Battle Of The Boys [Nederlands]

Hoofdstuk 19

Miley wordt wakker. Maar dit was niet haar eigen bed. Ze sliep toch op het bovenste bed? En ze had het warm. Flink warm. En toen kwam de vorige nacht in vlagen terug.

Hoe zij en Jake hadden geknald op de bonte avond. Hoe Mike was weggerend toen hij de boodschap begrepen had. Hoe ze het had uitgepraat had met Angie -nou ja, uitgepraat; ze had een snikkende Angie verzekerd dat ze 'm mocht hebben. Graag zelfs. De klootzak.

En hoe ze uiteindelijk terecht gekomen was bij Jake en met jurkje en al in slaap was gevallen op zijn bed.

Hij lag naast haar, maar in tegenstelling tot Miley lag hij op het dekbed. Miley lachte. Dat was typisch Jake: liefdevol en respectvol.

Ze bevrijde zich voorzichtig van Jakes arm die hij om haar heen had geslagen -en de reden waarom ze het zo warm had- en wipte haar voeten over de bedrand. Het was nog vroeg. Te vroeg eigenlijk. Niemand zou nog wakker zijn. Toch ging ze opweg naar de kantine, daar hing namelijk de lijst net de puntenverdeling van de talentenjacht van gister. Ze was benieuwd op welke plek ze was geeindigd.

Daar hing hij, de lijst, en haar mond viel open. Ze stond als één na laatste op de lijst. Ze had nul punten verdiend voor haar en Hannah en Angie. Nada. Nientes. Jake en zijn kamer stonden nog een plekje lager, als allerlaatste. Zelfs Mikes kamer stond boven haar en die hadden niet eens opgetreden!

Daar ging hun plek in het klassement. Dat was het dan. Al de vorige opdrachten voor niets. Ze liet zich op de grond zakken en op dat moment kreeg ze een sms binnen, hij was van Mike:

"Laatste hè? Als je wilt weten hoe dat kan zul je mij onder ogen moeten komen. Kwart over zeven, bij de ingang, dat is je enige kans om er achter te komen."

Dus een half uur later, rond kwart over zeven stond Miley bij de ingang van het parkeerterrein. Het was stil. Het enige geluid kwam van het gekwetter van de vogels en het zachtjes ruisen van de wind. Toen hoorde ze voetstappen. Ze stond met haar rug naar het geluid toe, maar ze hoefde zich niet om te draaien om te weten dat het geluid afkwam van Mikes leren laarzen. Zonder om te draaien en zonder hem aan te kijken vroeg Miley:

"Hoe kan het? Dat wij onderaan staan?"

De voetstappen kwamen dichterbij. Hij stopte achter haar en fluisterde in haar oor wat haar rillingen over haar rug bezorgte. "Ook goedemorgen schoonheid."

Miley draaide zich snel om en stapte van hem weg. "Ik ben met Jake nu, Mike. Wat moet je."

"Och och och. En ik dacht dat je slim was Miles".

"Noem me geen Miles."

"Wat je wilt mop. "

"Wat ik wil is weten is hoe wij onderaan de lijst terecht zijn gekomen."

"Oh schat, hoe blind kun je zijn? Waarom denk je dat ik zomaar op het kampweer terrein kan roken? Waarom denk je dat ik onder mijn kamerarrest uitkwam? Waarom denk je dat we zomaar langs Katherine van het kampeerterrein af konden komen? Hoe zou ik nou invloed hebben uitgeoefend op de uitslagen van de talentenjacht. "

En toen drong het tot Miley door. "Je bent familie van de toezichthouder. Je bent familie van Katherine."

"Juist. Toch niet zo dom als ik dacht. En weet je dan ook wat ik wil hebben? Waarom ik dit doe?"

Miley slikt.

"Je weet het of niet?," gaat Mike verder,"toe dan. Zeg het maar. Laat maar zien hoe slim je bent."

Mileys stem trilt. "Je wilt mij."

"Goeeeedzo schatje."

"Maar waarom? Zo bijzonder ben ik niet? Je kunt ieder meisje hebben!"

"Dat is juist het probleem. Ik kan iedereen hebben behalve jij, en dan wil ik natuurlijk wat ik niet kan hebben."

"Dus als ik nog de botb-prijs wil winnen, moet ik met jou zijn?"

"Precies. Denk er nog maar een dagje over na. Ik spreek je vanavond." Zei hij met de meest smerige grijns op zijn gezicht.

Meteen smst Miley Hannah, Angie en Jake tegelijk: "spoedberraad. Meidenkamer. Nu!."

A/N; Bedankt voor het lezen! Vergeet niet te stemmen! Ik waardeer iedere vorm van feedback :)

liefs, xoxo Franceska