MUCİZE

Mucize ( Final)

Sonunda hazırlandıklarında Kral Chanyeol, Kral Baekhyun'un elini kırılgan birşeymişcesine kavradı.

kocaman gülümsedi ve odanın devasa kapısına ilerleyip bir kez tıklattı.

Kapılar büyük gürültü ile açılırken Kral Baekhyun midesinin tekrar harekete geçtiğini hissetti fakat minik bebeği yüzünden değildi bu sefer, yanındaki adamın güzelliği büyülemişti belkide kendisini.

Kocaman gülümsediğinde kapıdaki askerler hızla eğildi ve selam verdikten sonra 'hazır' duruşunda durmaya devam ettiler.

Kral Chanyeol güç verircesine kral Baekhyun'un elini daha sıkı kavradı ve derin bir nefes alarak adımlarını kahvaltı odasına yönlendirdi. İkiside kocaman gülümsüyordu en güzeli ise çok mutluydular.

"Heyecanlıyım kralım"

Kral baekhyun kısık sesle konuştuğunda Kral Chanyeol kıkırdadı.

"Bende çok heyecanlıyım kralım"

İkiside kıkırdadığında kapısı ardına kadar açık olan kahvaltı salonuna girdiler.

Sonrada Kral Chanyeol'ün annesi tek başına oturmuş karnını dertli bir şekilde doyuruyordu.

Kral Chanyeol derin bir nefes daha aldı ve heyecanla masaya adımladı.

"Günaydın validem!"

Kral Chanyeol'ün annesi oğlunun sesi ile heyecanla sağına döndüğünde Kral Chanyeolün birkaç gün önceki halinden eser kalmadığını görüp mutlulukla gülümsedi.

" Günaydın Oğlum!"

Kral Chanyeol heyecanla annesine baktığında yanında olan Kral Baekhyun'u sürükledi.

Kral Baekhyun, Kral Chanyeolün Annesine selam verirken endişe ile gülümsedi bu sefer

" Validem! Validem ilacım!"

Kral Chanyeol heyecan içerisinde söylediğinde Kral Chanyeol'ün annesi Kral Chnayeole anlamamazlıkla baktı ve Kral Chanyeol kıkırdadı.

" İlacım! İlacımı buldum işte validem. Tek ihtiyacım olan şeyi , şeyleri buldum. Yaşamıma sebeb veren ve tekrar nefes almamı sağlayanları buldum validem"

Kral baekhyun'un gözleri dolarken, Kral Chanyeol çoktan ağlıyordu bile

"Kendimden vazgeçicek kadar sevdiğim, uğruna öleceğim yaşam sevincimi , tutunacağım dalları buldum validem. Sevgiyi, mutluluğu, özlemi buldum validem."

Kral Chanyeol dizlerinin üzerine çöktüğünde Kral Chanyeol'ün annesi gözleri dolu bir şekilde Oğluna bakıyordu.

Kral Chanyeol ellerini dizlerine koydu ve başını eğdi.

"Kral Baekhyun'u seviyorum validem. Onu o kadar seviyorum ki .. Kendimden herşeyden vazgeçicek kadar çok seviyorum onu"

Kral Baekhyun'da hızla dizlerinin üzerine çöktü ve elleri Dizlerinde olan adamın elini kavradı.

"Oğl-"

" Bir bebeğimiz olucak validem, ikimizden olan minik bir mucizemiz olucak"

Kral Chanyeol düşündükçe kendinden geçip mutluluktan öldüğü bebeğini söylerken gözleri parladı.

Kral Chanyeol'ün annesi şaşkınlıkla elleriyle ağzını kapattığında Kral Chanyeol devam etti.

" Bu zor ama bizi kabul edin validem, beni ondan çekip alamazsınız , bizi birbirimizden keserseniz kanarız, o kadar çok kanarız sonunda ölürüz validem. Kanayarak ölür bu aciz kalplerimiz "