"Açık ara hayatımın en iyi partisiydi !" Bağırdı Summer.
Saat sabahın dördüne yaklaşırken sokak lambalarının aydınlattığı sokakta çıplak ayak yürüyorlardı. Saçlarından ve kıyafetlerinden damlayan sular kaldırımları ıslatırken canlı olmanın verdiği hissiyat yorgunluklarını gölgeliyordu.
"Hayatında sadece iki partide bulundun Dumprey." dedi Rachel. "Ama seni temin ederim ki, 'Hayatımın en iyi partisiydi'.
"Kokain kullandım, eski sevgilinin kafasında votka şişesi parçaladım ve.."
"Şişesi üç bin dolar olan bir votka." diyerek sözünü kesti Rachel.
"Ve bir kızı öptüm." Kenarlarında sıralanmış evlerin olduğu sokakta ilerlemeye devam ettiler. "Daha önce hiç yaşamamış gibi hissediyorum."
"Çünkü gerçekten çok iyi öpüşürüm." Rachel'ın yüzünü ukala bir gülümseme kapladı.
"İlk kezdi benim için."
Rachel kaşlarını çattı. "Bir bakıma sürtük olabilirim ama ben de her gün kızları öpmüyorum."
"Hayır, o değil." dedi Summer. "İlk öpücüğümdü."
Rachel şaşkın bir ifadeyle bir süre ona baktı. "Gerçekten.." dedi. "Bunun sebebi ne olabilir ?"
"Vücudundaki bakterilerin yüzde seksen sekizi ağzında bulunuyor." dedi. "Ve bu zamanda dişlerini düzenli fırçalayan birini bulmak oldukça zor."
Rachel gülümsedi.
"Ne oldu ?" diye sorguladı Summer.
"Sadece doğru insan çıkmamış karşına." dedi Rachel. "Aşk insanı olmadığıma eminim ama sağlam şiir okuyucusuyumdur." Kelimeleri toparlamak adına duraksadı. "Doğru kişi karşına çıktığı zaman bütün alışkanlıkların, tüm bağımlılıkların geçmişin olur." Issız sokağı canlandıran bozuk sokak lambası ile Rachel'ın sesiydi şimdi. Summer onu pür dikkat dinliyordu. "Çünkü o kişi geldiğinde tüm alışkanlıkların ondan ibaret olacaktır."
"Rachel McAffey ciddi olabiliyor mu sahiden ?" dedi Summer kahkaha atarken. "Ölmeden önce bunu da görmem iyi oldu."
Göz devirdi Rachel. "Ben her zaman ciddiyim." Evlerin seyrekleştiği noktada başlayan ağaçlar kapladı görüş alanlarını. "Burada çok güzel bir yer biliyorum." dedi Rachel. Ağaçların arasında çıplak ayak ilerlerken Summer'ı da arkasında sürükledi.
"Ayağıma dikenler batıyor." diye yakındı Summer. "Gerçekten, çok kötü bir yol arkadaşısın."
İlerlemeye devam ederken Rachel onu yanıtladı. "Kucağıma mı almamı bekliyorsun Dumprey ?" Devam etti. "Kanser olman bile bana bunu yaptıramaz." Son adımını attığında ağaçların arasından görülen muhteşem manzarayla karşılaştı. "İşte geldik."
Tüm şehrin görüldüğü yüksek tepenin üzeri çimenlerle kaplı, ortasında ise sabitlenmiş bir bank vardı. Rachel oraya doğru ilerleyerek boyası kalkmış banka oturdu. Summer güneşin doğuşuna hayranlıkla tanık olurken, ilerleyip Rachel'ın yanına oturdu.
"Kanaryalı Tepeye hoşgeldin, Dumprey."
Summer fısıldadı. "Çok güzel."
Gökyüzü turuncu haline bürünmüş, karanlığını dakika dakika kaybediyordu.
"On yedi yıldır burada yaşıyorum ve buranın varlığından dahi haberdar değildim."
"Olsan da gelmezdin zaten." dedi Rachel. "Biliyorsun ya, hijyenik değil."
"Hayır !" dedi Summer. "Doğaya karşı her zaman hayranlık duymuşumdur, muhtemelen favori mekanım olurdu." Birkaç kez öksürdüğünde Rachel ona baktı.
"Uzun süredir ıslak kıyafetler içerisindeyiz." dedi. "Eve dönsek iyi olacak."
Summer'ın dudağının kenarından bir miktar kan usulca aktı. "Bu halde eve gidemem." dedi Summer. Hızlıca dudağını sildi.
"O zaman bize gidelim."
"Önce öpücük, şimdi de beni eve mi atacaksın yoksa ?" dedi Summer kahkaha atarak.
Rachel gülümsedi ve ayaklandı. "Kes sesini, hadi gidip sana kuru bir şeyler giydirelim."
Summer ayaklanan Rachel'ı aniden elinden tutup durdurdu. Summer onun elinin titrediğini hissedebiliyordu. "Biraz daha kalalım." dedi. "Lütfen."
Rachel elini çekmezken banka geri oturdu, vücutları yorgunluktan bitap düşmüşken, güneş gökyüzündeki yerini alana dek onu izlediler.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
September (girlxgirl)
Ficção Adolescente"Kelebek etkisi." Summer fısıldadı. "Buradan çok uzakta bir kelebeğin kanat çırpışı burada bir kasırgaya sebep olabilir." Parmak uçlarını onunkiler ile birleştirdi. "Ve belki de buradan çok uzak bir baz istasyonundan yayılan bir radyasyon dalgası."...
