Glad You Came (On-Hold)

GYC4^Epic

GYC4^Epic

Nag iisa parin ako ngayon dito sa canteen, hindi ko na lang pinansin yung weird na lalaking kumausap sa akin kanina, ‘yon lang siguro yung way nila para mapansin ko sila. Kaya dedma nalang. Speaking of papansin, may naisip na ako!

TING! (Bright Idea)

Ito na…. ito na talaga….

Sisimulan ko nang maging isang Bitch!

Ito na ng simula! Simula ng aking paghihiganti sa mga buwang na mga manlolokong yun. Wahahahaha! Sisimulan ko ito sa pagpapa-pansin, kanino? Edi sa mga kabarkada ni Anthony. Magpapa-pansin ako sa kanila at unti-unting paaasahin hanggang sa mabaliw sila kakahabol sa akin.

At tamang-tama, nakikita ko sila ngayon na bumibili ng snacks. Humanda kayo boys. It’s time to pay your consequences.

Lumapit ako kung saan sila nakapila, actually malapit na sila sa pinaka counter. Medyo mahaba kasi yung pila pero wala akong pakialam dun, ang gusto ko lang ay magpasikat sa kanila.

Umuna ako sa kanila.

Kinulbit ako nung si Xander. “Excuse me miss, pero may nakapila.” Pa-suave na sabi nya. Nakatalikod ako sa kanila.

“Aww. Sorry.” Sabi ko in paarte way.

Kunware nahihilo.

Sapo sa ulo. Pikit ng konti, medyo pa-out of balance.

“Uhh. Miss okay ka lang?” sinusulyapan ako ni Xander pero pilit kong inilalayo ang mukha ko sa kanya at nagkukunwari parin na nahihilo.

“Ano ba yan??! Ang arte!” comment nung mga nasa likod namin.

Nakatalikod pa rin ako sa kanila at hindi humarap. Nang nasa harap na ako ng mismong counter ay nagkunwari akong nahimatay, mabuti na lamang at may sumalo sa akin bigla.. nakapikit parin ako hanggang ngayon, nagkukunwaring walang malay.

Narinig ko na nag-panic yung mga tao sa likod ko.

Ina-assume ko na si Xander ang sumalo sa akin. Balita ko kasi kina Bes Riley na sya ang nag pasimuno ng para lokohin ako ni Anthony.

-_-  nakapikit parin ako hanggang ngayon, ilang minuto na akong buhat-buhat ng taong ‘to ah, ang tagal naman, sino kaya yung nagbubuhat sa akin ngayon at saan kaya niya ako dadalhin? OMG?! Baka kung anong gawin nya sa akin!

Sumilip ako ng konti, habang buhat buhat padin ang ako in a bridal style. -_o

O___O

Biglang nanlaki ang mga mata ko sa nakikita ko ngayon. Hindi pwede! bakit sya? Bakit si Anthony ang may buhat sa akin ngayon? Dapat si Xander ‘to. tch! Masisira pa yata ang plano ko >.<

Nakikiramdam parin ako hanggang ngayon, nandito kami sa clinic at oo hanggang ngayong ay hindi pa umaalis si Anthony na ngayon ay nakaupo sa silya at ako naman ay nakahiga sa clinic bed at nagpapanggap hanggang ngayon na wala paring malay kaya heto at pinanindigan ko na ang kagagahan ko.

Unti-unti kong iminulat ang mga mata ko.

Nakatingin sa akin si Anthony. Yung tingin nyang ganoon, nakakatunaw, NAKAKA-INLOVE.

Erase! Erase! Back! Undo.

Leche ka Blythe! Hindi ikaw yan, sinasapian ka ng masamang espiritu. Pero sa totoo lang yung tingin nyang parang nag-aalala talaga sya, hindi ko na alam pero parang nawala ngayon yung galit ko sa kanya..

“Ah, okay ka na?” nag aalalang tanong nya habang umaayos sa pagkaka-upo. Sumandal naman ako sa may headboard, nag fake smile ako sa kanya.

“Hmm. Medyo okay na.”

“Mabuti naman kung ganoon.” At ngumiti sya sa akin. Shet!

---

Riley’s POV

“Bes saan ka naman napadpad kanina?” tanong ni kay Bes Blythe habang namamasyal kami ngayon dito sa mall, na-cut na kasi ang klase kanina may meeting daw ang faculty members kaya ayun.

“Oo nga Bes san ka ba nagpunta? grabe ‘yong ginawa mo kanina ah. You’re soooo bad!” – Bes Shae

“Baka matanggal ka nyan sa Top.” Sabi ko.

“I don’t really care kung matanggal man ako sa top.” Ang taray naman ng lola nyo.

“Kamusta naman yung revenge mo?” – Bes Shae.

“Ayun, isang malaking Epic”

Blythe Natalie’s POV

Ikinuwento ko sa kanila ang pangyayaring iyon at ito, hanggang ngayon ay hindi pa rin ako maka-move on sa pagka-epic ng mga moves ko.

“Hay naku Bes itigil mo na yan, wala ka rin namang mapapala dyan.” Sabi ni Bes Shae.

“Alam mo Bes maghanap ka nalang ng bagong boylet mag eenjoy ka pa.” ngumiwi na lang ako sa sinabi ni Bes Riley as if naman na seseryosohin ko yung mga lalaki eh sa ginawa palang ni Anthony eh sukong suko na ako.

“Saka na lang yang mga kalandian na yan. Kailangan ko munang maghiganti.”

“Oh sya sige na, ipagpatuloy mo lang yang kabuwangan mong yan ha.” Sarkastikong sabi ni Bes Shae. “Alam naman naming hindi kami mananalo sa iyo. Sige ipush mo nalang yan hanggang sa makaganti ka.”

Ewan ko sa inyo??! Ano ko ba ng mga ito? Kaibigan o kontrabida sa buhay ko? Tchh! Nakakastress ha!

---

Kumakain ako ngayon sa may dinning table. Ang mga kasambahay lamang ang kasama ko dito sa bahay, hindi ko kasi alam kung nasaan si Mama at si Kuya Lorenzo. Mag aalas-nuebe na ng gabi, nasaan kaya ang mga ‘yon?

KRINGGGGGGGGGGGG

KRINGGGGGGGGGGGGGGGGG

Bigla namang nagring ang telepono namin, agad akong nagtungo sa sala para sgautin kung sino man ang tumatawag.

Ahh, siguro si Mama or kuya na ito.

“Hello?” I said.

“Blythe anak?” masayang sabi ni Papa. Teka tama ba ang naririnig ko sa ngayon? Si Pa---pa?! bigla akong kinabahan. Totoo ba ito?

“Hello anak kasama namin ng kapatid mo ang Mama at Kuya mo.” O__O Nanlaki ang mga mata ko sa sinabi ni Papa.

Hindi pa rin ako nagsasalita. May kakaiba akong nararamdaman, nangingilid ang mga luha ko parang gusto na nilang tumulo, bakit ganoon??

“Sinundo nila kami sa airport, anak. Uuwi na kami.” Masayang sabi ni Papa. Sa pagka-bigla ko ay agad ko siyang binabaan ng telepono.

Agad namang tumulo ang mga luha ko..

Tumakbo ako patungo sa aking kwarto at dumapa sa kama

Si papa tumawag. After 10 years na wala sya, naging maayos naman ang buhay namin, pero hindi parin nawawala ang galit ko sa kanya, hindi dahil sa umalis sya kundi dahil inilayo nya sa amin si Loresse. What’s happening here? Tapos ngayon tatawag sya at sasabihin na babalik na sila na parang wala lang nangyari. What the!

Bakit ganito ang nararamdaman ko?? Hindi ba dapat matuwa ako dahil ba—babalik na si Papa at Loresse pero bakit parang may galit sa puso ko?

May hindi ba ako nalalaman sa pamamahay na ito?

---

Thanks to Pureblss for making this beautiful cover ­J