Heart: Under Construction

Epilogue

10 Years Later

Memories... I smiled upon realizing that it's been too long. Lahat ng masasaya at masasakit.

"Ma!" Bellamy called.

"Bellamy, you're already 14, stop running like a kid" pagsaway ko.

"Lola Ninang called, sabi n'ya excited na s'yang makita ako" he smiled.

He requested me na magtransfer s'ya dito kasi gustong-gusto raw n'ya makasama sila Ninang. At balita ko uuwi rin si Gab.

Sinundo kami ni Greg, he's always visiting Bellamy for the past ten years kaya naman naging mabuting magkaibigan kami kaya mas madali rin natanggap ng anak namin yung sitwasyon.

As for me, natutunan kong mahalin muna ang sarili ko. Na-realize kong hindi naman pala masama ang unahin ang sariling kapakanan.

It's not easy pero siguro dahil may anak ako, mas kinaya ko.

Narealize ko rin hindi nawawala ang pagmamahal. Katulad ng tao, napapagod lang din ito pero mananatili at mananatiling taglay ng puso ang pag-ibig.

May mga bagay na kusang nabubuo sa katagalan ng panahon. Mga sugat na naghihilom ng hindi minamadali. Mga pagmamahalang may kanya-kanyang panahon.

Sa ngayon masaya ako. Masaya akong naging ina kay Bellamy. Masaya akong mas napagtuunan ko ng pansin ang aking sarili.

Masaya akong babalik kung saan ako nabigo, dahil alam ko mas kaya ko na ngayon.

Handa na rin akong tanggapin na maaaring hindi na ako ang tinitibok ng puso nilang dalawa.

Nagpapasalamat ako sa labis na pagmamahal nila sa akin. Hindi-hindi ko kailan man makakalimutan ang mga masasayang panahon na naranasan ko dahil sa kanila.

At kung magkataon man magtapo muli ang aming mga landas at kung saka-sakaling kailangan ko pa ring mamili. Alam ko na kung sino.

"Ma, do you miss him?" He suddenly asked habang nasa sasakyan kami. Tinignan lang din ako ni Greg na nahihintay ng kasagutan.

"I always do anak"

"Kung magkikita kayo at mahal ka pa n'ya, Ma piliin mo ng maging masaya, dahil tatanggapin ko naman kahit sino basta mahal ka at mapapasaya ka"

"Since when did you grow up?" I kissed him on his cheeks.

"Ma!" He whined, tumawa lang si Greg.

"Manang-mana sa akin ang anak ko" kumento n'ya.

"Excuse me, sa akin nagmana yan" I said sabay tawa "eh ikaw kailan mo balak magpropose kay Tanya?"

"Soon, wag kang atat" para kaming mga bata pa kung umasta.

"Ma, Pa! Nagtext si Tito Gab, igagala daw n'ya ako agad!" He balled his fist and punched into the air sa sobrang tuwa. Spoiled na spoiled talaga kay Gabriel. Ever since naman kahit noong maliit pa s'ya.

Nang makarating kami ni hindi pa nakakapag hi sa akin si Gab ay hinatak na s'ya ng anak ko.

Napailing nalang ako, he's so happy to be back and I couldn't ask for more.

"Hi Ninang" I gently hugged her "Namiss kita"

"Namiss din kita sobra"

"Dami mo na atang wrinkles" I joked, she glared then laugh at me.

Tapos napansin ko yung batang kanina pa nakakapit sa likod n'ya.

Lumuhod ako to matched her height "Hi Diana, si Ninang Belle 'to" of course she didn't recognize me, baby pa noong huling nagkita kami but she smiled at me tsaka niyakap ako.

"Tito Lili and Tito JD talked about you always" she said na medyo nahihiya pa.

So they're close now huh.

Speaking of the Devils "Hi" sabay nilang bati sa akin. I don't know why pero natawa lang ako.

They looked confused on why on earth I am laughing right now "Come on both of you, namiss ko kayo" sabay silang lumapit kaya sabay ko rin niyakap.

//yehey! Hahahaha happy ending!//