23 haziran perşembe
"Deniz"
Acaba ne zaman mutlu bir şekilde uyanacağım. Her gün aynı rüya,aynı araba, hızlıca bana doğru gelişi ve uyanış. Sanki hayatım bu rüyadan ibaretmiş gibi. Yataktan kalktım linda'yı besledim ve televizyonun karşısına geçtim sehpanın üstünde bir kitap duruyordu. Kitabı elime aldım ve ilk sayfasını açtım bir cümlenin altı kalemle çizilmişti cümlede ise "Bazen özlediğiniz kişi o değildir anılardır" yazıyordu. Kitabı kapadım ve sehpaya geri koydum fakat arkasına bir not yapıştırıldığını gördüm notta ise "benim tüm anılarım sensin" yazıyordu. Notu cebime koydum belki bir an olurda birşeyler hatırlatır bana diye. Linda'yı kucağıma aldım ve onunla konuşmaya başladım
"Söyle bakalım linda neden herşey bu kadar karışık neden hiçbirşey tam değil içimde bir yerlerde birşeyler hep eksik biliyorda bana söylemiyorsan gerçekten bozuşuruz linda!" dedim ve kendi kendime gülmeye başladım. "Köpeğimle konuşmaya çalışmak mı işte yalnızlık böyle birşey"
