Yaz Aşkım -Düzenlendi-

Otuz Yedi

Sellam!

Naber?

Oy ve yorumu unutmayalım.

İyi okumalar.

Gece'den

"Mavi,migrenim tuttu kapatsana müziği." Diyen Güneş'e kafamı salladım ve camları açtım.

Güneş'in bana teşekkür ettiği sırada telefonum çaldı ve ve ekranda Burak ismini gördüm.

Burak arıyor...

Telefonu açıp hoparlöre aldım.

"Ne var?" Güldü.

"Hiçbir şey sesini duymak istedim."

"Yaw manyak mısın kardeşim ya?"

"Yok canım,aşığım." Gözlerimi devirdim.

"Ya söyle ne söyleyeceksen!"

"Ya bir şey yok kızım cidden öylesine aradım hadi bay." Diyip suratıma kapattı.

Manyak?

Telefonumu yerine koyarken yere düştü.

"Hay ben böyle işin.." diyerek yere eğildim.Bu sırada kenara çekmiştim. Malum güvenlik önemli.

Telefonu yerden alıp geri yerine koydum ve arabayı çalıştırdım.

Tam yola çıkarken bir ses duydum

"Çekilin yoldan 200 le geliyorum frenler patlamış." Gözlerimi kocaman açtım ve panik halinde bize doğru 200 le gelen tıra baktım.

Pekala, ölümümün böyle olacağını hiç düşünmemiştim!

Tır son hız bize doğru gelirken giderek hızının arttığını farkettim,aramızda yaklaşık 100 metre vardı.

Ben ise kitlenmiş gibi boş boş tıra bakıyordum.

Hilal'in kolumu deşmesiyle kafamı iki yana salladım ve yoldan çıkmaya çalıştım. Hemen kontağı çevirdim ve gaza bastım.

Araba istop etmişti!

Panikle kızlara baktım.Onlarda endişeliydi.

"İnin arabadan." En son çare bu gelmişti aklıma.Arabadan inip arabamın harap olmasını izlemek.

Kızlar hemen arabadan indiler.

Onlar indikten sonra derin bir nefes aldım ve ben de indim.

Tabii bilmiyordum o yüz metre,olmuş bir metre...

Hızla üzerime gelen tıra baktım.

Farları gözümü yaktı.

Önce beyaz ışığı gördüm tırda, sonra zifiri karanlık oldu tırın altında...

Çınar'dan

Telefonumun çalmasıyla gözlerimi araladım.

El yordamıyla telefonumu aldım ve Güneş'in aradığını gördüm.

Ne alaka?

Güneş arıyor...

"Alo Güneş?" Hıçkıra hıçkıra ağlıyordu.