Ysay's POV
Gusto ko pa sana syang kausapin ng matagal kaso alam kung puyat sya kaya pinababa ko na yung tawag. Iintayin ko muna sya na sya na yung mag end ng call pero ako na ang nag end. Naramdaman kung sumisikip na naman sya, Kaya dali dali akong pumunta sa kwarto ko at kumuha ng mga gamot ko at Ininom lahat ito. Bweset lagi nalang akong nagkakaganito. Pagod na ako pagod na pagod na. Simula ng malaman ko ang kalagayan kung ito. Minsan nga gusto ko ng magpakamatay pero iniisip ko si Ly ang anak naming dalawa si kiera diko kayang makita silang malungkot pag nawala ako.
2 weeks ng wala si Ly at 2 weeks ago ng nalaman kung may Leukemia ako. At first di ako naniwala Im a healthy person pero naalala ko nasa dugo ng pamilya na namin pag umabot kami ng 30's lumalabas na yung mga signs. Ito na nga yun. Mamatay na ako.
Kung kelan Okay na kami ni Ly bubuo na kami ng Pamilya. Tyaka ko pa nalaman na mamatay na pala ako. I need to undergo some test. kaya yun yung ginawa ko for 1 week medyo na ngangayat na nga ako. kasi gusto nila na ipaadmit na ako sa hospital pero ayaw ko kasi ayaw kung makita ako nila kaya ililihim ko sakanila to.
Minsan talaga ang unfair ng life kung kelan masaya kana dahil after the long wait mapapasayo na ang mahal mo pero ikaw naman tung mawawala. Siguro di talaga kami ni Ly ang nakatadhana para sa isat'isa sila siguro ni kiefer. Masakit man aminin pero oo alam kung mas sasaya si Ly sa piling ni kiefer. Pero salamat parin Lord kasi pinaranas mo sakin kung gaano ka ganda ang magkaroon ng magandang pamilya. Salamat at napasya ko Ly at kiera sa kunting panahon.
Di ko pa kayang sabihin kay Ly pero siguro sa tamang panahon.
