DENİZ KENARI

21 2 0
                                    

24 haziran cuma

"Deniz"

Linda'yı gezdirmek için sahile indim. Birden beni çekiştirmeye başladı sanki bir yere götürmek istermiş gibi. onu hiç bu kadar inatçı görmemiştim. Ne istediğini anlamak için onu serbest bıraktım. Koşmaya başladı bende arkasından koştum. Biraz ileride güneş'i gördüm linda da onun kucağındaydı yanlarına gittim. "Beni gerçekten özlemiş olmalı" dedi. Linda'yı kucağından aldım. Aslında biraz da kıskanmıştım. Linda beni bırakıp güneş'in yanına gitmişti halbuki daha önce hiç böyle şeyler yapmazdı. Tasmasını bağladım ve oradan uzaklaşmak istedim fakat linda buna izin vermedi. Adeta oraya yapıştırılmış gibiydi kımıldamadı bile. Ne kadar çekiştirsem azdı. Uykum vardı ve lindanın bu inatçılığına katlanamayacaktım. Bende güneşin yanına oturdum. Elinde bir kitap vardı.

"Kitap okumayı seviyorsun sanırım" dedim. "Senin okuyuşunu izlemeyi daha çok seviyorum" dedi. Ve kitabı bana uzattı. "Sende kalsın belki okursun" dedi. Ve yanımdan kalktı. Yürümeye başladı ve tabiki linda da onu takip etti bende linda'yı... deniz kenarına doğru yürüyordu. Sonra bir anda duraksadı "bak" dedi. "Seninle burada kumdan kaleler inşa ederdik" dedi. Bir şey söylemedim çünkü ne derse desin ona inanmak istemiyordum. Her gece gördüğüm kabuslar bana yetiyordu ve şimdi bir de aşık olamazdım. bana doğru döndü masmavi gözleri adeta parlıyordu sanki "lütfen hatırla" der gibi bakıyordu. Ama elimde değildi. Bana doğru yaklaştı gözlerimin içine bakıyordu. Gözlerimi kaçırmaya çalıştım ama ne tarafa baksam göz göze gelmekten kaçamıyordum. "sana bir şey göstermek istiyorum" dedi ve kolumdan tutup beni çekiştirmeye başladı. Bir duvarın önüne getirdi duvarda "güneş kadar sıcak deniz kadar soğuk" yazıyordu. Bunu hatırlıyordum bir kitabın sayfasında yazıyordu sanki bana gösterilen bir işaret gibi. "Bu cümleyi sen bana söylemiştin" dedi. "Bir kitapta okumuştun sanırım ve sonra bana gelip bunu söyledin ve bu duvara bunu sen yazdın"dedi. "Nasıl yani ne anlama geliyorki bu söz" dedim. "Güneş olarak ben insanlara karşı çok yakın biriyim yani sıcakkanlıyım sen ise adeta bir deniz kadar soğuksun herkese karşı soğuksun bu cümle ikimizi özetleyen bir cümle"dedi. "Çok saçma" dedim. "İlk tanıştığımız günü hatırlıyorumda"dedi. Yere bakıyordu ve yüzünde samimi bir gülümseme vardı. "Sen bankta oturmuş kitap okuyordun bense yanına gelip oturmuştum. Sen yanımdan kalktın. Gidişin bile bir etki bırakmıştı bende. Giderken kitabını unutmuştun arkandan koştum sana kitabı vermek için. Kitabı verdiğimde bir teşekkür bile etmemiştin. insanlara karşı umursamazsın işte bu yüzdendir soğukluğun."dedi. "O gün bugündür bu soğukluğuna karşı bir sıcaklık lazımdı. Bizde birbirimizi bulduk" dedi."bu kadar saçmalık yeter" dedim sinirli bir şekilde ve hızlıca yürümeye başladı dalgalar ayaklarıma çarpıyordu ve aşırı derecede üşümüştüm ama bu sorun değildi yeterki şu deli adamdan kurtulmalıydım. Arkama bakmadan yürümeye devam ettim. Nasıl olsa onu atlatmışımdır diye biraz ara vermek istedim hem üşümüştüm hemde yorulmuştum. Bir banka oturdum kollarımla kendimi sarmalamaya çalıştım gerçekten çok soğuktu ve ayaklarım ıslanmıştı. Bir anda biri üstüme hırkasını geçirdi. Çok ani olduğu için bende korkmuştum. "sen ne yaptığını sanı..." diyecekken güneş'in bana şaşkın gözlerle baktığını gördüm. "Üşümüşsün" dedi. "Ve ben üşümene dayanamam"dedi. "Hırkanı istemiyorum alabilirsin"dedim. Hırkasını banka bıraktım ve yürümeye başladım linda da arkamdaydı lindayı kucağıma aldım ve birlikte eve doğru yürüdük. Arkama baktım güneş yoktu. "Sanırım oda eve gitti" dedim kendi kendime. Neden bilmiyorum ama içten içe üzülmüştüm. Eve vardık. Güneş'in bana verdiği kitaba öylece bir göz gezdirdim. Kitabın Arasında bir fotoğraf buldum bu güneş'in bana gösterdiği fotoğraftı ikimizin birlikte olduğu fotoğraf. Arkasında 15 mayıs yazıyordu ve altına bir söz yazılmıştı "seni ben hiç unutmuyorum". İçimde bir şeyler cız etti ,tüylerim diken diken oldu. "Ne olursa olsun seni hatırlayacağım" dedim kendi kendime. "Hatırlayacağım çünkü her bir parçan bana aitmiş gibi geliyor"dedim ve fotoğrafı evdeki bir kutunun içine koydum. "Bu fotoğraf" dedim. "Bu fotoğraf bir şeylerin başlangıcı olabilir"

RÜYAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin