Bazen sıcacık bir düşünce gelip çöreklenir insanın içine. Oturduğu yerde hayallere dalar. Neresinde, ne zaman, nasıl olduğunu düşünür. Hissettikleri dolup taşar ama dışarıya vuramaz.
Çok dokunuyor bazen içini dökememek. Bir faniden medet ummak da ö...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sıcacık bir muhabbet ortamından sonra, hissettiğim o samimiyet ve huzur ile birkaç bir şey söylemek istiyorum.
Biz insanlar birbirimize muhtacız. Bu kesinlikle tartışılamaz bir mevzu. Sevgi ve saygı çerçevesinde bir araya geldiğimiz zaman o kadar güzel şeyler yapıyoruz ki.
Ev taşımadan önceki halimiz çok farklıydı. Peygamber efendimizin, "Ev alma, komşu al." Sözü çok önemlidir gerçekten de.
Önceki evimizin olduğu yerde komşuluk ilişkilerimiz pek iyi değildi. Oraya da yeni taşındığımız vakit görgülerimizi uygulayarak, insanlara kucak açmıştık.
Annem her akşam pişirdiği yemekten bir tabak da komşuya gönderirdi ama bilirsiniz ya bazı insanlar soğuktur. Nezaketen iyi davranırlar kendi aralarına pek almazlar. Öyle bir hava hâkimdi.
Bir süre sonra yemek vermeyi kestik. Kibir dolu insanlarla pek iletişimde de olmadık. İnsanlarımız öyle bir karaktere bürünmüşler ki ...
Yüzüne gülüyor, seninle eğleniyor yiyor içiyor fakat sonra arkandan başka birisiyle senin dedikodunu yapıyor. Hiç sevmediğim insan tipidir. İki yüzlülük. Bu yüzden biz çekirdek aile kendi kabuğumuza çekilmiş ve gerekmedikçe de selamlar ve merhabalar dışında pek de muhatap olmamıştık.
Ama şimdi yeni taşındığımız yer...
Harika!
Etrafında o kadar güzel komşular varken, insanın kendi kabuğuna çekilmesi mümkün bile değil. Yıllar sonra yeniden komşuların yardımı ile ekmek yaptık mesela geçenlerde.
Tanımasa bile gelip yardım eden birkaç güzel kadın tanıdık.
Akşamları balkonumuzun önünde kalabalık toplanırken, hissettiğim duygunun tarifini inanın ki yapamıyorum. Biz böyle olmalıyız diyorum! Kahkahalarımız birbirine karışsın, yüzlerimiz gülmekten kırışsın, yüreklerimizden gelen bir samimiyet ile dolup taşsın.
O kadar güzel ki.
Şuan her akşam en az üç komşuya bir tabak yemek gidiyor. Herkes iyiliğini karşılıksız yapıyor. İnsanlar insanları umursuyor.
Sevgi var.
Saygı da.
Bolca muhabbet, bolca kahkaha, bolca sıcacık bir ortam.
Saatlerin akıp gittiği ama farkında bile olmadığımız bir ortam.
İhtiyaç duyuyor insan böyle şeylere. Kabuğunun en derinine çekilen birisi bile böylesi güzel bir ortamda dile gelir, iki kelam eder belki.
Elinden tutup, "Dur kız beni dinle."dediği, konudan konuya atlayan, hepimizi şaşkına çeviren tatlı bir teyze de varsa ... Harika!
Küfür edildiği zaman kaşların çatıldığı, çocukların terbiye ile büyütüldüğü bir yer.
Değişen dünya bizi gelenek ve göreneklerimizden, saygımızdan sevgimizden o kadar uzaklaştırıyor ki.
Böyle harika insanların var olduğuna gözle görülse bile inanmayabiliyor insan.
Saatin 00:33 olduğu şu sıralarda, henüz yeni dağılmış komşuların ardından balkonda oturmuş hissettiğim güzel duyguları yazıya dökmek istedim.
Huzurlu bir uyku çekmek için böyle güzel tatlı anılar, her zaman işe yarar.
İyi geceler olsun.
_____
Bu başlık, içimden geçenleri yazmak istediğim için açılmıştır. Birbirinden alakasız her şey paylaşabilirim. Okumak ya da beğenmek zorunda değilsiniz sevgili insanlar.
