,, საკურა "

საკურა თავი 12

ზოგჯერ რეალობა იმდენად მტკივნეულია  სჯობს მას მოვშორდეთ ,გავეცალოთ ..  ხანდახან  საჭირო  და აუცილებელიც  კია ,რომ დამარცხება ვაღიაროთ... სწორედ ასე იქცეოდა ჩანიოლინ, თითქოს იმ დღიდან რია მისთვის არ არსებობდა .  ცდილობდა რაც შეიძლება ნაკლები კონტაქტი ქონოდა გოგონასთან...  ყოველთვის გაურბოდა მის მწველ თვალებს ... დროს ათასგვარად ატარებდა  ,ყოველ დღე    ახალ წვეულებებზე დადიოდა ..  იცვლიდა ღამის პარტნიორებს  და ამითი ცდილობდა იმ ტკივილის ჩახშობას რომელსაც საკურას სურნელი ასდიოდა ...   მამაკაცის გულში   მხოლოდ დარდს დაედო ბინა ,  როცა რიას და  ჯონგსუკს  უყურებდა  ძარღვებში სისხლი ეყინებოდა  ... მხოლოდ იმას ნატრობდა შესძლებოდა ქალის  გონებიდან ,გულიდან ,სულიდან წაშლა ..  უნდოდა შეზიზღებოდა რიაც და მისი სურნელიც . სურნელი,რომელიც გულს  ასე ძლიერ უჩქარებდა ...
თავის მხრივ რიას და ლი ჯონგსუკის ურთიერთობა უფრო ახლო და მეგობრული გახდა . ერთად დიდ დროს ატარებდნენ და  ერთმანეთის კარგადც გაცნობაც მოასწრეს .. აშკარა იყო ,რომ მამაკაცი რიას მიმართ გულგრილი არ იყოო. მუდამ თავს ევლებოდა მუდამ მის გვერდით იყოო. გამუდმებით ცდილობდა  ქალის ღიმილის მიზეზი ყოფილიყო ..  გამოსდიოდა კიდეც რიას მის  გვერდით თავს საკმაოდ კომფორტულად გრძნობდა .თითქოს წარსულის ჭრილობებიც კი მოუშუშდა  ..  რიასთვის სიცოცხლემ ისევ დაიბრუნა ფერები  მაგრამ მის პირად ცისარტყელას ერთი ფერი აკლდა , რომელსაც პარკ ჩანიოლის სახელი ერქვა .. კარგად ხვდებოდა ,რომ  უფროსი მის მიმართ შეიცვალა   .ნორმალურად თითქმის არ ელაპარაკებოდა .. ყოველი ასეთად გათენებული და დაღამებული დღე რიას  სიცოცხლეს უმწარებდა ,მაგრამ ვერაფერს ეუბნებოდა .. ან რა  უნდა ეთქვა ის უფროსი იყო რია კი ქმეშემრდომი ...  სულ ერთი წამით ,რომ ეგრძნო  იოსგან  ოდნავი  ნაპერწკალი ,ოდნავი იმედი იმისა ,რომ მის გულშიც ისევე იყო რიას ადგილო ,როგორც ქალისაში ალბათ ეს მშვენიერი გოგონა დაივიწყებდა ყოველგვარ ეთიკას   კისერზე ჩამოეკიდებოდა მამაკაცს და ეტყოდა ,რომ. არასოდეს  გაუშვებდა მისი გულიდან ...  პირველ დღეებში იოლის ყოველი უგულო  ქმედება  სიცოცხლის სურვილს თავიდან აკარგვინებდა. ქალს .მაგრამ მერე შეეჩვიაა .. შეეგუა იმას ,რომ    მისთვის არაფერს ნიშნავდაა .. ჩაიკლა  ყველა გრძნობა და ემოციაა .მოერიაა საკუთარ თავს და ცხოვრებიტ ტკბობა ისწავლაა ..
ერთიშეხედვით ყველაფერი  კარგად მიდიოდა  .. მართალია ეს მხოლოდ გარეგნულად იყო ასე , სინამდვილეში მათ გულებში და ცხოვრებაში ჩუმი ქარიშხალი ქროდა , თუმცა მაინც ახერხებდნენ თავის  კონტროლს ... ალბათ ასეც გაგრძელდებოდა , რომ არა ის საღამო :
უკვე გვიანი იყო , რია და სუკი ტელევიზორს უყურებდნენ და თან ხალისიანად იცინოდნენ ...  უეცრად კარების ხმა გაისმა.. ოთახში ჩანიოლი შემოვიდა ,რომელსაც ულამაზესი  გოგონა მოჰყვებოდა თან ..
-გამარჯობათ .. ვხედავ დროს კარგად ატარებთ .. გაიცანით ეს ჩემი საცოლეა   იუ . ... მეხივით გაისმა ჩანიოლოს მძიმე ხმა ... ყრუდ მოედო ოთახს და რიას. გულს .. გოგონა გულში იმეორებდა საცოლე ?? კი მაგრამ ეს  როგორ . როდის მოასწრო შეყვარებაა ?? ..
-გილოცავთ ჰიონ. , ძალიან გამახარე  ...  მომღიმარი სუკიი   ბედნიერად ეხვეოდა.  ჩანიოლსს  უძრავად მხოოლოდ  რია იდგა . ეგონა. უბრალოდ მოესმა  , მოეჩვენა ...
-რია შენ არ მომილოცავ ?? ეშმაკური და მრავლისმეტყველი ღიმილით გახედა  ჩანიოლმა ქალს ...
-აჰჰ. მაპატიეთ ცოტა დავინები . ეს ისეთი მოულოდნელი  იყოო. . რია ნელა მიუახლოვდა ჩანიოლსს და ნაზად მოეხვიაა ...
- შენ და სუკს რომ გიყურებდით მეც მომინდა. ასეთი სიყვარული .... ჩუმად ჩასჩურჩულა. ჩანილმა ქალს  და მაშინვე იგრძნო ის ჟრუანტელო ,რომელსაც რიას სხეული მოეცვა ... კმაყოფილმა გაიღიმა და ქალის სხეული  უხეშად მოიშორა ...
  დიდხანს ისაუბრეს .. ბევრი იცინეს მხოლოდ. რიაა იჯდა  გაუნძრევლად , თითქოს მოწყვეტილი იყო სამყაროს ..  მის თვალებში აკიაფებული შიშის ნაპერწკალი არ გამოპარვიაა ჩანიოლს ... თუმცა კაცი ვერ ხვდებოდა   ეს მდუმარე ემოცია რისგან იყო გამოწვეული .. წამით   ბედნიერმა გაიფიქრა იქნებ  ეს ყოველივე ეჭვიანობის გამოვლინება იყოო ?? მაგრამ მალევე უკუაგდო თავისი მოსაზრება , რადგან ყველაზე ნაკლებად სჯეროდა იმის,რომ რია მანობანს პარკ ჩანიოლის მიმართ ოდესმე  გრძნობები გაუჩნდებოდა .. გვიანი საღამო იყო როცა   ერთმანეთს დაემშვიდობნენ და თავიანთ ოთახებში ავიდნენ ..  ვინ იცის რამდენ ცრემლს რამდენ ღიმილს,რამდენ დარდს და რამდენ  ფიქრს იტევდა ეს კედლები .. არც ეს ღამე ყოფილა გამონაკლისი რიას ოთახიიი აფორიაქებას მოეცვა ..კედლებს  ემოციიის სიჭარბისგან   ბზარები გასჩენოდათ ასე იყო ქალის გულიც ,რომელიც ვინ მოსთვლის პარკ ჩანილზე ფიქრში  რამდენჯერ იბზარებოდა ....