LİSE DEVRİ ( YENİ OKUL 1 )

7.8

Evet sonunda istediğim ana geldik .

Miray'dan devam etmeye. Özlettin kız kendini bir daha gitme :DD

Başımı Utku'nun göğsüne gömerek gözlerimi kapattım.Vanilyamsı kokusu burnumun deliklerinden girerek rahatlamamı sağlıyordu.

Kendimi çok garip hissediyordum.

Mutlu gibiydim ama mutlu bir şeyler hissetmiyordum.

Huzurlu gibiydim ama bir şeyler batıyormuş gibi hissediyordum ki bu huzursuz hissetmemi sağlıyordu.

Tamı tamına 7 gün olmuştu! Yedi gündür orada tanımadığım insanlarla birlikteydim.Ellerim,ayaklarım kelepçeli, az bir öğün ile tam bir mahkum gibi hissetmiştim.

Babamın ölüm anını saniye saniyesine izlemek ve görmek istemesem gözlerimi kapatsam da içeride yankılanan o sesler beynimin içinde hala dolaşıyordu. Ama en acı tarafı da çığlık atmak istesem de atamadığım o çığlıklarım olmuştu. 

Babamın olum anı aslında sadece beynimde yankılanmış ve kalbime dikenlerin batmasından baska bir acı vermimişti bana bilmiyorum sonuçta o benim öz mü öz babamdı.Öz!Ama ben onun için tek bir göz yaşı bile döküp israf etmek istememiştim.O durumdayken bile!

Ama kalbime dikenlerin battığını hissetmiştim.O kadar da vicdansız degildim!

Ama arkadaşlarımın videolarını izlemek canımı en çok yakan taraf olmuştu.Hiçbir suçları olmayan birinin can çekişme anlarını izlemek.Off anlatamıyorum ama şuan düşünmek bile kalbimin daralmasına sebep oluyordu.

"Hey güzelim sakin ol." Dudaklarını başımda hissettiğim de kafamı hafifçe kaldırıp ela gözlerine doğru bakarak ufak bir tebessümü yüzüme yerleştirdiğim de o bana daha büyük bir gülümseme ile karşılık vermişti.

En çok korktuğum konu ise Utku'nun öldüğünü düşünmemi sağladıkları andı. Kanıtları yoktu ama o anki psikojim kanıta gerek duymuyordu dedikleri bütün cümlelere inanıyordum.

Utku belki de sadece lise zamanımda kalacak bir sevgilim olabilirdi.Liseden sonra yüzlerimizi bile görmek istemeyebilirdik ki o bu sene sınava girecek ve üniversiteye gidecekti benim ise bir senem daha olacaktı.Şuan bunları düşünmek daha erken gibi gelse de ben Utku'dan ayrılmak istemiyordum. Hayatımda belki de her zaman yanımda olmasını beni kollarının arasına alıp sımsıkı sarmasını istiyordum.

Belki bu sadece hayaldi belki bir gün bu kollar başka birine dolanacaktı ama ben hayel de olsa rüya da olsa görmek istiyordum!

"Sen ağlıyor musun?" Burnumunu içime çekip kafamı boyun girintisine . "Güzelim ağlama ama ne oldu?"

Kollarımı boynuna dolayıp sımsıkı sarıldığım zaman o da kollarını belime sımsıkı sarmıştı."Beni bırakma tamam mı?" Burnumu içime çektiğim de göz yaşlarım lacivert kazağına damlıyordu.

"Öyle bir amacım yok benim.Senin?"

"Yok!" Burnumu tekrar cektim.Utku'nun ellerini saçlarımda hissettiğim de gözlerimi sımsıkı yumdum.

▪•▪○▪•▪•○••▪

Sıçrayarak gözlerimi açtığım zaman ellerimin yardımı ile alnıma yapışmış saçlarımı geriye itekledim.Odamın içersinde gözlerimi gezdirdiğim de her şey aynı yerdeydi.

Yatakta oturur pozisyona gelip telefonumu elime alarak saate baktım.

3:17

Gecenin bir yarısında uyuyamayan bir ben!