Ami’s pov
“HA?! anong di ka makakapunta?!” sigaw ko sa phone ko.
Pano ba naman! Di daw makakapunta si Daidelle! Eh andito na ako sa sm!
“sorry talaga Ami!!! Kaso biglang pinatawag kami eh! May seminar daw. Sorry talaga! Promise! babawi ako! Bye!”
“HOY-“
*toot* *toot* *toot*
Binaba na ng bruha! Hay nako! Aatakihin ako sa puso eh!
Pero wala na akong magagawa. Kaya nagikot-ikot na lang ako. At ngayon ay pupunta ako sa booksale. Malapit na ako nung nakarinig ako ng hiyawan.
Nakita ko na may lalaki na kumayaw sa mg tao tas umalis na. pagkaalis niya umalis na rin yung mga tao. Pinagkibit balikat ko na lang yun tapos pumasok na ako sa booksale.
Mga 30 minutes after, may pumasok na lalake. Naagaw niya atensyon ko kasi naka-cap siya tapos nakashades pa. tapos na hood pa. weirdo. Di ko na lang pinansin tapos nagtingin tingin na lang ng libro.
Maya-maya magbabayad n asana ako nung nabangga ako nung weirdo na yun.
“tumingin ka kasi sa dinadaanan mo!” sigaw niya sakin.
Aba’t- grabe ha! siya na nga nakabangga siya pa maninisi.
“excuse me! Ikaw po ang nakabangga hindi ako!” saot ko sa kanya.
“sumasagot ka pa ha!” sabi naman niya.
“Talaga! Bakit?! Tingin mo porket babae ako mahina ako?!”
“oo bakit?!” sabi naman niya.
“hoy! Porket babae ako, hindi ako mahina!” sabi ko sa kanya.
“kahit makakita pa ng artista?!” sabi naman niya. Langya! So porket babae nahuhulog na sa artista?!
“oo! Hindi ako katulad ng iba diyan na nagtititili kapag nakakakita ng gwapo!” sigaw ko sa kanya.
“talaga?”
“oo! Bakit ba-OY! San mo ko dadalhin!?”
Sigaw ko sa kanya. Bigla ba naman kasi akong hinila palabas tapos dinala ako sa parking lot.
“ok dito. Walang masyadong tao.“
“ano bang pinagsasasabi mo!? Pati ba’t mo ko dinala ditto?!”
“para tignan kung totoo yung sinasabi mo na hindi ka nahuhulog sa artista.”
Sabi niya tapos hinubad yungcap pati shades niya tapos tumingin siya sakin.
“oh tapos?” sabi ko sa kanya na walang reaksyon sa mukha ko.
“yun lang? yun langsasabihin mo?”
Tinaasan ko siya ng kilay.
“oo meron pa. sino ka ba?”
Nanlaki mata niya pagkatanung ko nun. Tas napangiti siya. Maya-maya sobrang lapad na ngiti niya. Tapos tawa na siya ng tawa.
“Nabaliw na, dre? O baka naman nagdudrugs lang? o kaya takas lang sa mental?” tanong ko sa kanya.
“hahaha! Sorry! Hahahaha! Kasi! Hahaha! Di mo talaga ako kilala?! Tagabundok ka ba?! Di ka manlang ba naga-gwapuhan?” sabi niya.
“hindi. Kasi mukha kang impakto!” sabi ko naman sa kanya.
“oy di kaya! Sa gwapo kong to?”
Naalala ko tuloy si Christian. Hayyyss.
“ewan ko sayo! Makaalis na nga!”
“oy teka lang-“
Sabi niya tapos hinila ako. Kaso nadulas ako. Hinila niya ako kaso siya naman ang nadulas.
“kyaa!” napasigaw ako hanggang sa natumba kami. Napapikit ako.
“oy! Bangon! Ang bigat mo!”
Napamulat naman ako. pagkamulat ko nakaharap ko agad siya. Sobrang lapit niya. Too close. Tumayo agad ako
“hindi ako mabigat! Babye na nga!”
Sigaw ko sa kanya tapos tumakbo na paalis.
Tristan’s POV
“hindi ako mabigat! Babye na nga!”
Sigaw niya sakin tapos tumakbo na paalis.
Tumawa naman ako. patayo n asana ako nung may napansin ako.
“Amelia Schauer… Saint Xander University”
Pagbasa ko sa ID niya. Nalog siuro niya nung natumba kami. Napangiti ako.
Ibang klase rin yung babaeng yun. Tagabundok ba siya? Ba’t di niya ako kilala.
By the way, my name’s Tristan. Tristan Tsukishima. Ako ay isang-
Ay wait lang. nagriring ang phone ko.
“hello?” pagsagot ko.
“Hello!? Tristan, where the hell are you!? You disappeared after the mall tour!”
“heeyyy!!! Manager Kim! Chill ka laaang! Mag judge ka munaaa!!” sabi ko sabay tawa.
“stop kidding with me Tristan! May photo shoot ka pa! and it starts in 30 minutes! Asan ka ba kasi?!”
Tumawa ako.
“hahaha. Ok. Ok. Andito ako sa mall. Nag ikot-ikot lang ako. pupunta na ako diyan.”
“hurry up!”
“yes ma’am! Bye~”
Sabi ko tas binaba ko na yung phone.
Siguro naman alam niyo na. ako si Tristan Tsukishima. Isang artista/model/singer.
Tumingin ulit ako sa ID.
“hmmmm…. Sain Xander university huh…”
Ngmiti ako. may naisip akong magandang idea.
Tumakbbo ako sa kotse tapos pumunta sa photo shoot naming.
Pagkarating ko dun pinuntahan ko agad si manager Kim.
“Tristan! Where have you been?” tanong niya sakin.
“I have a favor to ask.”
“what is it?”
Ngumiti ako.
“T-tristan! What do you want?!”
Tinignan ko yung ID.
“I want to transfer to Saint Xander University.”
BINABASA MO ANG
my best friend, my boyfriend
Teen FictionSi Ami ay ang Best friend ni Christian. magkababata sila at magkaklase simula gr.2. mahal na mahal ni Ami si Christian pero hindi pa ito alam ni Christian. dahil bukod sa manhid ito, may iba itong napupusuan.. ngayong 2nd year college na sila mas lu...
