Sulli's POV
Nang makarating ako sa biulding namin. Ba't bukas yung ilaw? May tao pa sa room? Umakyat na ako ng hagdan at pumunta sa room. Pagsilip ko. Wala namang tao. Pumunta na lang ako sa desk ko at kinuha yung phone at ballpen ko. Paalis na ako ng room at pababa na ng hagdan ng makalimutan kong i-switch off yung ilaw.
Pabalik na ako ng room at ginawa ang dapat kong gawin. Nang mapatay ko yung ilaw, tanging ilaw sa corridors na lang liwanag ngayon sa building na ito. Nakaramdam ako ng takot pero nawala yung takot ko ng may narinig akong magandang tugtog. Sinimulan kong maglakad patungo doon sa musikang naririnig ko. Nang makarating ako kung asan man yun. Napasilip ako sa pinto.
Ang galing niya tumugtog ng piano. Sinasabayan niya ito ng kanta. Hindi ko alam pero pinakinggan ko yun. Nang naisipang kung pumasok. Tinulak ko na yung pintuan at aapak na ako papasok nang . . . Eh?!
O_______________O?????
Bat ako papasok? Tsk! Baka dahil sa kanta. Nahypnotize ako. Huhuhu T_____________T
*booogggssshhh*
Nagulat ako sa nagawa kong ingay. Bigla akong kumaripas ng takbo. Bat ko ba naisara yung pinto nang malakas?!! Aish~! PABO! PABO! >//////////////////////////////< Kakahiya!
Minho's POV
Nakakapagod din pala maging teacher. Andito ako ngayon sa room ko. Nagmumuni-muni. Napagpasyahan kong pumunta ng Music Theater. Medyo malapit naman yun dito. Nakita ko tong piano dito. Subukan ko nga ito. Plinay ko na lang sa piano yung In Your Eyes.
dan hanbeondo malhan jeok eobtjiman
sasil mallya nan geunare i simjangi
ttwineungeol neukkyeosseo
[Translation: I’ve never said this before
To tell you the truth,
I felt my heart beating on that day]
Isang babae ang pumasok sa isipan ko ng simulan kong kumanta. Isang babaeng di ko masabi kong ano bang nararamdaman ko sakanya.
cheoeumbuteo nan al su isseosseo
hwaksinhal sun eobseotjiman imi urin
jeonghaejin unmyeong gatasseo
sarangeun naegero wa
neoreul ikkeuneun siganeuro
yeongwonhi kkaeji annneun
kkumman gatasseo
jeongmal kkumman gataseo
[Translation: Since the beginning, I knew
I wasn’t sure but it felt like our fate
Was already decided
Love is coming to me
It leads me toward you
It feels like a dream that I’ll never wake up from
It really seems
Like a dream]
Oo. Parang panaginip lang ang makilala ka. Makilala ang isang magandang nilalang na gaya mo.
cheoeum mannan geunareul gieokhae
nuni busige bitnadeon
geureon nare naege wajwotdeon
gomawo niga naege wajwoseo
[Translation: I remember the day we first met
You came to me
On a dazzling and bright day
Thank you for coming to me]
Sa kantang ito ikaw ang lumapit sakin noong simula pero baliktad. Ako ang lumapit sayo. Ako.
cheoeumbuteo nan al su isseosseo
hwaksinhal sun eobseotjiman imi urin
jeonghaejin unmyeong gatasseo
sarangeun naegero wa
neoreul ikkeuneun siganeuro
yeongwonhi kkaeji annneun
kkumman gatasseo
jeongmal kkumman gataseo
[Translation: Since the beginning, I knew
I wasn’t sure but it felt like our fate
Was already decided
Love is coming to me
It leads me toward you
It feels like a dream that I’ll never wake up from
It really seems
Like a dream]
*booogggssshhh*
Bigla akong napatingin sa entrance ng biglang sumara ng malakas yung pintuan. May tao pa ba dito sa school? Lumabas ako ng Music Theater. Napansin kong nakapatay na tong ilaw ng room. Eh diba naka-on ito nung iniwan ko. Hmm. Napatingin ako sa kabilang direksyon. Si . . . . .
Sulli's POV
Ano ba yung ginawa ko?! Dumaan pa ako dito sa kabila. Malayo dito! Esh~! Bahala na. Gusto ko lang umiwas.
"Aaahhh-oomph!" nagulat na lang ako ng may bilang humawak sa balikat ko at bigla bang takpan bibig ko at isandal sa pader.
"Hussshhh! Ingay mo" yung kaliwang kamay niya nasa bibig ko nakahawak at yung isa sa balikat ko. Medyo madilim dito. Argh~! Huhuhu T_______________T Baka may mumo. I'm scared!
Kumakawala ako sa hawak niya sa bibig ko pero higpit ng hawak niya. Takte! Di ako makahinga! =____________________=
"Aray." Medyo pasigaw yun na kami lang makakarinig. Weird! Haha
"Tsk!" yun lang response ko.
"Bakit mo kinagat kamay ko?!" inis niyang sabi.
"Baliw! Di ako makahinga!" medyo pasigaw kong sabi. Kajurat niya! Tsk! >____________<
Akmang aalis na sana ako ng hilain niya braso ko tsaka niya ako isinandal sa pader. Sh*t! Kinorner niya ako.
"Bakit andun ka?"
"A-ano? Sa-saan?" nauutal pa ako. Di pa ako makatingin sakanya.
"Sa music theater. Pinapanood mo ko?"
"Tsk! Bat naman ki-kita pa-papanoorin?!" Yung kaliwang kamay niya nasa pader na malapit sa balikat ko tapos yung isa nasa braso ko.
"Ikaw lang nakita ko dito sa building. Tsaka tumatakbo ka pa."
"A-ano naman sayo nga-ngayon?! Bitiwan mo nga ako! Na-nasasaktan ako!" napasigaw ako. Kasi humihigpit yung hawak niya sa braso ko. Yung mahigpit na ayaw niya akong pakawalan. Kumakawala ako sa hawak niya pero ang higpit. Nanghihina ako.
"Sa tingin mo, sa tingin mo hindi yan mas masakit sa nararamdaman ko ngayon." Napatingin ako sakanya. Yung mga mata niya. May mga luhang gustong pumatak. Eh, bat ba niya sinasabi to sakin. Ano bang pakielam ko sakanya.
"A-ano ba?! Masakit!" yung higpit ng hawak niya sa braso ko pero ewan ko. Ewan ko kasi parang may pinapahiwatig.
"Sulli. . ."
BINABASA MO ANG
Past Present, FUTURE
FanfictionAng kwentong ito ay tungkol sa isang babaeng sobrang nasaktan at siya ay pinaglaruan. Alam nating lahat na masakit masaktan, pero kapag siya ba ay bumalik. Mapapatawad mo pa kaya? o magmomoveforward ka na at haharapin ang kasalukuyan. Sinong pipilii...