The Rogue's Daughter

Chapter 21

Fierce

Wolves Part 2

Hingal na hingal ako sa pagtakbo hanggang sa kumidlat at unti unting umulan and that's give me relief.

It is not easy to track because of the weather.

My wolf is wet because of the rain.

I run para mailigaw ko si Kane hanggang sa may makita akong parang isang abandonadong cabin. Pumasok ako dun para magpatuyo. Afterall I cannot hear any movements from my back maybe nailigaw ko na si Kane.

The door of the cabin creaked when I open it. Using my wolf's eyes, tinignan ko kung anong meron sa loob.

I saw a lot of medical supplies. Para itong maliit na clinic.

I sniff the cabin to check kung may tumira ba dito. I can smell a faint blood from an old Doctor and a very small scent of my mother's blood. I shake my head, nagpunta na ba dito si Mom?

It felt familiar pero ngayon lang ako nakapunta dito.

My heart warm because of my Mom scent.

How I missed my mother.

I shifted into my human form and try to find clothes.

May nakita akong isang lumang dress, it looks like a clinic gown. I wore it at umikot ang mga mata sa paligid.

Nakikiramdam.

Weird, I feel safe here. Kahit na hindi ko naman alam kung saang lugar itong isla.

May nakita akong pinto, tinulak ko ito, may lumang hospital bed akong nakita. I sit to the bed and closed my eyes.

I can feel my heat again. Shit.

Nakakapanghina.

I sigh with relief kasi alam kong nahihirapan si Kane na hanapin ako but I know, I need to go. Eventually mahahanap niya ako.

Tumayo ako mula sa hospital bed at natulala ng may nakita akong mga gamot. Nilapitan ko ito, maybe expired na lahat ito. Everything looks like abandoned.

Maya maya napasinghap ako dahil sa init na nararamdaman ko straight to my womb. Napalunok ako at napahawak sa hamba ng medicine cabinet. Nawalan ako ng balanse kaya natabig ko ung ibang gamot. Nagkalat ung mga gamot sa sahig.

Breath in, breath out.

May boteng tumama sa paanan ko. Nawala sandali ung sakit, nagfocus ang mga mata ko sa bagay na iyon. Kumislap ang mga mata ko dahil sa nabasa ko at napangiti.

Maybe this is the answer to my problem.

Pinulot ko ito kahit nanghihina at binuksan, I sniff the scent of the pills. I took one pill then look at it. Mukhang hindi pa expired.

Natigilan ako ng may kaluskos akong narinig.

He is here.

Bumilis ang pintig ng puso ko. My wolf yipped. Btch.

Agad kong inilagay sa bibig ko ung gamot, hindi ko pa nalulunok ay biglang bumukas ug pinto. Halos masira ito.

Nagkatinginan kami ni Kane, tapos lumipat ang tingin niya sa hawak kong bote.

I felt his rage.

Iglap lang ay nasa harapan ko na siya. Hinawi niya ung hawak kong bote ng gamot tsaka humarap sa akin. Galit ang mga mata.

Hinawakan niya ang pisngi ko at walang pagdadalawang isip na hinalikan ako. Natulala ako sa naramdaman ko. I felt the sparks. Damn bond.

Napaungol ako dahil sa ginawa niya. Maya maya parang may hinihigop siya sa bibig ko. Napasinghap ako dahil nakuha niya ung gamot na hindi ko pa nalulunok. Iniluwa niya ito at dinurog gamit ang mga kamay niya.