Past Present, FUTURE

PPF-35

Sulli's POV

Nakayakap parin siya sakin. I can't breath. Yung feeling na hindi ka makahinga sa sobrang bilis ng heartbeat mo. Nararamdaman niya kaya? Haaay~ =______________=

"Do you love me?"

"Talking to whom?" /struggling/ I can't e-escape!! Kyyyaaahhh~

"the girl infront of me."

"Tss."

"stop acting like you don't loved me."

"Your face!" TADDAH!! Nakawala na ako. Hooh~

"Ano ba kasing ginagawa mo dito?! Diba nasa Korea ka?"

"Eh kasi nga po. Andito ka. /smiles/"

"Im serious."

"Me too./smiles/"

Nababaliw ako nito eh. Tama na smiles ToT~

"Ok. Kasi nga. Ayaw ko. Ayaw ko nang pakawalan pa yung taong alam kong andito na. Yung taong alam kong mahal ko na kahit sandali lang. Yung taong hinanap hanap ko kung saan saan. Yung taong nasa harap ko na. Siya yung taong mahirap hanapin. Yung taong kaya kong ibigay lahat at yung taong sobrang mahal ko."

Parang inulit-ulit niya lang sinabi niya. =________= Pero nekeleg eke! >////////////<

"Pero bakit Minho? Andoon na yung taong papakasalan mo diba? Andoon na yung taong para sayo? Andoon na yung taong kasama mo habang buhay? Andoon na yung taong bubuo ng buhay mo? Andoon na yung taong makakasama mo sa pagtatanda? Andoon na yung taong makakapangakuan mo? Andoon na yung taong. . . . "

Tumayo siya. Bigla niyang pinunasan yung mukha ko. I was very weak. Naiyak na ako. Alam ko naman kasing hindi lang din ako yung taong yun eh. Niyakap niya ako sabay bulong ng.

"Ikaw yung taong yun."

bigla akong napahagulgol sa yakap niya. Hindi ko alam pero ang saya ko. Gusto kong tumalon pero di ko mabuhat sarili ko. Ang saya na ang lungkot. Ewan ko. Hindi ko maintindihan. Basta naiiyak ako.

"You're the reason why I don't want to leave. I already know that I found my girl. You are my girl. I love you Sulli."

"I'm sorry."

"I'll wait Sulli. Please stay with me."

"I will."

Ramdam ko na. Wala na akong paki kung ano pang mangyari. Basta alam kong mahal na niya ako. Ganun din ako pero ayaw kong sabihin sakanya. Ayaw kong umasa siya. Ayaw kong. . . .