İLK KARŞILAŞMA

94 22 33
                                    


Dışarıda çok soğuk bir hava vardı. Bu havaya rağmen okullar tatil olmamıştı. Son dersti ama bir türlü bitmek bilmiyordu. Bu soğuk hava tabiki doğunun parisindeydiydi (Erzurum'da).Sonunda zil çalmıştı, herkes dışarıya çıkmak karla oynamak istiyordu. Dışarıya birisi baksa orda çocukların olduğunu anlayamazdı. Herkes kar toplarının arasında kalmıştı, bu arada kar da yağıyordu tabiki. Kar topu savaşı vardı bütün öğrencilerin arasında...
Kartopu savaşı sırasında istemsizce Oğuzhan'ın kartopu gidip de Yağmur'u bulmuştu. Yağmur arkasını dönünce Oğuzhan ile göz göze geldiler. Oğuzhan Yağmur'a gülümsedi ve tekrar elindeki kartopunu Yağmur'a fırlattı. Yağmur buna çok sinirlendi ve yerden aldığı karla bir kartopu oluşturdu ve Oğuzhan'a fırlattı. Oğuzhan bir çığlık attı ve bu çığlıkla birlikte Yağmur Oğuzhan'ın yanına koşarak:
_ İyi misin? Ne oldu? Bir şey oldu mu? Gibi soruları merakla sormaya başladı.
_ Ya bir de soruyor musun? Senin yüzünden kafam kırılıyordu. dedi ve sinirli bir bakış attı Yağmur'a... Çevredeki herkes onlara bakıyordu. Oğuzhan bunlara sinirli sinirli bakarak, öyle bir şekilde bağırdı ki:
_ Ne bakıyorsunuz öküzün trene baktığı gibi def olun buradan...
O arada Yağmur'un en yakın arkadaşı olan Gizem gelmişti. Gizem:
_ Yağmur burada ne oluyor? Bu çocuğun kafası niye kanıyor??? diye peş peşe sorular yöneltmişti. Tabi Yağmur ne söyleyeceğini bilmeden Gizem'in yüzüne bakıyordu... Kısa bir süre sonra Oğuzhan Gizem'e karşılık olarak şöyle söyledi:
_ Senin bu gerizekalı arkadaşın bana içerisinde kocaman bir taş bulunan kartopu fırlattı ve kafamı kırıyordu... Yağmur bu arada göz yaşlarını tutamadı ve şöyle söyledi:
_ Ya sen ne laftan anlamaz bir insansın bilerek yapmadım. Kusura bakma ama haddini aşıyorsun... Sinirli ve üzgün bir şekilde bu cevabı verdi ve sonra başını dizlerinin üzerine koyarak ağlamaya başladı😓😓😓. Bunu gören Oğuzhan dayanamayarak:
_ Ya ben bunları seni ağlatmak için söylememiştim. Ya yeter lütfen artık ağlama, bak ben bir kadının ağlamasına dayanamam lütfen yeter ağlama dedi. Gizem hemencecik cevap verdi:
_ Ya sen ne gerizekalı bir çocuksun, aptalca şeyler söyledin şimdide bunları söylüyorsun, bana bak sen benim arkadaşımı üzemezsin, özür dile şimdi benim arkadaşımdan... Bu sözlerden sonra Oğuzhan ne yapacağını şaşırdı ve düşüncelere daldı. Annesinin son sözü gelmişti aklına. " Oğlum sakın hiç bir kız senin yüzünden ağlamasın, ben bir erkek yüzünden ağlamak ne anladım ve hiç bir kızı üzmeni istemem, senin yüzünden bir kız ağlarsa işte o zaman benimde o kızın canından çok canım yanar oğlum...." demişti annesi. Bunları düşünürken Oğuzhan birden irkildi çünkü Gizem çok sinirli bir şekilde " Ya ben kime diyorummm!!!!"
diye bağırıyordu. Oğuzhan çok korkmuştu ve "Ne bağırıyosun" diye cevap verdi. Oğuzhan Yağmur'a yönelerek :
_ Yağmur özür dilerim ben sana öyle demek istememiştim. Ya lütfen affet beni dedi ve Yağmur'un yüzünü dizlerinden kaldırarak lütfen beni affet bakışı attı. Yağmur ise hâlâ ağlıyordu ve Oğuzhan göz yaşlarını silmek için elini yüzüne doğru götürüyordu ki bir erkek sesini duydu ve elini geriye çekti.
"Sen benim kuzenime dokunmayı düşünmüyorsun her halde!"
Oğuzhan cevap vermeye kalmadı ki Yağmur oturduğu yerden kalktı ve hemen kuzeninin yanına giderek" Ya sen nereden çıktın şimdi Tuncay😊😊😊" diyerek kuzenin boynuna sarılıp ağladı.
Bu arada Oğuzhan'ın kalbi sızlıyordu 💔çünkü Oğuzhan'ın gözü bu çocuğu hiç tutmamıştı. Bu arada Yağmur Oğuzhan'a baktı ve şöyle söyledi" Tuncay, bu çocuğun kafası benim attığım kartopunun içindeki taş yüzünden kanadı, bende kendimi suçlu hissettim ve Oğuzhan da benim suçlu olmadığımı söylerken ağlamamı istemediği için de göz yaşlarımı silmek istedi." Bu sözlerden sonra Tuncay Oğuzhan'a baktı ve şöyle söyledi" Kafana istersen pansuman yapayım ve benim kuzenime sakın bir daha yaklaşma!" dedi. Oğuzhan Yağmur'a baktı ve" Tamam pansumana gerek yok. Ha bu arada senin suçlu olmadığını anlamadığım için özür dilerim, beni affet güzelim😢 😉" dedi. Tuncay bu son lafına sinirlendi ve yumruğunu sıktı tam vuracaktı ki Yağmur " Önemli değil ama gerçektende suçunu anladığına çok sevindim😉" dedi. Tuncay bu sözlerden sonra vazgeçti.

🍀 Bu gün belki de ikisinin de hem en mutlu hem en üzgün günleriydi. Bu günü yaşadıkları için ilerde neler yaşayacaklarını merak ediyorlardı 💕💕🍀

Hepinize okuduğunuz için teşekkür ederim bu hikayenin en başıydı ileride belkide hiç aklınıza gelmeyen şeyler
olacaktır.👋👋👋💕💕💕😘😘😘😘

KAR TANEMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin