Chapter 8: Weird him will always be weird.. or NOT?
<Steph’s POV>
*sigh* Eto, pauwi na’ko ng condo ko. I’m quite sleepy pa. Nauna na akong umuwi kasi masyado ng magulo sa bahay nila Kath. E paano kasi! Si Angge ganun parin, mejo nagwawala pa.
So now. Ako lang mag isang umuwi. Di’ko makalimutan yung mga WORDS na sinabi ni Basti sakin
“Wag mo masyadong dibdibin ang lahat. Pwede ka namang umiyak eh, pero ‘di pang habang buhay. Dapat malaman mong may limitasyon yang mga mata mo. Hindi yan pwedeng lumuha ng mahabang panahon para lang sa isang tao. Dahil darating at darating din yung tamang taong patutuyuin ang mga luhang iniipon mo diyan sa mga mata mo.”
Tama nga siya… Pero maiiwasan ko bang hindi mangulila? It’s been a year… *sigh*
.
.
.
“Miss! Miss! Paabot ng bayad ko.” O.o O.O Nabalik ako sa real world. B-basti?
Tama kayo! Nag jeep lang ako pauwi kasi yung driver ko DAY OFF ngayon -__- tsaka hindi niya alam yung lugar nila Kath.
Teka nga lang! Balik ulit tayo sa current scenario ng story…
Bat ba siya nandito?! Sinusundan niya ba ako?!
Tinignan ko siya ng parang nagtatanong kung bat siya nandito?
Tapos inirapan niya lang ako?! Seriously?! Bahala siya! Siya mag abot ng bayad niya! Kala nya, huh!
“Miss, paabot naman ng bayad oh” – Siya.
Hindi ko nalang siya pinansin. Manigas ka dyan! Irapan ba naman ako?
May narinig ako nahulog na mga barya…
“Aray!” O.O Nakalimutan kong masakit pala yung mga palad nya. SHIT SHIT SHIT. Di pa ba magaling yun? Grabe naman. <Ok. OBVIOUS>
Lumipat ako ng upuan, mejo maluwag naman yung jeep kaya madali akong nakalipat malapit sakanya…
Pinulot ko yung pamasahe nya. “Manong, bayad daw po.”
“Basti? Okay ka lang ba?”
Tapos nag smirk lang siya then “*Sabi ko na nga ba e. Concerasdfghjk*”
.
.
.
“PARA MANONG!” sabay naming sabi.
Di ko masyadong narinig yung sinabi nya? Nu daaaaaaaw?
Wait. WHUUUUUUUUUUUUUT?! Don’t tell me na sinusundan talaga ng taong to! Tao?! Baka ng WEIRD na’to?!
Pano niya naman nalaman condo ko? Tsk.
.
.
.
Bumaba na’ko sa jeep tapos nag lakad na.Malapit narin naman yung condo ko sa babaan e.
*Lakad lakad* teka nga lang. May sumusunod ba sakin?
*tingin sa likod* Weird boy?! Stalker ba siya or what?
“Bat mo ba ako sinusundan? Stalker ka ba?” -___-“
“Wooooow, George. Easy. Di kaya kita sinusundan” sabay lakad ng mabilis tapos nasa unahan ko na siya. Ang corny naman neto. -______-
“*Sinusundan ko daw siya.Stalker daw ako. Look who’s stalking. Feeling.*” bulong niya pero RINIG ko. Sadya talaga! Errgh!
BINABASA MO ANG
Bitter Redamancy
Ficção AdolescenteMay isang bagay na kahit anong gawin niyo kahit gaano niyo pa kamahal ang isa’t isa, matatalo at matatalo parin kayo. Diyan magaling si tadhana. Napakagaling niya sa paninira ng buhay, napakagaling niya sa paglalaro ng mga kapalaran AT napakagaling...
