The Moongodess ~ DUTCH

#9

'Kom, we gaan.' Zegt hij, en we lopen het roedelhuis uit.
~~~~~~~~
Lune
We lopen rechtdoor, langs de huizen. Ik zie veel kinderen en een paar vrouwen buigen. Een meisje komt naar me toe lopen. Ik schat haar ongeveer 4 jaar oud. Ik zak door mijn knieën om op haar hoogte te komen, en ze kijkt me aan met haar reebruine ogen. Ze haalt haar hand achter haar rug vandaan en haalt een witte bloem tevoorschijn. Hij is helemaal wit en heeft een roze ombre naar het midden. De steekt het bloemetje achter mijn oor en glimlacht. 'Dankjewel' zeg ik. Ze knikt en loopt naar haar moeder. Ik kijk Dylan vragend aan. 'Haar moeder is een waarzegster, ze zal het wel weten van ons. Het meisje heet trouwens nantosuelta.' Een waarzegster?' Vraag ik verbaast. 'Ja, ik geloofde het eerst ook niet, maar alles wat ze zegt klopt altijd.' Hoe heette ze?? Nantowattes?' 'Nantosuelta' zegt Dylan grinnikend. 'God was is zijn grinnik Cute!' Roept Máni, en ik sluit haar snel buiten. Ze heeft wel gelijk. 'Dat is de Keltische godin van de Natuur, Aarde, Vuur en maagdelijkheid' zegt Dylan. 'Mijn wolfs naam is Noors, het is hun maangodin.' Zeg ik, en ik we kijken mekaar aan. Ik verdrink in zijn ogen... 'Uhh... we moeten door' zegt Dylan dan. Ik knik verbaast en Dylan leid me verder rond.

Het is ongeveer twee uur later en ik heb voor zover ik weet de hele stad gezien. 'Dat was het dan, de stad waar jij hopelijk lang zal blijven' zegt Dylan, en ik grinnik. 'Ik hoop het wel' antwoord ik. 'Ik wil je vanavond nog een laatste dingetje laten zien. 'S avonds is het het mooiste. Kan ik je om 11:45 ophalen? We moeten er om 12 uur zijn.' Zegt Dylan. 'Tuurlijk. Tot dan.' Ik steek een beetje ongemakkelijk mijn hand uit maar hij duwt hem weg en geeft me een kus op mijn wang. Ik voel meteen heel veel bloed naar mijn wangen toe trekken en probeer het te verbergen, maar aan Dylans gezicht weet ik dat hij het ziet. Daarna draait hij om en loopt naar binnen. Ik loop achter hem aan en zodra we bij onze deuren zijn loop ik naar rechts en hij naar links, aangezien onze deuren tegenover mekaar zitten. We kijken allebei precies tegelijkertijd om en kijken mekaar aan. Dan glimlach ik en loop naar binnen. Ik sluit de deur achter me en zucht. 'Ik hou zoveel van hem...' zucht ik. 'Van Dylan?' Hoor ik een stem zeggen.

————————————-
Het volgende hoofdstuk word langer sorry! 😬

Even een vraagje, zouden jullie het leuk vinden als ik het roedelhuis zou na bouwen in de Sims 4? Zou iedereen aub willen commenten? (Ook degene die het normaal niet doen?) Dan weet ik of ik het moet doen aangezien het best veel moeite kost. Ik doe het graag hoor!

Bedankt!
Up04