seni sensiz de sevebiliyorum

010917-020917

tüm gün dışarıdaydım, hayaletin tam yanı başımda. gün batımını beraber izledik, çiçekleri beraber kokladık. senin için çiçekler topladım, sen almadın. çöpü boyladılar şimdiden. uzun uzun telefona baktım, burukça gülümsedim. ne önemi var şimdi sensiz hayatın?
sensizliklerle dolu bu şehirde, çokça seninle doluyum. yürüdüğüm her kaldırım, koştuğum her cadde senin kokunla dolu işte. saçlarının kokusu, rujunun tadı... şimdi bunları bir kenara bırakalım,
ancak bu şehir var ya, bu şehir; bana seni düşündürtmeden batırmıyor güneşini. emin ol, her yaptığım şeyde sen varsın. bugün yemek yediğim yerde, karşıma bir tabak daha koydurttum. senin geleceğini söyledim. gecikmiştir ya, kalsın.
seninle karşılıklı yemek yemiş olur muyuz? uzun uzun seni izlemiş olur muyum deniz kokusu sinerken tenine. yakarken tenini aşk, bakmış olur muyum sana?
tabağın bomboş kaldı sonra, çatal bıçak yerinden oynamadı ve sandalyende. gülüşlerinin yerini boşlukta süzülen bir sessizlik kapladı. sesinin hasretini çektim çok fazla. geceyi içine hapseden gözlerini özledim.
geceyi böyle getirdik beraberinde. şimdi yastığın diğer ucuna bakıyorum öylece. eğer geçmişi düzeltseydik, şu an yanımda olur muydun?
ve sonra ödedim hesabı, tutamadım elinden, eve gelemedik beraber. merdivenler ayak seslerini özledi. bu kara delik tüm duygularımı yutuyor.
elimde bir silah olsa, çoktan tetiği çekmiştim.
1
2
3..