Hindi ko alam kung paano ako nakarating ng apartment. Until now kasi feeling ko lutang pa rin ako. Wala akong maintindihan,all I know is mamamatay na ako mamayang gabi.
"Stupid Lhorrice,bakit kapa kasi tatanga tanga sa daan. Mambubunggo kna nga lang, killer pa. huhuhuhu." napahagolgol na lang ako.
Im so dead.
Kahit tumakas pa ako hahanapin niya pa rin ako. Walang nakakatakas sa kanya.
Wala!!!
He has wealth and power. He maybe a killer but his a billionare.
His family owns the asylum and the school, actually the whole town.
Kung sabagay wala naman magluluksa kung mamatay ako. Im an orphan.
Hindi ko na kayang tumayo sa kama,mamamatay din naman ako.So I just cried and cried until I feel asleep.
Nagising ako dahil sa malamig na bagay na nasa mukha ko. Unti unti king iminulat ang mga mata ko. Nahigit ko ang hininga ko ng marealize na kutsilyo pala ito. Kumilos ako para bumangon pero mas diniin niya ito sa leeg ko kaya hindi na ako gumalaw.
"If I were you,hindi ako gagawa ng ingay kung gusto mo ng madaling kamatayan."
That voice!
Its him!
"A-a-nu ba...... ang k-kasalanan .......ko sayo." pilit kung nilalakasan ang loob ko.
"hhhhmmmm..... let me think..... nothing actually except .......that you saw my face." he says with an evil smirk. Nagsimula nang mag unahan ang mga luha ko ng dahil sa takot.
I WILL DIE!!
"As you know,my identity should be hidden. And...nakita mo ang mukha ko. So here I am. I will make sure you wont remember it. FOREVER." cold niyang sabi.
"W-wala naman a-akong p-pinagsabihan." mahina kong sagot.
"Well I dont care! Any last word!?" he said while smiling evily.
"SEE YOU IN HELL. HAYOP KANG MAMAMATAY TAO KA. SANA MAMATAY KNA RIN." lakas loob kong sigaw sa kanya. Tutal mamamatay din naman ako. Lubos lubosin ko na.
He just smirk. Nilagay niya ang kutsilyo sa bandang tyan ko.
Napapikit ako habang pinaglandas niya ang kutsilyo mula sa aking tiyan papunta sa aking dibdib.
Napahikbi nalang ako dahil sa sobrang takot. Wala na akong magagawa ako na ang magiging biktima niya sa gabing ito. Mamamatay ako sa kamay ng isang serial killer. Nakapikit pa rin ako habang hinihintay na itarak niya ang kutsilyo sa dibdib ko.
Pero napamulat ako bigla ng maramdaman kong may malambot na bagay sa labi ko.Nanlaki ang mga mata ko.
'Hinahalikan niya ako.'
Napapikit ulit ako ng gumalaw ng dahan dahan ang mga labi niya. Hindi ko siya magawang itulak.Wala akong lakas,dala na rin ng gulat. Ang lambot ng mga labi niya. Hindi ko alam kung anung diablo ang sumapi sa akin dahil kusang gumalaw ang mga labi ko. I kissed him back. And curse me, coz I like it.
Nagulat siguro siya that I kissed back dahil tumigil siya at tumingin sa mga mata ko. I cant see his face dahil naka mask siya.
"MINE" sambit niya. And kiss me again,pero smack lang
Tumayo siya,dala ang kanyang kutsilyo ay naglakad siya papunta sa madilim na bahagi ng kwarto hanggang sa tuluyan na siyang nilamon ng dilim.
Napahawak ako sa labi ko.
'He spare my life yet he stole my first kiss.'
Hindi ko alam kung gaano na ako katagal nagpipigil ng hininga. Patuloy pa rin sa patulo ang mga luha ko. Pero hindi ko alam kung dahil lang ba sa takot o dahil sa buhay pa rin ako o dahil kriminal ang first kiss ko.
Hindi ko lubos maisip na isang killer lng pala ang first kiss ko,,huhuhuhu.... nakakainis. Ang virgin lips ko,wala na....
Hindi ko alam kung bakit buhay pa ako. Dapat ay patay na ako di ba. Dapat ay pinatay na niya ako,pero bakit hindi niya ginawa. At anu ba ang ibig sabihin ng halik na yun at ng sinabi niyang 'mine'. Parang sasabog na ang utak at puso ko. Feeling ko mababaliw na ako sa kakaisip.
Tiningnan ko ang relo,1:55 am. Pinikit ko na lang ang mga mata ko. Baka sakaling bangungut lang lahat ng ito.
Baka sakaling bukas at normal na ulit ang lahat.
________________________________________
( Blade's POV)
"Aaaahhhhhh" sigaw ko habang tinatapon ko ang lamp shade sa kabilang parte ng kwarto.
How can I be so stupid and coward. Dapat ay pinatay ko siya at hindi hinalikan.
And the worst I claim her mine.
Ang tanga ko lang.
Bakit ako nakaramdam ng awa at takot.
Bakit ako nagdalawang isip.
Bakit hindi ko siya napatay.
Aaaaahhhhhh,,,,I felt so frustrated. First time.
First time akong my pinalagpas na biktima.
She may be beautiful. She may be a good kisser,fuck,but she should still die.
Anu bang meron sa babaeng yun...
How can she make feel like I care.....
Hinawakan ko ang labi ko,I smile.
Her lips taste like heaven. Hindi ko alam pero feeling ko gusto ko ulit siyang mahalikan.
Gusto kong akin lang siya.
I know that was stupid but I will take the risk.
After all she's the victim and Im the killer.
Bumaling ang paningin ko sa ngayon ay naghihingalo kung biktima.
"Hhhhmmmmmm....Nerdy girl,paanu mo ba gustong mamatay!?"
"h-h-haaay-y-yoo-p!!!!" Napatawa na lang ako ng malakas.
"Hindi ako hayop,,,,tao ako!!! Yun nga lang,hindi ko gusto ang kapwa ko tao." nakangisi kong sabi. Malademonyong ngisi.
Hinawakan ko ang aking kutsilyo at sinaksak siya sa dibdib,gumawa ako ng hugis krus na sugat.
Napangisi ako ng unti unting sumara ang talukap ng mga mata niya!!! She's dead!!!! Napangisi ako saka ko dinukot ang kanyang puso.
Pinanuod ko habang tumutulo ang dugo sa kamay ko,dama ko ang bawat pagpatak nito sa sahig.
Tulad lang noon,tulad lang ng dati!!!
Katulad ko paano nila hinayaang mamatay si Orin.!!!
And then I laugh, evil laugh.
After I feel satisfied ay umuwi na ako. Kailangan ko pang malaman kung sino siya.
Kailangan kung malaman ang lahat tungkol sa kanya.
Hindi na ako nag aksaya pa ng panahon pa para magbihis, nahiga ako sa kama with my bloody clothes and let the darkness fall.
See you tomorrow,milady!
