Ağlamak kaderi olan bir kadın...
Ağlatmaya yemin etmiş bir adam...
Susmaya mahkum edilmiş bir yürek;
Susturan bir zalim.
Bir zamanlar aşkından öldüğü kadını, nefreti ile öldüren Ali; sevdiğinin aşkında öleceğini hiç tahmin edemedi.
Yaşarken ölen bir kadın; Deniz. Katiline olan aşkı bitmezse, kendini bitirmeyi göze alır.
Bazı kadınlar ölürcesine sever...
...
'Akşam üstü kucağında oğlu ile oturmuş karşısında ki denizi izliyorlardı. Arkalarında, kendisini üçüncü kez öldürmek için bekleyen adamdan habersiz. Oğlu anlamıştı sanki bu vedayı sessizce annesinin göğsünde bakıyordu karşısına, güneş battıkça denize vuran kızıllık hüzün düşürmüştü kadının yüreğine, bu son sarılışı mıydı oğluna? Nasıl gaddarlaşmıstı arkasında ki adam, aşkı ile yandığı adam... deniz tamamen kızıla döndüğünde oğlu konuştu bu kez ve belki de son kez...
-anne
Ilk yutkundu kadın sonra cevapladı
-efendim annem
Oğlu sağ elinin işaret parmağı ile kızıla dönen denizi gösterip konuştu
-bak! DENIZ YANIYOR...
...
"Affetemem Ali, seni yer yarılsa, gök delinse affetmem!! Beni oğlumla sınama!"
Güldü zalimce adam ve çok büyük konuştu.
"Yer yarılsa, gök delinse ihanetini unutmam senin! Ne affı?!"
Bağıra bağıra kurdu cümlesini, ve kucağında ağlayan çocukla döndü arkasını gitti, arkasında darma duman olan kadını umursamadan...
....
Ayaklarına kapandığı adama yalvarmaya başlamıştı artık, ağlaya ağlaya konuştu
" yalvarırım Ali, Allah aşkına ayırma beni oğlumdan, ne istersen yaparım, yalvarırım ayırma beni ondan, yalvarırım"
Bir zamanlar tek damla gözyaşına dayanamadığı kadını şimdi kendisi hıçkıra hıçkıra ağlatır olmuştu. Ne değişmişti? Hala deli gibi seviyordu yüreği onu. Ama aklı sürekli önüne çıkarıp duruyor ihanetini, arka raflara atıyordu sevgisini.
"Oğlunu görmek mi istiyorsun?"
Buz gibi sesten duymuştu bu sıcak cümleyi. Anne yüreği tutunmuştu bu dört kelimeye.
"E-evet, evet lütfen Ali lütfen"
Belki de denizi bir kez daha öldürecek cümleyi kurdu Ali,
"O zaman yatağımı ısıtmaya hazırlan!"
...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Deniz Yanıyor!
General FictionUğruna öl deseler düşünmeyecek kadar seven bir kadındı Deniz. Ama ölmekten beter edildi. Sevdiğinden ayrılırken ondan bir parça kalsın istemişti. En güzel parçayı aldı, oğlunu, Baranı.. 'Akşam üstü kucağında oğlu ile oturmuş karşısında ki denizi...
