Afra nerde?

240 4 0
                                    

(Multimedia Şeyma)
Meriç elimi tutup sana birşey söylemek istiyorum dedi, ona söyle dercesine bir bakış attım;

-ben iyi birisi değilim benimle olduğun hergün başına bişey gelir o yüzden uzak duralım bir birimizden 

Onu onaylarcasına kafamı salladım elimi bırakıp kendine iyi bak deyip gitti bende içeri girmiştim şeyma ne oldu ya anlat diye başımın etini yedi ona olanları anlattım ve;

-Ulan bende seni seviyorum diyecek falan sandım bee (dedi)

-Ne saçmalıyorsun şeyma

-Kızım sanki sen çok iyi birisin he

-Her gün bir kızı dövüyordun sokakta

-O başka bu başka amaaan boşver yat gitsin

-O ne kızım ya yat gitsin iyi yatıyoruz

Deyip gülmeye başladık yattık ama ikimizin de hiç uykusu yoktu sabaha kadar konuştuk sabah saat 5:30 olmuştu artık yatalım dedik ve uyumak için yatağa girdik.

Meriç'in ağzından

En iyisi buydu, zaten sürekli başım belaya giriyor kızın da hayatını mahvetmeyeyim diye düşünürken uykuya daldım.

Afra'nın ağzından

Sabah uyandığımda saat 10:00 du şeyma'yı uyandırmadan hazırlanıp evden çıktım arabaya binip mezarlığa annemi ve babamı ziyarete gittim ortalarına oturdum ve ağladım "neden beni bırakıp gittiniz, hiç mi sevmediniz beni, ben sizi çok özledim" diye ağlıyordum.

annem ve babamı trafik kazasında kaybetmiştim arabadaydık annem babam arkada da ben dedem'e ziyarete gidiyorduk yolda bir geyik çıktı önümüze babam ona çarpmamak için direksiyonu kırdı ve ağaca çarpmıştık arkada ağlıyordum annem bana dönüp ağlama kızım diyordu ama yerinden kıpırdayamıyordu babam ise hiç hareket etmiyordu öylece oturuyordu annem bana dönüp "iyi olacaksın canım benim ağlama" dedi bir süre sonra annemin de sesi çıkmamıştı ambulans geldi bizi hastaneye götürdüler ben koltukta oturuyordum yanıma dedem geldi ve bana sarıldı babamın üzerine bi örtü örttüler anneme ise bişey yapıyorlardı ama bir süre sonra ona da örttüler onları götürürken yine ağlamaya başladım dedem'e sarılıp annemle babam nereye gidiyor diye sordum hiçbir şey diyememişti onları en son toprağa gömülürken gördüm ve o zaman anladım ki geri gelmeyeceklerdi.

Mezarlıktan çıktım arabama doğru ilerliyordum ki burnuma tutulan bir bezle bayıldım..

SADECE SENHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin