my best friend, my boyfriend

chapter 7

pagkatapos namin kumain, pumunta na kami ni Tristan sa room.

"oh my god! Si Tristan Tsukishima yon di ba?!"

"oo nga!! ano ginagawa niya dito?!"

"shet! ampogi niya!"

=_=

tss..

ramdam ko na lahat ng mata nasa amin...

nung nakarating na kami sa hallway na walang tao nagsalita ako.

"oy. nakakainis ka."

sabi ko sa kanya.

"ha? bakit naman?"

"wag ka ngang painosente diyan! bakit ka ba kasi lumipat dito?!"

pagkasabi ko nun ngumiti nanaman siya tapos umakbay sabay lapit ng mukha niya sakin.

"kailangan ko pa ba ulitin? kasi gusto kita makasama."

O/////////O

"m-manahimik ka nga! L-lika na! malalate na tayo!"

sabi ko tapos inalis yung pagkakaakbay niya sakin tapos tatakbo na sana kaso bigla na lang niya ako hinatak tapos nilagay niya yung isang kamaysa ibabaw ng ulo ko tapos tinaas yung baba ko.

"You're blushing."

sabi niya tapos ngumiting nakakaloko.

"I-I am not!"

pagtanggi ko. shemay!!! ang init ng mukha ko!! sobrang lapit niya kasi!!

"oh really? then why won't you look at me?"

tinignan ko siya. ngayon ko lang napansin pero gwapo nga siya... pero mas gwapo pa rin si Christian ko.

...

nu daw?! Christian ko?! eh... Kasi nga di ba!? bestfriend ko siya! kaya...

"natulala ka sa kagwapuhan ko no?"

"tse! anong gwapo? baka sa kaimpaktuhan mo!"

tumawa siya.

"i really like you, you know that? you're the most unique girl that i have ever met."

"nye... tingin mo maniniwala ako sayo?"

nagpout naman siya. wahaha! ang cute niya!

eew! cute daw?

XD 

"totoo yun! wag mo nga ako tawanan!"

pero tuloy-tuloy pa rin ako sa pagtawa.

"sige ka! hahalikan kita!"

napatigil naman ako tapos tiningnan  siya ng masama.

"stop joking."

sabi ko sa kanya.

"how do you know i'm jo-"

di na niya natuloy yung sinasabi niya kasi bigla na lang siya sinuntok.