“MY GIRLFRIEND~!! <3”
“Huh?”
Tumingin silang dalawa na nakangiti at mukhang lumipad nanaman sa kalawakan ang isip ko.
Parang may kumirot somewhere sa dibdib ko.
Dapat ko na talaga mag Omega 3...baka may sakit na ako sa puso
“Mukhang ayaw mo maniwala, Andy ah~! Tingnan mo, naka-holding hands kami! Girlfriend ko talaga si A—ARAGUUUUYY!!!”
Bago ko pa masipa si Calvin sa kanyang pinakamasakit na lugar, may bigla ng gumawa nun para sa akin.
Pagkatingin ko sa kanan, may isang matangkad at macho lalaki at mukhang siga pa sa likod nina Anicca at Calvin. Obvious na obvious ang masamang vibes na pinapalabas niya at mas natakot pa ako ng nagsalita na siya.
“P@#$%^&*a KA CALVIN!! UMALIS KA SA TABI NG ASAWA KO!!
A-A-A-ASAWA?!!
WHAT THE FUDGECAKES?!!
MALANDING UGNAYAN?!
OAO
…
OH SYA! MAKISALI NA TAYO SA PAGBUBUGBOG KAY CALVIN!
WALANG HIYA KA TALAGA CALVIN! TATAPYASIN KO NA ANG ULO MO!!
“Wait! Andy wag! Wag lang po! Maawa ka sakin!”
Hinawakan ko ang collar ng damit niya at pinaluhod sa harapan ko.
“Oh, nasan na ang paliwanag mo?”
Tanong ko sa kanya habang tinitingnan siya ng tiger look ko.
“Eh, kasi…”
“Andy~ wag mong patayin si Cutiepatootie ko~! >w<”
Biglang sumagot si Anicca sa likod ko na mukhang panapagalitan din ng machong lalaki.
…
Napatingin ako kay Calvin, then kay Anicca, ‘tas bumalik nanaman kay Calvin.
PFFT..!!
“ANO DAW?! CUTIEPATOOTIE?! IKAW CALVIN?! WAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHA!”
Bigla akong napatawa at nakalimutan ko na galit pala ako sa kanya. Tumawa na lang ako ng tumawa hanggang sumakit na ang tiyan ko sa kakatawa.
“Haa….haa…! Cutie...patootie…! Hahahaha!”
“Andy~?”
“Andy…Andy...Tama na. Hindi na nakakatawa..”
Tinigil ako ni Calvin at pinaupo sa isang mamahaling sofa.
“Ehem! So saan na ba tayo? Ah! Yun! Yung paliwanag mo pala!”
Calvin then closed his eyes and sighed in relief. Umupo siya sa tabi ko at nagsimula ng magsalita.
“Well, I know kilala mo na siya pero DI KO ALAM KUNG PAANO KAYO NAGKAKILALA, pero eto si Anicca Kirsch, a cousin of mine. Medyo mas matanda siya sakin ng mga about 200 to 300 years lang naman~”
Tumaas ang kanyang boses ng umabot siya sa gitnang part at tumingin sakin ng masakit. Then nagpatuloy si Calvin ulit magsalita ng normal.
Ngumiti naman si Anicca sa tabi niya at kumaway sakin na parang bata.
“Haa…medyo lang pala ang 200 to 300 years…ano na lang kaya ang 10 years? Isang second?”
Napacomment ako sa sinabi ni Calvin at dun ko rin nakita na ang layo ang talaga ng difference ng mga bampira at ng mga tao.
BINABASA MO ANG
Night & Day
Teen FictionAndrea Chen: Stressed? Check! Depressed? Check!! Stephen Calvert-obsessed?? Check! Kahit na kay Andrea na ang five M's--matalino, maganda, mayaman, mabait, at magandang pamilya,hindi niya makuha-kuha ang long-time crush niya na si Stephen Calvert...
