Anonim Bey

1.0

   

   Hızlı hızlı sırama ilerleyip bir sırasında XY kromozomlu canlıya diğerinde de pamuk şeker olan sıraya tip tip baktım.

     Neydi lan şimdi bu.

     Bu çocuk ne cesaretle, hangi cesaretle benim sırama oturmuştu. Pamuk şekere ne demeli pembiş pembiş...

    "Sen kimsin?"

    "Ve neden benim sıramda oturuyorsun?"

    "Sana diyorum? Kimsin ve neden burdasın?"

    Cevapta vermiyor Yarab.

     Kapşonlusunun şapkasını çekip yüzüne baktım. 

    Hay bin kunduz.

   Gece meteor yağmuru felan mı oldu lan? Olduysa kesin onlardan biri.

    Nerden geldin nere gidiyon meteor gardaş?
  
    Gardaş deme gerek olur Gülse diyen iç sesime de selam çaktım. İyi uyardı valla 41 kere felan söylerdim kazara gerçek merçek olurdu. Allah korusun.

   Neyse....

  Anan baban seni neyle besledi?

  Baban çok zenginde seni özel sipariş mi verdi naptı?

  Nerden geliyor bu kara kaş kara göz, esmer ten, uzun boy yağız delikanlım.

   Yalnız bişey diyim mi ben hala çocuğa ağzı açık bakıyom. Biriniz de kapat sinek kaçar demiyor.

   "Ağzını kapat istersen Gülse sinekler girecek. " diyen Kaan'la sözümü geri alıyorum.

   "Hayırdır kardeş!?"

    Kardeş deme gerek olur Kaan. Aman ne diyim ben devreler yandı.

    Çocuk kulaklığını çıkarıp "Şimdi söyle." demez mi.

   Der. Der tabi.

   Bende diyom neden tepki vermez. Kulaklığı  varmış yaaaa. Nasıl göremediysem.

   Ama oda hiç mi görmüyor bizi. Çıkarsın kulaklığını. Ama yok biz mal olacaz.

   Neyse.
 
   " Neden bizim sıramızda oturuyosun?" 

   Bunu diyen Kaandı tabi. Çünkü benim gözüm sıranın üzerindeki pamuk şekerine takıldı.

   Ya da üzerindeki nota diyelim.

   " Başka boş yer yoktu." hah yokmuydu?  Bu sınıf 26 kişilik olup 25 öğrenci barındırıyordu.

   " Yalanını yesinler bu sınıfta 1 kişilik yer boş git oralara otur. Burası bizim sıramız."

   Bunu diyende bendim. Heee meteora yalancı dedim. Artık cezam ne olursa.

   " Boş dediğin sıra." diyerek gözleriyle arkayı gösterdi. "Ben ordaki çocuğu sevmedim oraya oturmam."

   Akışkan bir dil ve tok bir ses.

    "Ama senin çocuğu sevip sevmemen bizi ilgilendirmiyor. Sen o sıradan kalk yeter."

     " Biliyor musunuz benide sizin ayakta kalmanız ilgilendirmiyor. Ben burada oturacağım."

     Kulaklığı tekrar kulağına götürürken elini tutup engelledim. Son sözü o söyleyemezdi bana ne.

    "Allah allah yaaaa babanın mı okulu. İstediğin yere oturuyorsun. Kalk sıramızdan."

    Ayyy kaşlarını havaya kaldırınca daha bir şey oluyor....

    "Hayır amcamın okulu. Ve istediğim yete otururum. Burayı sevdim ben." diyerek kulaklığını taktı. Uyuz.

    "Kaan ben Ege'nin yanına oturursam sen beni öldürürsün. Sen yanına oturursan onu öldürürsün. Nasıl bir bok yiyelim şimdi."

    Ege'nin yanındaki  sıraya baktı.

    Sonra bana.

    Sonra geri sıraya baktı.

    Tekrara bana.

     Sıraya bana sıraya bana ayyy valla beyni sulandı.

     En sonunda meteorun yanına oturdu. Ne yani yaaaa onun yanına ben oturamayacak mıydım.

   Offfff...

    Derken Kaan elinde pamuk şekerle ayağa kalktı.

    Meğersem sıraya değil şekere bakıyormuş.
  
   Yanıma geldi şekeri verdi.

   Sonra kağıdı aldı.
 
   Okudu.
  
   Yanımdan hızla geçti.

    Ege yere düştü.

    Kaan onun üstüne.
   
    Ben hala ayni yerde

    Meteor hala ayni pozisyonda.

    Diğerleri kavgaya tezahürat ediyor.
   
   Biz burda biz bize takılıyoz. Ne güzel.

    Kaan bağırıyor. Ege yüzsüzmüş erkek orusbusuymuş felan.

    Sonra kızın biri bana şekerin üstündeki ama simdi benim elimde olan ama ondan öncede yerde olan notu bana uzatıyor.

   Notta şu yazıyor. Ege'nin el yazısıyla

  " Sinirinin geçmesini bekledim bekledim ama sensiz olmuyor. Yine mutlu olabiliriz. Ben bi hata yaptım ama sen affet be güzelim. Eski günleri, seni  özlüyorum ben....

                Seni Seven Sevdiceğin....