Şeyma'yla birlikte sesin geldiği yere gittik elim'e bir vazo aldım mutfakta duran arkası dönük uzun boylu biri vardı yanına yaklaşıp kafasına vurdum ve bayıldı yanımıza koşarak Esin geldi ve;
-Ne yaptınız lan
-Hırsız girdi sanırım bende kafasına vurdum
-Iyi yaptın Afra bravo, Meriç o su içmeye gelmişti
-Nee, ben şimdi Meriç'in kafasına mı vurdum?
-Öyle oldu, yardım edin de koltuğa taşıyalım
Birlikte Meriç'i koltuğa yatırdık o sıra da elektrikler geldi Meriç'te uyanmaya başlıyordu uyanınca;
-Hangi mal vurdu kafama
-Sensin mal
-Al ışte kendini belli etti, kızım niye vuruyorsun kafama
-Ne bileyim ben ya sende karanlıkta niye duruyorsun öyle
-Bardağı kırdım
-Korktuk biz de ne yapayım vurdum ışte
-Kafam kopuyordu
-O kadar da değil abartma
-Ne abartma lan
-Beynim sarsıldı
-Ay tamam ya hadi gidin yatın
Şeyma'yla yukarı çıkıp yattık sabah erken uyandım hazırlandım ve kimseyi uyandırmadan aşağıya indim tam kapıdan çıkıyordum ki arkamdan bir ses;
-Nereye lan
-Hiii
-korkma lan benim
-Arkamda ne yapıyorsun Meriç ödümü kopardın
-Nereye gidiyorsun
-Isim var
-Bende gelicem
-Sen niye geliyorsun ya
-Yalnız gidemezsin
-Of iyi gel hadi
Arabaya bindik ben kullanıyordum ve mezarlığın önünde durduk annem ve babamın yanına geldik gözlerim dolmaya başlamıştı bile meriç bana baktı ve elimden tuttu ve bana sarıldı annemle babamın yanında çok ağlamak istemiyordum aslında beni görürler ve üzüldüler diye düşünüyordum hep bir süre sonra Meriç'le ordan ayrıldık bu sefer arabayı meriç kullanıyordu sahil kenarına geldik benim ise gözümden yaşlar geliyordu arabadan indik ve taşların üzerine oturduk ben ise ağlamaya başladım ve Meriç'te bana sarıldı ve söylemeye başladım;
-Beni hiç mi sevmediler o yüzden mi bıraktılar beni
-Saçmalama seni çok seviyorlardı ben buna eminim
-Ben annemin ve babamın trafik kazasında öldüğünü Şeyma'ya söylemedim, ama o biliyordu sadece benden duymak istiyordu ama her seferinde moralim bozuluyor diye üstüme gelmiyordu
-Sen ağlama ben sana kıyamam, ben hep yanında olucam söz veriyorum
-Bırakıp gitmek yok ama
-Söz dedim ya kızım
-Niye kızıyorsun
-Tamam Tamam gel buraya
Ordan kalktık poğaça falan alıp eve gittik bizimkiler uyanmış bile;
-Günaydın
-Neredesiniz lan öldüm meraktan
-Burdayız
-Evet görebiliyorum onu Afra ama nereye gittiniz onu soruyorum
-Gezdik biraz Şeyma hanım
-Bak ya, iyi öyle olsun bakalım
-Esma Abla sofrayı hazırlamış
-Aynen sizi bekliyorduk biz de
-Ee peki Esma Abla nerde
-Gitti o acil işi varmış
-Hadi ya neyse oturun siz ben su poğaçaları koyup geliyorum.
Hep birlikte kahvaltı yaptık ve sohbet etmeye başladık.
Seyma: Hadi birşeyler yapalım
Esin: Aynen böyle boş boş evde oturmayalım
Meriç: Ne yapsak lunapark'a falan mı gitsek?
Afra: Hayır lunapark sevmem ben
-Kızım lunapark sevilmez mi lan
-Sevmiyorum
Şeyma: Bence de lunapark'a gitmeyelim boşver
- Iyi o zaman nereye gidelim veya ne yapalım siz bulun
Afra: evde oturalım işte film falan izleriz
Seyma: hayır, hayır olmaz çıkıp gezelim, alışveriş yapalım
-Ay yok ben alışveriş falan yapamam ben bugün evdeyim
-Oofff Afra oooff
Meriç: Afra nerde ben orda
Esin: O zaman şeyma biz gidelim bir yerlere bunlar kalsın evde
-Olur olur hadi gidelim
-Akşam geç gelme
-Tamam annecim gelmem
-Dalga geçme seyma :Ddd
Meriç: Eee biz napıyoruz
-Film izleyelim
-Tamam ama korku
-Hayır korku istemez korkarım ben
-Kızım amaç da o zaten korku filmi olduğu için korkarsın o yüzden korku filmi izleyelim
-Hayıııır
-Aman be ne inatçısın
-Ben mısır patlatmaya gider hadi by
-Sanki çok uzağa gidiyorsun mutfak hemen şurası
-Ay iyi be bisey demedik
-Bende geliyorum bekle
-Aman sen eksik kal zaten
-Olmaz eksik kalamam
Mutfağa doğru giderken meriç'in duvara yaslandığını ve kalbini tuttuğunu gördüm
-Meriç iyi misin?
-Sanırım iyiy...
Konuşmaya çalışırken birden bayıldı
-Meriç, meriç aç gözlerini
Ya ne yapicam ben şimdi meriiiiiç..
