CHAPTER 29

4.5K 133 1
                                    


(Lhorrice's POV )

Nagising ako na wala si Blade sa tabi ko. Tiningnan ko ang orasan,3:45 am,pa lang.Bumangon ako para hanapin siya.

"Blade!? " Lumabas ako ng room. Nakita ko si Blade na nakatayo sa dalampasigan at nakaharap sa isang drum na may apoy. Napansin niya siguro ako dahil tumungin siya sa akin. Kinuha ko ang bathrobe at sinuot iyon. Naglakad ako papunta sa kanya.

"Sorry nagising ba kita!?" sabi niya habang nakayakap sa akin.

"Nagising lang ako kasi wala ka sa tabi ko."ngumiti naman siya at hinalikan ako sa labi.

"Anu bang ginagawa mo dito.!?" tanong ko sa kanya.

"Susunugin ko sana ang lahat ng masamang alaala ng nakaraan ko." bumitaw naman siya sakin at kinuha ang isang itim na trash bag at kinuha ang mga laman.

Nagulat ako dahil ang laman nun ay ang mga gamit na may kinalaman sa mga pagpatay niya noon. Ang mask,ang kutsilyo at ang mga damit na may mga matsa pa ng dugo.

"Gusto ko nang bitawan ang lahat nang may kinalaman sa nakaraan ko,Lhorrice. Para sayo,para sa anak natin." napaluha ako sa sinabi niya.

"Salamat Blade.!" pinunasan niya ang mga luha ko.

"Ako ang dapat magpasalamat sayo. You change me into a new person. You make me a better man. Kaya ko gagawin ito. It will make me feel more confident of myself. Gusto kung mawala ang anumang bakas ng masaklap kung nakaraan. Pero mananatili sa puso at isip ko ang lahat ng alaala ng kapatid ko." ngumiti ako.

"Sasamahan kita Blade. Sasamahan kitang kalimutan siya. At sasamahan rin kitang harapin ang bukas. Magiging masaya tayo Blade. We will give our children the life better than we have." he kiss me gentle.

"Thank you. Hindi ko alam kung anu ang gagawin ko kung wala ka." nagsimula na siyang ilagay ng paisa isa ang laman ng bag sa apoy. Hanggang sa maubos ang lahat ng iyong lamunin ng apoy.

Umupo kami sa bench sa tabing dagat habang hinihintay ang pagsikat ng araw.Hinawakan niya ang tiyan ko at hinalikan ang ulo ko.

"Sa tingin mo our baby will be a girl or a boy?" napaisip naman ako.

"I dont know. But,kahit anu pa ang kasarian niya we will him/her wholeheartedly. They will grow with love,trust and faith." niyakap niya naman ako ng mahigpit.

"You will be the best mother in the world." i smile at him.

"And you will the best father in the universe.!"

We watch as the sun rises slowly,just like how our life became better,slowly but surely.

In Relationship With A KillerTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon