The Rogue's Daughter

Chapter 10

Dedicated po ang chapter na ito sa unang mag co-comment. 😊😊😊

---

-Fierce

I hate it. When you hate me

----

Agad na humiwalay siya sa akin.

But this time wala na ang malambot niyang expresyon. Napalitan iyon ng tigas at kalkuladong mga tingin.

Parang nawalan ako ng pag-asa dahil sa mga galaw niya.

My mother created space between us tapos ay matigas na umiling.

"I don't care if you can't forgive me but hell my child. You will stay. You will be the Queen of Eden Translyvia. You will bare my grandchildren. You and Kane will lead the world"

Matapos niyang sabihin iyon ay agad niya akong nilagpasan sabay ng paglabas niya sa aking kwarto. At pagsara ng pinto. Hindi ako makapaniwala na mas gugustuhin niya pang hindi ko siya mapatawad kaysa pagbigyan ang gusto ko.

Napahawak ako sa aking ulo.

They ruined my plans!

Inis na pinagbabato ko ang mga bagay na madampot ko

Feeling ko pinagkaisahan nila ako!.

My wolf stay silent when Kane choose to placed this fcking collar to my neck.

Frustrated na frustrated ako.

Isa na lang talaga ang pag-asa ko.

My Dad.

Parang pinagbigyan ang hiling ko dahil may kumatok muli sa pintuan ng kwarto ko.

Pumasok si Dad at walang emosyon na nakatingin sa akin.

He seem so mad.

Ilang taon na rin ang lumipas simula ng makita ko siya. Parang may bikig sa lalamunan ko dahil alam kong miss ko na siya. I'm a daddy's girl. Lahat ng gusto ko nakukuha ko dahil kay Dad. He want to give me everything. Kung may gugustuhin ako lahat iyon ibinibigay niya.

Even when i want to leave them. Alam kong kung gugustuhin niya akong pabalikin dito. Magagawa't magagawa niya. Hindi siya magiging Hari kung hindi niya kayang gawin iyon.

And as far as i remember, i beg for his aggreement para lang hindi ako pabalikin dito.

Nakapinid ng mabuti ang kanyang mga labi. I know. My Dad is mad. He can feel my mom's pain. They were mate. They love each other. Saksi ako doon.

"Sumosobra ka na. Fierce"

Iniwasan kong magmura. Matapos nang sampung taong hindi namin pagkikita. Yan ang una kong marinig mula sa kanya.

Pinatatag ko ang aking emosyon. I don't want to swim to my overflowing emotions.

"Not your mother. Fierce. Not your mom!"

I can feel his rage.

"We had a deal. Fierce. I let you leave but i clearly emphasize to you that i'll make you come back when the right time comes"

Hindi ko alam kung titingin ba ako sa mga mata niya o yuyuko dahil sa nakikita kong dissapointment sa kanyang mga mata.

He was right. We had deal. Nobody knows even my mother. Even Kane.

Dahil kung may nakakaalam man. I know, wala pang 24 oras, paniguradong nandito na ako. Hindi ako tatagal ng sampung taon if my father didn't agree with my bargain.