Meriç deniz kenarında oturmuş Afra'nın yazdığı mektuba öylece bakıp gözlerinden yaşlar süzülüyordu..
-Ne yapacam ben şimdi sevdiğimin kalbini taşıyorum, evleneceğim kadındı o benim ne yapacam ben şimdi nasıl yaşayacam.
Kendime gelip ayağa kalktım deniz kenarında öylece yürüyordum buna kendime geldim denirse tabi, ne yapacağımı da bilmiyorum, nereye gideceğimi bir mezarı va... Mezar.
Meriç ordan koşarak arabasına doğru gider arabasına binip ameliyat olduğu hastaneye gider ve bağırmaya başlar
Doktoooorrr, doktooor beni ameliyat eden doktoru çağırın bana
-Beyfendi sakin olun burası hastane böyle bağıramazsınız
-Bana beni ameliyat eden doktoru çağırın dedim duymadın mi?
-Sakin olu..
-Sakiiiinn olmuyoruuum doktor çağır banaaaa
-Benim, seni ameliyat eden buyrun odama geçelim
-Geçelim bakalım
-Buyrun ne sorununuz vardı
-Bana kalbi kim verdi
-Ama bu giz..
-Banaa kalbii kim verdi doktoor
- Meriç bey önce bir sakin olun
-Doktor ben sakinim zaten ben sakinim bana kalbin kimin verdiğini söylemezseniz sakin olmam anladınız mı?
-Afra hanım bunun gizli kalmasını istedi ama sizin de bu işin peşini bırakmayacağınızı öğrenene kadar arayacağınızı söyledi birde çok sinirli, öfkeli, manyak olduğunuzu ama bir o kadar da yufka yürekli sevdiğini saçının teline zarar gelse dünyayı yakacağını söyledi..
Meriç bunları gözünden yaş gelerek dinliyordu gerçek her zaman acıtır sevgilim sen ağlama ve dinle..
-Başka birşey dedi mi?
-Onu en son görenin ben olduğumu ama onun en son gördüğü kişi siz olacağını söyledi bunları ağlayarak anlattı ben sevdiğimi çok sevdim ama hayat beni ondan aldı üzülmesin ama, annemin babamın yanına gidiyorum onları çok özlemiştim zaten biliyorum seni de özleyeceğim ama ben senin en yakınında olacağım sevdiğiiimm elini kalbine koy ben zaten ordayım..
-Bu kadar mı?
-Bu kadar, üzgünüm
-Üzgün olma doktor, üzgün olma, peki bir mezarı falan var mı onu söyleyin
-Dedesi varmış sanırım Afra hanımın o ilgilenecek sanırım
Meriç ordan çıkıp arabasına bindi nereye gideceğini bilmeden arabada öylece oturur gözleri dolar artık kendini tutamaz ve ağlamaya başlar bir erkek nasıl ağlarsa öyle..
-Nasıl gittin be, nasıl mutlu olacam ben şimdi, elimde mektupla nasıl bırakabildin, ben şimdi nasıl yaşayayım..
Canım sevgilim benim sen mutlu olacaksın ki ben mutlu olayım ben sana üzülme demedim mi, ağlama demedim mi? Ben yokum artık ama kalbim var bana çok güzel baktın gözlerinle şimdi sıra kalbimde sevgilim ben yokum artık bensiz de mutlu ol sadece mutlu ol..
Arabayı çalıştırıp Afraların evine gitti kapıyı çaldı, çaldı.. çaldı ama açan olmamıştı yere çöktü sadece o sırada yanına biri geldi..
-Buyur evlat kime baktın
- Ben Afr.. ee şeey Arif amcayı arıyordum ben
-He onlar cenazeye gittiler
