GÜLÜŞÜMDEKİ ACI

5.BÖLÜM

MEHMET'İN AĞZINDAN
Her şey istediğim gibi ilerliyordu.Aslında istediğimiz gibi.O gün parkta olmam hiç biri tesadüf değildi yada Baha'ya kapıyı açmamam.Hepsinin belli bir amacı vardı.Ve amacımıza ulaşmış sayılırdık.Şimdi büyük ihtimalle Buğlem çıldırmıştır.Telefonumun çalmasıyla düşüncelerimden sıyrıldım.
"Efendim Ahmet Bey."
.
.
.
.
"Tamamdır."
.
.
.
"Geliyorum."diyerek telefonu kapattım.Umarım bir aksilik çıkmazdı.Hızlı bir şekilde evden çıktım.
BUĞLEM'İN AĞZINDAN
"Abi ne saçmalıyorsun."
"Saçmalamıyorum.Görüşmüceksin diyorum."
"Haha şaka yapıyosun de mi?Çok komikmiş."diyerek gülmeye başladım.Çünkü böyle bir şey anca şaka olurdu.Gerçek olma ihtimalini düşünemiyorum bile.
"Sana şaka yapmadığımı söyledim."diyerek bağırdı.Ne oluyor ya?Abim benim tanıdığım kişi değildi sanki farklı biriydi.
"Sen benim abim olamazsın.Neden görüşmücem Baha'yla neden?Bana niye bağrıyosun?"
"Nedenlerine takılma ve beni dinle."
"Ben çocuk değilim.Kimle konuşup konuşmayacağımı sana sormucam abi.Ve bir daha bana bağırma."diyerek odama gittim.Ne saçmalıyordu abim?
"Buraya gel."
"Gelmiyorum senin saçmalıklarını dinlemek istemiyorum."
"Beni bir dinle."diyerek odama geldi.
"Eğer Baha'yla görüşmeye devam edersen beni bir daha hayatın boyunca göremezsin ve artık bir abin olmaz.Ama beni seçersen yurt dışına gideceksin ve orda okuluna devam edeceksin."Galiba bir kabus görüyorum.Hayat sana sesleniyorum zaten garip bir hayatım var ne bu daha boktan hale getirme çabaların?!
"Seçimini yap.Ya ben ya Baha?"
MEHMET'İN AĞZINDAN
"Evet.Planın devamı nedir?"
"Bir devam planı yok."
"Nasıl yani?"
"Buğlem büyük ihtimalle yurt dışına çıkıcak.Sonra da uçağa bindiğinde hangi uçak olduğunu öğreneceğiz ve kaçırıcaz.Şimdilik plan bu."
"Anladım."
"O çok sevdiği abisi bizim tuzağımıza düştü bile.Bakalım o canından çok sevdiği abisiyle,baha onu kurtarabilecek mi?"
"Hiç sanmıyorum."diyerek güldüm.Bu sefer Buğlem benim yanımda olucak ne Baha'nın ne de Ali'nin.Sonunda kavuşucaz sevgilim.Biraz sabretmen lazım sadece.
ALİ'NİN AĞZINDAN
Buğlem'in burdan gitmesi lazımdı.Bunu onun için yapmam gerekirdi.Belki benden nefret edicekti ama ben her şeyi onun için yapıyordum.O gün babam geldiğinde ondan bir kere daha iğrendim.Kendi kızını nasıl istemediği biriyle evlendirmeyi düşünebilirdi.Ve öğrendiğim başka bir gerçek beni daha da şaşırttı.Buğlem Baha'yla görüşmeye devam ederse onu kaçırmakla tehdit etti.Ondan bir korkum yok ama ne yapıcağı belli olmayan bir piskopatdı.Ve kardeşimi koruma altına almam lazımdı.Bunu da en iyi yurt dışına göndererek yapabilirdim.O istese de istemese de yurt dışına gidecekti.Ortalık durulduğunda yeniden gelecekti.Ama bir süre de durulucağa benzemiyordu.Bile bile onu tehlikeye atamazdım.Bunları Buğlem'e anlatmayacaktım.Anlattığım da kesinlikle babamın karşısına geçip inat edecekti.Ve onu tehlikeye atamazdım.Odasından gelen hıçkırık seslerini duyduğumda canım çok daha da acıdı.Abicim lütfen beni anla.
"Ee uçak biletlerini hazırladın mı?"Telefonuma gelen bu mesajla dondum kaldım.Nasıl yani Buğlem'i yurt dışına göndereceğimi nerden biliyordu?
"Sanane."
"Aa ayıp oluyor oğlum.Ben biletleri hazırlarım istersen.Ya da direk sen Buğlem'i bana ver."Ne saçmalıyordu?
Kendi çocuğunu çıkarları için satabilecek kadar adi bir insandı.Gerçi kendi çocuğuna tacizde bulunan bir insandan bahsediyoruz.Ne beklenilir ki böyle birinden?
"Salaklıklarını dinlemek midemi bulandırıyor.Tez geber."diyerek telefonumu koltuğa fırlattım.Elime gelen ilk şeyi duvara fırlattım.Neden her şey normale dönmüyor?Düzgün bir hayatımız neden olmuyor?
Telefonumun bildirim sesini duymamla koltuktan elime aldım.
"Ortalık fazla karışacak oğlum.Dikkat et de sonunda kan çıkmasın."Bu neydi ya?Ortalık bu sefer cidden daha fazla karışacaktı.Ve ben sevdiğim insanlara zarar gelmesini engelleyecektim.Buğlem zaten yurt dışında çok güvenlikli bir evde yaşayacak.Baha'ya da soğuk davranıcam bir süre ama peşinde sürekli korumalar olacak.O fark etmesede onu koruyacaklar.Çünkü bu sefer ortalık cidden karışacaktı.
BUĞLEM'İN AĞZINDAN
Her şeyi düzgünce düşünmem gerekirdi.İlk olarak abim neden böyle bir şey yapıyordu?Bunu bilmem gerekirdi.Ama abim demeyeceğe benziyordu.Ben ne yapıcaktım?
Bu zamana kadar yanımda olan insan abimi mi yoksa tek arkadaşım olan Baha'yı mı seçecektim?Beynim yakında patlıyacaktı.Gözlerimi kapattım biraz dinlenmeye karar vermiştim ki telefonum çaldı.
PİJAMALI DELİ Arıyor...
Yazısını gördüğüm de gülümsedim.Ama açmalı mıydım?Her şey bu kadar karışıkken belki de onla bir daha görüşemeyecekken açmalı mıydım?Bir süre çalıp kapandı.Ve yeniden ekranda o yazı belirdi.Ay ne olucaksa olsun açacaktım telefonu.
"Alo."
"Neden açmadın?"
"Sana demem gereken bir şey var."
"De."
"Şey..hmm."
"Hadi de."
"Ben yurt dışına gidicem galiba."
"Nasıl?Ne yurt dışısı?Ne saçmalıyorsun sen."
"Emin ol ki bende hiç bir şey bilmiyorum.''
"Buğlem şaka yapıyosan hiç hoş değil."
"Şaka değil."
"Ciddisin sen."dediği sırada abimin içerden bana seslendiğini duydum.
"Baha kapatmam lazım abim sesleniyor.Çok üzgünüm."diyerek telefonumu kapattım ve oturup kararımı biraz daha düşündüm.
Abim olmasaydı belki de ben şuan yaşıyor olmazdım.Abim benim tüm hayatım boyunca ki tek bana destek çıkan,bana güvenen,benim güvendiğim biriydi.Baha'ysa hayatıma birden giren ama yıllardır sanki yanımdaymışçasına olan çok güvendiğim,bana güvenen biriydi.Ama abimi seçmem gerekirdi galiba.Umarım en doğru kararı vermişimdir.
"Özür dilerim Baha.Seni seçemediğim için özür dilerim."diyerek ağlamaya başladım.Abimin bir daha seslenmesiyle ayağa kalktım.Abim tam bir şey diyecekken bir anda konuşmaya başladım.
"Ne zaman gidiyorum?"
BAHA'NIN AĞZINDAN
Buğlem ne diyordu?Aklım almıyordu.Nasıl giderdi?Nasıl,nasıl?Düşünmekten beynim duracak hale gelmişti.Hayır gidemezdi izin vermezdim.Hem Ali abi nasıl gönderiyordu?Kafamda oluşan 94545 tane soruyla başa çıkamıyordum.Kapının çalmasıyla dikkatim dağıldı.Mehmet gelmişti.
"Sen neredeydin?"
"Hiç öyle dolaştım."
"Tamam ben odamdayım."diye gideceğim sırada Mehmet'in konuşmasıyla durdum.
"Neyin var senin?İyi gözükmüyorsun."
"Odamdayım."diyerek dediği soruyu duymazdan geldim.Ama Mehmet susacağa benzemiyordu.
"Hadi anlat."
"Buğlem yurt dışına gidiyormuş."dedim üzgün bir sesle.
"Nereye biliyor musun?"
"Hayır sormadım."diyerek odaya girdim.Neden odaya giriyorum ben ya?Kalk Baha kalk.Buğlem gitmeden onu durdur diye kendi kendime konuşarak Buğlemlere gitmek için kapıya gittiğimde Mehmet'in salondan sesini duydum.Biriyle telefonda konuşuyordu.Neyse ne Buğlem gitmeden hemen durdurmalıyım diyerek koşar adım evden çıktım.Kapıyı yumruklarcasına çalıyordum ama açan yoktu.Hem kapıyı yumruklayıp hem de zile basmaya başladım.Kapı açıldığında karşımda bana garip bir şekilde bakan Ali abiyi beklemiyordum.
"Abi Buğlem gidiyomuş.Nasıl izin verirsin?"
"Ben gitmesini istedim."dedi samimiyetten çok uzak donuk bir sesle.
"Nasıl yani?"
"Nasılı yok böyle olması gerekiyor ve bizi rahatsız etme."diyerek kapıyı kapattı.Neler oluyordu?Sinirle eve girdim ve balkona çıktım.Buğlem'i görmem gerekirdi.Balkondan diğer balkona atladım.Ses çıkarmamaya dikkat ederek salondan geçerek hemen Buğlem'in odasına girdim.Uyuyordu.Gözlerinin kenarı kıpkırmızıydı.Ağladığı belliydi.Bir şeyler dediğinde onu dinlemeye başladım.Uykulu sesiyle pek anlayamasam da dediklerini biraz anlamıştım.
"Özür dilerim Baha."Neden özür diliyordu?
"Seni seçemediğim için."Demesiyle karışık olan kafam daha da karıştı.Ne seçimiydi bu?İçerden gelen seslerle eve gitmem gerektiğini anladım.Tam ayaklanmıştım ki telefonum çalmıştı.Mehmet arıyordu.Tam aranacak zamandı zaten.Ali abinin odaya girmesiyle ne yapıcağımı şaşırdım ama çoktan beni görmüştü.
"Sen burda napıyorsun uzak dur demedim mi sana."diye bağırdı.Bu benim tanıdığım Ali abi değildi, değişik davranıyordu.Ali abinin bağırmasıyla Buğlem de uyandı.
"Noluyor?"demesiyle beni gördü ve gözlerini kocaman açtı.
"Abi aklım almıyor.Nasıl gider Buğlem nasıl?"dedim.
"Sanane bundan gidiyo işte."demesiyle Buğlem'e baktım yüzünde üzgün bir ifade vardı.
"Burada ne dönüyor?Neler oluyor?" diye bağırdım sırada yüzüme inen yumruk ve Buğlem'in çığlığı eş zamanlıydı.
"Abi nolur yapma."diyerek ağlamaya başlamıştı Buğlem.
"Bizden uzak dur."diyerek Ali abinin bağırmasıyla.Zor bir şekilde ayağa kalktım.
"Sen benim tanıdığım Ali abi değilsin."diyerek evden çıktım.Cidden neler oluyordu burada?Hiç bir şey anlamıyordum.Yakın bir zaman da çıldırıcam bu gidişle.Kendimi direk yatağa attım.Belki de her şey bir kabustan ibarettir.Uyuyamayacağımı bile bile uyumaya çalıştım.Sonuç:Uyuyamadı.Ne kadar uyumaya çalışsam da uyuyamıyordum.Defterimi alarak yazmaya başladım