Sokak Dansı

1. Bölüm

"Ciddi olamazsın değil mi?" diyerek Derin 'e baktım.

Bu bursu kazanmaktan başka çaremiz olmadığını en iyi bilen kişilerden biriydi ve bunu bilmesine rağmen   dikkatsiz davrananda yine oydu.

"Çok üzgünüm. İnan bir kaç gündür elimde olmayan sebeplerden dolayı maillerimi kontrol edemedim." Söylediklerinden pişman olduğu belli oluyordu. Sesi de oldukça üzgün geliyordu ama bu  şuan ki durumumuza hiç bir fayda etmezdi.

Arkama dönüp önümdeki masaya ellerimi koydum.Yarışmanın bu yıl bazı sebeplerden dolayı erken yapılacağı haberini yarışmaya 1 ay  kala öğreniyorduk ve elimizde henüz ne bir dans koreografisi ne de bir müzik vardı.

Derin tam konuşacağı sırada araya Burak girince bende ona doğru döndüm."Bu her ne kadar Derin 'in işi olsada bizde hatalı sayılırız. Kıza yüklenmeyi bırak artık Hira."

Haklı sayılabilirdi. Derin 'e kızgın olduğum kadar kendime de bir o kadar öfkem vardı.Bu yüzden de bir şeyler daha söylersem herkesin kalbini kırabilirdim.

Kimseye bakmamaya çalışarak koşar adımlarla mekandan kendimi dışarıya attım.

O sırada cebimdeki telefon titreyince açıp kulağıma götürdüm.

Sinirli gelen sesiyle "Mekanda seni bekliyorum."dedi Alp .Şuanda birde onu kaldıracak halim yoktu.

"Gelemem."

"Seni bekliyorum dedim ! "

Neye bu kadar kızgın olduğuna dair bir fikrim yoktu ama oraya gidersem ateş ile barut olurduk. Ve ateş ile barut asla yan yana gelmemeliydi.

Telefonu suratıma kapatınca ayaklarımı yere vura vura arabama doğru yürüdüm.

***

"Alp."diyerek mekana girdim. İçerisi karanlık olduğundan onu göremiyordum.

Birden ışıklar açılınca ileride duran Alp'i fark edip yanına doğru yürüdüm. Burnundan soluyan bir Alp vardı karşımda .Yolda birazda olsa sinirim geçmişti ama damarıma basılırsa kızgın bir boğadan farkım olmazdı benimde.

Ellerini saçlarının arasından geçirip sinirle konuştu."Sana ne demeliyim artık bilemiyorum."

"Bir şey deme zaten şuan da seninle uğraşacak halim yok."kendimi koltuklardan birine attım.Bakışları o kadar keskindi ki başka biri olsa ona karşı gelmeye cesaret edemezdi ama ben buraya gelmeden önce yürek yemiştim.

"Okula gitmediğini duydum."Yine sesi düz ve soğuktu. İçimi bir ürperti kaplayınca kollarımı sıvazladım.

"Sende gitmedin zaten niye bu kadar sorun ediyorsun."

"Bu seni ilgilendirmez.Ben gitmedim diye sen gitmemezlik yapamazsın."

"Beni ilgilendirmiyorsa benim gitmemiş olmamda seni ilgilendirmez.Abim değilsin , sevgilim değilsin .Hangi hakla sorguluyorsun beni."Ben az önce yürek yedim demiştim değil mi? Biraz kaçırmışım sanırım.

Tam ağzını açıp bir şey diyecekti sustu.Sonrada arkasında duran masayı sinirle devirdi.Çıkan ses mekanda yankılanırken gözlerimi kapattım.

Cebimdeki telefon titreyince gözlerimi açıp Alp'e baktım. O da benim telefonuma dikkat kesilmişti.Çok bekletmeden hala çalan telefonumu açıp kulağıma götürdüm.

Alp'ten gözlerimi ayırmadan konuşmaya çalıştım. "Efendim Miraç."

"Nasılsın ?"

Sanırım bu sorunun cevabını oda biliyordu ."Bildiğin gibi."diyerek kısa kesmeye çalıştım.