Asura Witch

Storm 2

Chapter 9

Beauty is worse than wine, it intoxicate both the holder and beholder.

Fuck you Niva!

Wag mong sabihing binakuran mo ang sarili mo para lang tibagin nila ito?

Don't let him break your wall.  You solidify it for so many years Tapos Hahayaan mo lang na tibagin nya ito!

I stayed quiet for a very long time.  I eventually sign.

Yes,  I did build my wall,  pinagtibay ito sa pagdaan ng panahon at lalong hindi ako naniniwala na matitibag nalang ito ng basta basta.

I need to be alone to grow on my own.  I need someone to talk to at may alam akong Isang lugar kong saan ang hinahanap ko.

Naglakad ako sa Isang classroom na hindi na ginagamit at ginawang nalang storage room.
The classroom was located in the old building na pinapagawa pa uli.

Madilim ang corridor na tinatahak ko dahil sa madilim na langit at mga ilaw na hindi na halos makapaf bigay liwanag.

Step...

Step...

Step...

Tunog lang ng yapak ng paa ko ang Naririnig dahil sa kawalan ng Tao sa building.

Isa Ito sa mga lugar na iniiwasan ng mga stugante dahil sa mga kwento.

Ayon sa sabi-sabi dati daw seminteryo ang lupang tinatayuan nitong mismong building.

Meron ding kwento na merong nag suicide dito at marami pang iba.

I look straight.  A never dispering evil aura lingered in the deepest part of the building.

Hmph!  Ganto na ba sya mag welcome ng bisita?  Tsk so cold.

Whoosh!

Creek!

A series of sound could be heard pero di ko yun pinansin dahil inaasahan ko na ang gantong treatment galing sa kanya.

Damn that old bitch!  Hindi parin sya nagbabago.

Boom!  Bogsh!

Nagsihulugan ang upuan na nag kukumpulan dinaanan kulang ito na parang walang pakialam.

Bizarre things happend,

Crack!

Nabasag ang salamin sa gilid ko at muntik na akong matamaan ng bubug nito.

What the f- sumusubra na sya!

In speed of light Nagsiliparan ang upuan patungo sa akin napailing naman ako.

In this instant I summoned my spirit slave.  He was form of smoke at meron syang anyong pusa.

His name is Vasco.

He flew with a series of explosion of the spirit slave block the dicending chair.

It fell from above and slammed to the ground.

Hue hue hue... " a strange laughter came from the deepest part of the building.

Vasco guard me kaya naging mas madali at maayos ang naging byahe ko patungo sa lumang classroom.

"Bakit ka nandito? " I sneer at mas lumapit pa.

" Bakit ka pa nandito?" Balik tanong ko na di naman nya sinagot.

Naka upo sya sa upuan at may kadina ang kamay nya alam ko naman na kaya nyang tanggalin yun pero di nya ginawa.

"Seryoso may itatanong lang ako Tapos dinadalaw ka na din. " pinagpagan ko ang maalikabok na upuan.  Umupo ako sa upuan na pinagpagan ko habang tumalon naman si Vasco sa armchair ng upuan at doon umupo.

"I'm all ears. " she answer di ko maiwasang mapangiwi dahil sa nakakarinding tunog ng kadina pero di ko rin maiwasang maawa.
I couldn't Imagine any creatures living that way. I felt bad for her,  condemned to life in a chain. ⛓
I certain don't want my life to spendin one.

" may isa akong kilala at pumapasok sya sa katawan ng iba in a very swag way? " inabot ko ang pack bag ko at kinuha ang lollipop sa loob.

"Interesting... " she said tumayo sya at lumapit sa akin habang nakasunod naman ang kadina sa kanya na may nakakarinding tunog.

Binuksan ko ang lollipop and suck it inside my mouth.

"Sa tingin mo ano sya? " Sumandal ako sa sandalan ng upuan at humarap ako sa kanya.

"I'm not sure but lagend state that a deity can. " I couldn't help but burst out in laughter after hearing this as if this was the most funniest  joke ever heard in my life. She just rolled her eyes.

"Pfttt... Sorry!  Wala na bang iba? " tinignan nya ako ng masama.

" pweding ding demon lord dahil hindi naman kaya ng Isang simpling demonyo ang basta basta pumasok sa katawan ng Tao dahil sa restriction ng realm na to." Tumungo tungo ako.

"Kahit demon lord nya makakaramdam ng backlash pag Paulit ulit gumamit ng katawan ng Isang Tao. " backlash?

"Hindi lang sa Tao pati sa demon lord."  Don ako natigilan kasi wala akong nakitang Kahit kaunting backlash kay vynel.

Ano ka ba talaga yugo?

Bakit mo ko kailangang pahirapan ng Ganito.

Di ko maiwasang isipin na baka he was a deity.

Para sa Isang rouge na kagaya ko?  Bakit naman magkaka interest ang Isang nilalang na niluluhudan.

If ever he was a god anong kailangan nya sa akin?

Ang dekan ba?

"Maiba tayo... " pagiiba ko ng usapan

"Napansin mo gumagalaw ang restriction formation may Idea ka ba? " tinanaw nya ang bintana at pinagmasdan ang masamang panahon Umiling sya at humarap sa akin.

"Kong ano man yun alam ko na malakas yun dahil hindi pa nawawala ang restriction. " Tumungo tungo ako qt tinanaw din ang makulimlim na langit.

"Next time wag kang manakot!  Kong ibang Tao yun baka pinaglalamayan na yung ngayon! " I remind her.

"Tsk,  hindi mo kasi naiintindihan it's a ghost thing! " she replied with disdain.

" Paano ka ba napunta dito? " tanong ko sa kanya na Paulit ulit kong tanong sa tuwing nakikita kaming dalawa.
Gusto kong itanong kong para saan ang kadina pero ayokong naka offend dahil sa tingin ko masyadong personal ang bagay na yun.

She was stupefied she stay quiet for a very long time and eventually sign bitterly with a tone of sadness.

Mahirap mag Isa alam na alam ko yung Pakiramdam kaya dinala ako ng paa ko sa kanya.

She was my only friend Kahit hindi naman Yun maamin sa Isat isa.

Isang multo na nakakadina at Isang mangkukulam na ulila. 

Weird pair right?

"Niva halikana tumitila na ang ulan. " Vasco said Tumungo naman ako.

Vasco is life a father to me nagkataon lang na his logical and very rational kaya hindi mo mafeel ang fathers love nya.

"Babalik ka ba dito? " tanong nya sa akin natahimik naman ako bigla.  Pumasok kasi sa Isip ko ang friendship game at alam ko na matatagalan ako don.  Ayukong mangako sa kanya dahil alam ko ang pakiramdam na umasa.

Umasa sa Isang bagay na hindi naman magkakatotoo.

"Babalik ako. " I ignorantly answer. No matter what babalikan ko sya!

Sya lang naman ang dahilan kong bakit ako nagtatagal sa school na to! Kaya alam ko Kahit ano pa ang kapalit ililigtas ko sya at papalayain ko sya sa mga kadinang naghihiwalay sa kanya sankabilang mundo.

"Pero matatagalan... " Tumungo tungo sya tumayo naman ako at lumapit sa pinto palabas ng classroom.

"Hihintayin kita. " she slowly said.

Pangako babalikan kita.