seni sensiz de sevebiliyorum

310817

01:10

bir ayın daha sonuna geldik işte, yazı tamamladık. bir kaç anıya sahip oldum senin hakkında. kan kusturucu bir kaç anı işte.
sana sahip olamayacağımı bilmek, seni hiç göremeyeceğimi bilmek ancak görecekmişim gibi hayaller kurmak gibi. ama hâlâ biraz umudum var o yüzden yaşama tutunuyorum. gecenin bir vakti midem garip bir şekilde bulanıyor, çarpıntılarım ve kalp ağrılarım çok çok fazla arttı ancak ben görmezden geliyorum. seni düşünürken ölmek istiyorumdur belki de, dediğim gibi beni öldürmeni istiyorum.
bugün bir vakit, terasa çıktım ve uzun uzun uzaklara baktım. seni ararcasına,,
bir an için nefesini etrafımda hissettim ama şöyle bir şey ki, hissettiğim an kayboluverdin. ürktüm ve içeri girmek zorunda kaldım, hava zaten bugün çok soğuk. sana duyduğum ihtiyaç günden güne artar vaziyette. bunu engellemenin bir yolu yok mu?

neyse, diyeceğim şu ki
koskoca ay ve yaz boyunca, bu hisler peşimi bırakmadı ve biliyorum ki sabah yine sensiz bir güne uyanacağım, yarını takip eden günde de sensiz bir mevsime. olsun varsın, seni sen yokken bile sevebiliyorum ben. ah şu gizlenmiş hislerim yok mu, bitiriyor beni.