"Emre bana bak gelinime böyle basit bir yerde evlenme teklifi etmiyorsun inşallah oğlum."Emre'nin annesinin sesi beni kendime getirmişti. Tam ağzımı açacakken annem lafa girdi. "Eee kuzular, ne diyorsunuz?" Birinin bu kadına kuzu lafından vazgeçmesini söylemesi gerekiyordu ama o kişi ben değildim kesinlikle.
"Selin konuşsana artık ama ya" Emre solundaki elimi avuçları içine alıp bana döndü. "Ben bunu her şeyden çok istiyorum güzelim, ama istemiyorsan zorlamanın anlamı olmaz benim için." "Ay istemez miyim?"
Annem bunu duyar duymaz ayaklandı. Meltem Annem'i de kolundan tuttuğu gibi kaldırdı. Bize döndü. "E karar verdiniz ne güzel de nerede yaşayacaksınız? Kalkın gidip ev bakalım." dedi. "Anne bugün bakmasak, çok yorgunum gidip uyumak istiyorum." "Kızım saçmalama ne uyuması uyuşuk musun nesin ev bakacağız daha çok işimiz var çok konuşma." dedi ve arkasını dönüp yürümeye başladı. Biz ise hala yerimizde oturarak ne yapacağımızı şaşırmış bir şekilde annemin arkasından bakıyorduk.
.....
"Of yeter ama."
"Ya biz eve gitmek istiyoruz ne olur bırakın gidelim." Bunu duyan Meltem Annem bize döndü ve önce inanmazcasına bir bakış attı. "Saçmalamayın."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sonuna Kadar
RomanceNasıl özetlesem bilemedim...Selin'in bitmek bilmeyen endişeleriyle Emre'nin bitmeyeceği kesin olan aşkı...