GÜLÜŞÜMDEKİ ACI

6.BÖLÜM

2 AY SONRA

Evet,koca bir 2 aydır buradayım.Burası neresi mi?Hindistandayım.Burada devam ediyorum okuluma.Her şey çok sıkıcı.En önemlisi abimi ve Baha'yı çok özledim.Bir de burada farklı bir ad kullanıyorum.Adım Adhira.Yıldırım demek.Sanki hiç Buğlem olarak yaşamamışım da Adhira gibiymişim gibi.Dış görünüşüm de değişmişti.Saçlarım farklı bir renkti.Dışım Adhira olsada içim hep Buğlemdi.2 aydır tek yaptığım korumalarla okula gitmek,evde oturmak tabi ev dediğimde her taraf koruma bildiğimiz hapiste gibiyim.Hala kafamda ki soruların bir yanıtını bulamadım.Burada ki korumalarla da konuşmaya çalıştım ama hepsi bizim bir bilgimiz yok diyip duruyor.Arada abim arıyor.Hemen konuşup kapatıyor o da.Anlayacağınız yakında kafayı yicem,belki de çoktan yedim.Dışarı çıkıp,gezmek istiyordum.Evde duvarlar üstüme üstüme geliyordu sanki.

'Hey ben dışarı çıkmak istiyorum.'dedim korumalardan birine.

'Ali Bey'e sormalıyım.'diyerek telefonunu eline aldı.Telefonla bir şeyler konuştuktan sonra bana döndü.

'İzin vermiyor.'dediği sırada hemen elinden telefonu aldım.

'Abi lütfen yoksa kafayı yicem.'diyip biraz daha ısrar ettiğimde izin vermişti.Hemen üstümü değiştirip korumalarla beraber dışarı çıktım.Korumalar dikkat çekmemek için benden uzak bir şekilde yürüyorlardı.Hiç bilmediğim yollarda öylesine yürüyordum.Burası güzel bir yerdi ama ben evime gitmek istiyordum artık.Düşüncelere daldığım sırada bir anda birinin kolumdan çekiştirip arabaya bindirmesiyle afalladım.Sonra birden gözlerim karardı.

BAHA'NIN AĞZINDAN

Bugün yine ayın 15'i gideli 2 ay oldu.Ve Buğlem'i çok özledim.Ali abiyle o günden sonra konuşmadık sayılır.Ne kadar konuşmaya çalışsam da konuşmuyordu.Buğlem'in yerini de bulamadım.Telefonu desen artık kullanılmıyor.Sanki bir anda kaybolmuştu,hiç yoktu bu dünya'da gibi.Hiç bir şekilde yerini bulamadım.Yine geçen ay yaptığım gibi tek başıma koşmaya başladım.Şimdi burada olsan elimi tutsan beraber koşsak ne olurdu ki?Düşündükçe daha da hızlı koşmaya başladım.İki deli tepesine geldiğimde durdum.

'Şimdi burada şarkı söylesek,gülsek,eğlensek nolurdu?'dedim.2 aydır koca bir çıkmazdaydım.Hayatım da anormal olan şeyler olduğunu hissediyordum ama ne olduğunu bir türlü bulamıyordum.Bir kaç kere izlenildiğimi hissettim.Hatta bir iki kişi gördüm.Ama onlarda bir anda kayboldular.Bana öyle gelmiş diyerek konuyu kapatsam da bir tuhaflıklar olduğu kesindi.Yine o his.İzleniliyormuşum gibi gelmesi.Hemen arkamı döndüm.İki tane adamı görmemle hemen yanlarına koştum.

'Hey durun.'desem de beni tınlamıyorlardı.

'Size diyorum.'dediğim sırada yanlarına varmıştım.

'Siz beni neden izliyordunuz?'
'Deli misin?Ne izlemesi?Sadece buradan geçen biriydik.'yine aynı cevap.

'Pardon.İyi günler.'diyerek tepeye yeniden çıktım.Yine yanılmışım.Yine aynı cevap.Yine aynı olaylar.Yine elimde koca bir sıfır.Kafayı yemek üzereyim.Tam ayağa kalkacağım sırada birinin enseme vurmasıyla yavaş yavaş gözlerim kapanmaya başladı.Son gördüğüm az önce beni izlediğini sandığım adamların beni bayıltmaya çalışan adama doğru koşmasıydı.

ALİ'NİN AĞZINDAN

2 aydır işlerle uğraşıyordum.Ama bir türlü babamın izini bulamıyordum.Ve hiç bir harekete de geçmemişti.Bu işte bir gariplik vardı.Tam yakalayacağım derken nasıl oluyorsa yine elimden kaçırıyordum.Buğlem'in korumalara soru sorduğunu yada Baha'nın korumaları fark ettiğini hepsini biliyordum.Azcık daha sabredin çocuklar.Her şey düzene girecek.Telefonumun çalmasıyla dikkatim dağıldı.Bilmediğim bir numara arıyordu.