SECRETS :)

chappie 15

dedicated sayo kasi pinilit mo ako mag update hahahaha :D enjoy :)

--

Denver's POV

-the next day-

*kring kring*

"Class dismissed!" sabi ng teacher.. so yeah.. I went out..

--

I headed towards St. Luke's hospital to check on Dom-Dom's condition and actually to pay him a visit.. oo.. marami na siyang atraso na nagawa sa akin pero I can't deny that I still love him.. and that I want him to recover..

pagkadating naming sa St. Luke's bumaba agad ako ng sasakyan.. and headed towards the nurse station..

"the room of Dominic Marquez please.." sabi ko.. nakita kong chineck nung babae ung checklist niya or whatever..

"miss.. na discharge na po si Mr. Marquez.."

nanlaki mata ko at napahampas ako dun sa table nila.. "ano?! kalian pa?!"

"miss kani-kanina lang po.. tsaka po kung pwede lang po paki-hinaan po ung boses niyo.. andami po kasing tao ehh.. pinagtitingi--"

"i don't care! asan ung doctor na umasikaso sa kanya kahapon?!"

"ma'am wala po si Doc ngayon.. rest day niya po kasi ngayon.."

"wtf?! tsk.. sige salamat.." aalis na dapat ako pero.. "ininform ba nila kayo kung saan sila pupunta?"

"i'm sorry miss pero hindi po ehh.."

"tsk.. sige salamat ulit.."

and I walked out of the hospital.. I dialed his mother's number pero hindi sinasagot so no choice.. pupunta ako sa bahay nila..

tinawagan ko na si Butler and after ilang minutes nasa harap ko na siya.. I went in agad..

"take me to the Marquez's house.."

"okay ma'am"

--

nag doorbell ako pero walang nagbukas ng pinto.. kaya nag doorbell ako ng nag doorbell.. hangang sa may nagbukas na na maid..

"Ms. Denver.. ano pong maipag--?"

"andiyan ba si Dominic?"

the maid looked astonished.. and that totally confused me.. "may kagulat-gulat ba sa tinanong ko?" sabi ko.. "asan si Dominic?!"

"Ma'am kakaalis lang po nila kani-kanina.."

"saan sila pupunta?!" tanong ko

"sa states po.."

parang nanlumo naman ung buong katawan ko.. sht.. iiwan nanaman ba niya ako?? tumakbo ako papunta dun sa kotse..

"take me to the airport.. and paki-bilisan.. please! emergency lang!" sabi ko..

"okay ma'am.."

bakit di niya sinabi sakin na aalis na siya?! di man lang niya ako tinext! manhid ba siya o ano?! hindi ba niya alam na masasaktan nanaman ako?! naiiyak na ako sa sobrang kaba na iiwanan na niya ako..

--airport--

tumakbo ako papunta dun sa entrance..

"miss.. ticket niyo po?" tanong nung guard..

"manong.. sige na naman ohh.. padaanin niyo ako.. may kailangan lang akong habulin.. please.."

"ma'am hindi po kayo pwedeng pumasok hanggat wala kayong ticket.. nasa--"

"I AM DENVER LOUISE MATRIMONY-HURRICANE!!" sigaw ko.. "SO LET ME PASS!!"

"miss hindi po talaga pwed--"

tinulak ko si kuya guard paalis at tumakbo papunta dun sa place kung saan mo malalaman kung nakaalis na ba ung flight or hindi pa.. (A/N: sarreh ^_^V di ko kasi alam ung tawag dun ehh hahaha)

*prrrrt*

napalingon ako dun sa likod ko at nakita ko ung guardia na tinulak ko kanina..

"ms. nakaalis na po ba ung flight papuntang US?" tanong ko..

chineck nung babae ung papers niya.. "yes ms. about a minute ago lang po.."

at un na nga nag breakdown na ako.. diba sabi niya di niya na ako iiwan? the fuck? ano 'to?! bakit niya ako iniwan?! umiyak lang ako ng umiyak dun.. hangang sa may humawak sakin..

"miss.. kailangan niyo pong sumama sakin sa prisin--" sabii nung guard..

"MANAHIMIK KA!" dinuro-duro ko siya.. "KUNG HINDI DAHIL SAYO DAPAT NAABUTAN KO PA UNG MAHAL KO! KUNG HINDI MO SANA AKO PINGILAN NAPIGILAN KO SANA SIYA SA PAG ALIS NIYA!! KUNG HINDI DAHIL SAYONG PESTENG GUARD KA!! KASAMA KO DAPAT SIYA!! NAIINTINDIHAN MO?!" kinwelyuhan ko ung guard.. "at ang kapal ng mukha mo kung dadalhin mo ako sa prisinto.. bakit ung ibang nagpupunta na ganto eksena hindi dinadala sa prisinto? OA mo ah.. at FYI.. anak ako ng isang HURRICANE.." nakita kong natakot bigla ung guard kaya nag smirk ako.. "at oo.. kaya kong ipatanggal ang isang kagaya mo sa airport na 'to.. pero pasalamat ka wala ako sa mood.." tinangal ko ung pagkahawak ko sa kwelyo niya at naglakad paalis dun sa airport..

at pagkalabas na pagkalabas ko.. biglang umulan kaya napatingala ako.. bakit? nararamdaman niyo din ba kung ano ung nararamdaman ko? kaya napaiyak nalang ako at dire-diretsong naglakad paalis.. papunta dun sa park malapit dun sa airport na 'yon.. siguro mukha akong tanga kasi nagpapabasa ako sa ulan pero I don't care.. nasasaktan ako ehh..

--park--

nakita kong nagsitakbuhan ung mga tao papunta dun sa shed.. habang ako.. naupo ako dun sa isang bench at nagpakabasa sa ulan.. at umiyak lang ako ng umiyak.. ng biglang naramdaman ko na parang may nag payong sakin.. kaya napatingala ako at nakita ko si Kuya Dylan..

"k-kuya Dylan.. I-ikaw pal-la.." sabi ko habang sumisinghot..

"alam mo para kang tanga.. bakit ka ba nagpapaka emo diyan? pinagtitinginan ka tuloy ng mga tao.." sabi niya..

"masama na bang magpaka emo kung iniwan ka nanaman ng taong mahal mo?" tanong ko at naramdaman ko na nangingilid ung luha ko..

"tsk.." nakitang ko na may kinuha siya sa bulsa niya.. "oh eto panyo.. punasan mo ung ilong mo puro uhog na.." nag smile lang ako ng pilit at kinuha ung panyo niya.. "tara sa kotse ko.. may extrang t-shirt ako dun at magpalit ka na para di ka lagnatin.."

nagpunta kami dun sa kotse niya na nasa tapat mismo nung gate ng park.. binuksan niya ung likod nung kotse niya at kumuha siya dun sa bag niya ng isang t-shirt at towel.. inabot niya sakin un.. "don't worry.. malinis yan.."

pumasok ako dun sa passenger's seat..

"kumatok ka sa bintana kung tapos ka na.." sabi niya at sinara ung pinto kaya nagbihis na ako.. after ng ilang minutes ay kumatok na din ako.. binuksan niya ung kabilang pinto dun sa passenger's seat at umupo sa tabi ko..

"handa akong makinig Denver.." sabi ni kuya Dylan kaya napaiyak nalang ako.. "shhhhh" sabi niya habang hinahagod ung likod ko..

"k-kasi naman k-kuya ehh.. m-ma-mahirap ba na sabihin sayo n-na a-aalis pala si-sila papuntang I-ibang ban-s-sa? nakakainis ka-kasi ehh.. s-sabi n-iya na hindi na si-siya a-aalis pero bigla n-nalang siy-siyang aalis.."

"shhhh.. malay mo may dahilan siya para iwan ka.. katulad ng magpapagamot siya diba? kasi may cancer siya diba?"

"oo naman kuya.. pe-pero kasi.. bakit di man lang niya sinabi sakin?"

"shhh.. intindihin mo nalang siya Denver.. malay mo bumalik din siya para sayo.. baka ayaw ka lang niyang madamay.."

"p-pero kasi.. lagi nalang siyang ganyan.. lagi ko nalang siyang iniintindi.. ganun na ba ako kasama to deserve this kind of treatment?"

"hindi naman siguro ganun Denver.. maghintay ka lang.. dadating din ung tamang oras para sa inyong dalawa.. maghintay ka lang.."

--