22 haziran çarşamba
"Deniz"
Gözlerimi hiç tanımadığım birinin yatak odasında açtım. En son sahil'e doğru hızlı ve sinirli bir şekilde yürüdüğümü hatırlıyordum. Bu yabancı mekana nasıl gelmiştim acaba derken aniden içeri tepsiyle tanımadığım biri girdi. Ürperdim
"Şey sana kahvaltı hazırladım dün sahil de bayıldın" dedi yabancı adam.
"Neredeyim ben neden beni buraya getirdin öylece bırakıp gitseydi ya beni " dedim kızgın bir şekilde. Benim haberim olmadan beni kendi evine getirmişti ya bana bir şey yapsaydı ya organ mafyasıysa diye kendi kendime düşünmeye başladım. Korkmuştum. Yataktan fırladım ve hızlıca kapıya doğru koşmaya başladım öyle bir korkmuştumki adamın elindeki tepsiyide devirmiştim
Adam arkamdan bağırdı
"Dur nereye gidiyorsun iyi değilsin bir süre dinlenmelisin"
Kapıya koştum fakat kapı kilitliydi ağlamaklı bir sesle
"İstemiyorum lütfen bırak beni"
"Olmaz" dedi net bir şekilde "olmaz. Seni bulmuşken bir daha kaybedemem" dedi.
"Birbirimizi tanımıyoruz bile lütfen bırak ta gideyim"
"Olmaz!" dedi. Ve üstüme doğru yürümeye başladı. Arkaya doğru yürümeye çalıştım fakat bir süre sonra duvara çarptım ve orada öylece kısılı kaldım. Yere oturdum
"Lütfen bırak beni"
Kolumdan tuttu ve beni kucağına aldı. Ne kadar çırpınmaya çalışsam azdı çünkü kolları tüm vücudumu sarmalamıştı. Yüzüme bakarak "anlamıyorsun değilmi burdan gidemezsin bir kere daha çekip gitmene izin veremem" dedi. Artık gerçekten korkmaya başlamıştım. Beni tekrar odaya getirdi ve yatağın üstüne oturttu. Masada duran bir fotoğraf albümünü aldı ve içinden bir fotoğraf çıkardı. Yavaşça bana uzattı. Elim titremeye başlamıştı bu fotoğraftaki kadın bendim.
"Sana inanmıyorum" dedim bağırarak
"O zaman bu fotoğrafı açıkla" dedi.
Fotoğrafta o ve ben vardık birbirimize bakarak gülümsüyorduk.
"Bak bende bu durumdan pek hoşnut değilim o fotoğrafta gördüğün benim sevgilimdi ve yaklaşık 1 ay önce öldü" dedi gözleri dolarak.
"Üzgünüm"
"Üzülme" dedi gözlerimin içine bakarak. Onu böyle görünce içimde birşeyler ona sarılma isteği uyandırdı ama yapmadım çünkü hala ondan korkuyordum.
"İstersen bir süreliğine seninle kalabilirim" dedim. Neden böyle birşey söyledim bilmiyorum istemsiz olarak gerçekleşti.
"Hayır git " dedi.
"Ama....
"Git!"
"Peki" dedim ve kapıya yöneldim kapıyı açmak için o da benimle geldi tam çıkıyordumki arkamdan bağırdı
"Linda'ya iyi bak"
