The Moongodess ~ DUTCH

#5

(A/n) vanaf nu is zijn de dingen die Lune tegen Máni zegt ook dikgedrukt. Veel leesplezier!

Hij geeft me een kus op mijn wang en loopt weg.
~~~~~
Lune
Ik lig op bed, een beetje te piekeren over deze avond. Ging het te snel? Misschien wel. Maar het voelde zo goed... vlak daarna val ik in een diepe slaap.

Ik sta in mijn oude huis. Ik lijk wel een soort geest. Ik kan toekijken wat er gebeurt, maar ik kan niks veranderen, ze zien me niet. Ik zie 'mij' afscheid nemen van mijn ouders. 'Ze mogen niet gaan... Als mijn ouders niet waren gegaan... 'Zoals je weet hebben we de laatste tijd geen wild meer kunnen vinden. Ik en je moeder gaan jagen, we zijn laat terug. Ik laat het dienstmeisje je wel op bed leggen en hier heb je geld om een pizza te bestellen. Doei schat.' Zegt mijn vader, en hij geeft mij een kus op mijn wang.'doei pap.' 'Doei mam. Doe voorzichtig he.' Zegt Lune. 'Altijd' zegt mijn moeder. En ze lopen de deur uit. Ik probeer ze tegen te houden, maar ze lopen zo door me heen. Tranen lopen langs mijn wangen. Dan begin ik te schreeuwen.

'Lune? Lune! Lune!' Roept Dylan en ik schiet overeind. Tranen lopen langs mijn wangen. 'Wat is er?' Vraagt hij, en hij trekt me tegen zich aan. 'Je was aan het schreeuwen.' Zegt hij. 'Sorry' mompel ik beschaamt. 'Waarom schreeuwde je?' 'Ik heb al sinds dat... sinds dat ik mijn ouders kwijt ben geraakt heb ik nooit meer normaal geslapen.' 'Ga maar weer slapen, het is half 2.' Ik ga weer liggen. Ik hoor Dylan weglopen. Het leek hem vrij weinig te boeien. Na een hele hoop piekeren val ik in slaap.

Ik word rond negen uur wakker. Ik loop mijn inloopkast in en kies een outfit. Een leuk topje met Girlpower erop en een kort broekje. Ik trek Allstars aan en loop naar buiten. Ik kom Elaine tegen in de hal. 'Goeiemorgen Lune' zegt ze vrolijk. 'Goedemorgen Eliane' zeg ik, ook vrolijk. 'Zin om even te gaan rennen?' Vraagt ze. 'Ja!' Hoor ik Máni meteen zeggen. 'Ja is goed!' Antwoord ik. Ze gebaart me om haar te volgen en we lopen naar buiten. Na zo ongeveer tien minuutjes lopen komen we uit in een bos. 'Doe je kleren maar uit in de bosjes, en bind ze aan je been' zegt Elaine. 'Dat weet ik wel hoor' zeg ik lachend. 'Tuurlijk' zegt ze, ook lachend. 'Tot zo' 'tot zo' ik loop de bosjes in en kleed me uit, aangezien je wolf uit je kleren zou scheuren. Ik bind ze aan mijn voet en verander in mijn wolf. 'Eindelijk!' Roept Máni blij, en we lopen naar Elaine. Máni is een compleet witte wolf, met fel groen/blauwe ogen. Dat is letterlijk uniek. Mijn moeder zei altijd dat ik speciaal was, en ik voor een reden zo een bijzondere kleur heb. Ik kom aan bij Eliane. Zij heeft een kastanjebruine wolf met bruine ogen. 'Wow....' linkt Eliane. 'Ik heb nog nooit zo een mooie wolf gezien.' Linkt ze weer. 'Dankje. Jou wolf is ook echt heel mooi' link ik, en ze bedankt me. Dan gaan we rennen.
-----------------------
Dat was dit stukje dan 😃
Nu is het misschien nog niet zo spannend, maar dat komt nog wel, geloof me... (evil laugh)
Vergeet niet te voten en te commenten!