Evening Star • bughead

0.1

Ve gece yarısı,

Dilara Kılıç - Sensiz

Kapüşonumu kafam geçirdikten sonra yağmura adım attım. Anında kafamda damlaları hissetmeye başlamıştım. Riverdale çoğu zaman yağmurlu olurdu. Aslına bakarsak güneşli gün bulmak samanlıkta iğne aramaya benzerdi. Yaz geldiğinde bile.

Hızlıca caddenin diğer tarafına geçerken diğer tarafta onun ıslanmış kaldırımda oturduğunu gördüm. Üstü başı ıpıslak ellerini yüzüne kapatmış ağlıyor gibi gözüküyordu.

Yanına gitmek için harekete geçtiğimde Archie gelmiş ve onun omuzlarından tutarak kalkmasını sağlamıştı. İşte bu yüzden gelemiyorum sana, diye düşündüm. Her fırsat bulduğumda Archie yanındaydı. Ve onun asıl istediği kişi de oydu.

"Artık dayanamıyorum Arch," dediğini duydum caddenin karşısına geçtikten sonra. Birkaç adım ötelerindeydim ama bana dikkat edemeyecek kadar birbirleriyle ilgiliydiler.

"Her zaman mükemmel olamayız. Kendine yüklenme." O an Archie'ye yumruk atmak istedim. Çünkü o mükemmeldi. Kusurlarıyla bile mükemmeldi.

Yağmuru önemsemeden kamerayı çıkararak ağacın arkasına geçtim. Fısıldayarak konuşursam yağmurdan dolayı onlara ulaşmazdı. Başlat tuşuna bastıktan sonra konuşmaya başladım.

"Kayıt 2: Sen tanıdığım en mükemmel insansın. Archie'nin dediklerini boş ver. Ipıslak bedenin yağmur altında bile böyle güzel gözükürken kimse bana senin mükemmel olmadığına inandıramaz. Aynaya bak. Sen de göreceksin."

Onlar sarıldı, ben de okula yürüdüm.