EPILOGUE
“'Bro, blomming ka!”
Sinalo ni Gust ang micropone na ibinato sa kanya ni White. Napangingiting umiling-iling ang binata.
“Speechless huh?” ani naman ni Coolin na busy sa paglalaro sa Nintendo na napulot lang nito sa daan.
“Mga ulol! Inggit lang kayo.”
“Nah. Love, love, love. I can live without love.” ani ni Coolin.
Tatamaan din kayo! “Alis muna ako mga 'brods. My lovey dovey is waiting for me.”
“Ang corny mo 'pare!” binato siya ng tissue box ng nananahimik na si Maru.
“Shu! Get out 'man, baka mahawa pa kami niyang virus mo.” dagdag ni White.
“PREETY PINK rose for my lady.”
Nakangiting inabot ni Lycola ang isang long stemmed pink rose na kagat pa nang binata. “Papaano mo nga pala nalaman na White at Pink Rose ang paborito kong bulaklak?”
Kakamot-kamot na kinuha nito ang bag na dala niya. “Magdamag na kinulit ko si Ate Barah.”
“Ikaw ha? Ang dami-dami mong itinatago sa akin. Hmm.. may hindi pa ba ako nalalaman?”
Gust's eyes glitters. “He-he, meron pa nga.”
“What is it?”
“'Nung gabing naglasing ka pinagsamantalahan mo ako.”
“What?!”
“Bigla-bigla mo nalang kasi akong hinalikan sa parking lot. Mabuti nalang at ipinaglaban ko ang puri ko.” niyakap pa nito ang sarili.
Pinaningkitan niya ito. “You!” naiinis na pinagpapapalo ang tatawa-tawang binata.
Nagulat siya ng bigla nalang nitong hinuli ang dalawang kamay niya and grasp her tightly. “'Yo te mo.”
“I love you too Gust.” Nakangiting isinubsob niya ang sarili sa binata. She felt gratify, being with the man she loves. Alam niyang marami pang magaganap sa pagitan nila ng binata, mga problem—she grunt. Hindi muna niya iyon dapat pagtuunan ng pansin. Being with Gust, alam niyang malalagpasan nila ang lahat. Once upon a time is already end and they will live happily ever after.
