım . Eve vardığımda annem kızgın bir şekilde kapıda bekliyordu.
-Nerde kaldın? Ne dedim sana? Teyzenler gelecek. Çabuk gir içeri.
Annemi hiç bir zaman mutlu edemiyordum. Bana sozde ceza olarak bütün evi temizletti. Evimiz büyük olduğundan ve tek başıma iş yaptığımdan çok yorulmustum. Daha yeni oturmustum ki kapı çaldı. Oflayarak kapıyı açtım. Gelenler teyzemlerdi. Annem ne kadar sevmezse Teyzem o kadar çok severdi. Bana kocaman sarıldı ve saclarima bir öpücük kondurdu. Birlikte salona geçtik. Beni de kucağına oturttu ve eline küçük bir hediye paketi verdi. Ağzım refleks olarak açıldı. Ilk defa Jonath in disinda kalbim bu kadar hızlı atmıştı. Hemen paketi açtım. Pakette pembe çiçeği olan bir saç tokası vardı. Vay! Teyzem tokayi elimden aldı ve sacima taktı. Sonra onun kucagindan indim ve odamdaki aynama doğru koştum. Yeşil elbisem ve dalgalı uzun saclarima çok yakismisti. Hemen teyzemin yanına gittim ve boynuna sarıldım.
-Çok teşekkür ederim teyzecigim. Iyi ki varsın!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
RUHUM:DENİZ
Short StoryBir insanın ruhu nasıl deniz gibi olabilir? Oluyor işte. 25 yaşındaki Lousie ELLEN kendini kaderine mi teslim edecek yoksa kaderini kendi mi yazacak...
