SIRADAN

Küçük Müyüm? Değil miyim? Bilmiyorum.

Ece'nin ağzından
7.Sınıfa geçtim işte. Büyüdüm bir yıl daha. Geçen yıl çok aptalca hatalar yaptım. Bu yıl tekrarlamıycam. Her şey daha güzel olacak. 2 gün sonra okulun ilk günü geliyor. Feriha ve Dilek ile çok eğlenicez. Bu yıl zaten eğlenebileceğimiz son yıl çünkü 8'de teog var o zaman n'aparım bilmiyorum. Okulun ilk gününden çok korkuyorum. Sılayla aramız bozuldu. Geçen yıl yanımda oldu ama işte her neyse.

2 gün sonra...
Saat 6 ve 7'de ders başlıyor. Erken gitmek istiyorum çünkü okulda birileri varken girince herkesin bana dönmesinden nefret ediyorum. Hem ayrıca oturabileceğimiz bir masa da tutarım. Hazırlandım ve çıkıyorum. Siyah pantolon ve siyah tişört giydim. Yürürken düşündüğüm tek şey 8'ler, okulda en büyük onlar bize sataşırlar mı ya da bir şey derler mi? Ama en azından kuzenim var Emircan bir şey olursa onun yanına giderim. Evden çıktım ve düşünürken neredeyse okula gelmiştim. Dileklerin evine çok yakındı okul 2-3 dakika falan. Dilek'in yanına gittim. Beraber okulda gidelim diye düşünmüştüm. Feriha da tam o sırada aşağı doğru iniyordu. Ve hep beraber okula gideceğiz bu şekilde. Okulda kimse yoktu. Bu yüzden çok mutluydum. Mutluydum demeye fırsat bile kalmadan 8'ler gelmeye başladı. Çoğunu tanıyordum aslında. Neden korkuyorum bilmiyorum. Aslında korkmak değil de tırsmak bu. Ve işte bizimkilerde geliyor. Sınıfın erkeklerini çoğu zaman sevmiyorum ama gerçekten eğlenceli olabiliyorlar. Sıraya geçtik müdür konuşmaya başladı. Tabi ki her zaman olduğu gibi kimse dinlemiyor. Ben de konuşmadan sıkılmış öyle etrafa bakınırken 8'lerde birisini gördüm. Çok yakışıklıydı. Bakarken ona baktığımı fark etti galiba göz göze geldik. Önüme döndüm ve sınıflarımıza çıktık. Orta sıranın en arkasına dilekle geçtik. Feriha da orta sıranın en önüne Gül ile beraber geçti. Üç kişi olmanın en kötü özelliği bu işte üç kişi oturamıyoruz. 2 yıldır sınıf başkanıyım bu yıl da olur muyum acaba? Sınıf öğretmenimizi bilmiyoruz daha. Gördüğüm çocuk aklımdan çıkmıyor. Dilek'e bahsedemedim daha doğrusu bahsedemem çünkü daha çok küçük olduğumuzu ve üniversiteye kadar sevgili durumlarına girmemizi düşünüyor. Ama anlamıyorum bunu. Ben sevebiliyorum bir şeyler hissedebiliyorum. Bunun küçüklükle ne alakası var.

Okul çıkışı...
Okulu özlemişim. Ev değişikliği yüzünden gittiğim yol değişti ama olsun. Oha yuh çüşş!!!! O çocuk işte yanımda yan yana yürüyoruz. Ve Emircan da burda. Ne nasıl yani? Bunlar arkadaş mı? Konuştuklarına ve güldüklerine göre evet. Hemen bir şekilde konuşmalıyım.
-Heyy! Kuzen nasılsın?
-İyi kuzen ya sen?
-İyi işte eve gidiyorum taşındık ya bu yaz biliyorsun.
-Evet evet, biliyorum.
Emircan öyle dedikten sonra hafif bir gülümsedim ve yürümeye devam ettim. Biz konuşurken o bizi izliyordu öyle. Ve çocuk evine doğru yöneldi, zile bastı. Emircan'a onun kim olduğunu sordum. Doğukan, dedi. Çok etkilenmiştim ondan. Ama büyüktü. Bakmazdı hayatta. Bu düşünceleri kafamdan atıp eve yürümeye devam ettim.