20 dakika aradan sonra ilk konuşan o oldu.
Yaralı Genç: Adın ne?
Ben: Gece. Peki senin ?
Yaralı Genç: Aytekin. Memnun oldum Gece.
Ben: Bende memnun oldum Aytekin.
Güzel bi ismi vardı. Aytekin .. okadar yıldızın içinde tek başına. Saat 4:35 kazadan dolayı 2 saat daha geç gidecektik. Başımın ağrısının başladığını hissettiğim an yüzümü buruşturdum. Otobüsün içindeki servisi yapan görevlilerden bi su getirmelerini istedim Aytekin de kendine istedi. Çantamdan bi ağrı kesici çıkarıp suyumla birlitke yutkundum. Gözlerim Aytekine kaydı, bulutların arasında görünen Ay'ı izliyordu. Simsiyah, kapkaranlık, boşlukmuş gibi görünen gökyüzünü aydınlatan Ay'a bakıyordu. Bende ona uyup Ay'ı seyretmeye başladım. Başımın ağrısı yavaş yavaş geçiyordu gözlerim ağır ağır kapanmaya başladığında gözlerimi serbest bırakıp kapanmalarına izin verdim.
***
Aytekin
Ay'ı seyretmeye başladıktan dakikalar sonra Gece'nin gözlerinin bana baktığını camdaki yansımasından farkettim, sonra benimle birlikte Ay'ı izlemeye başladı. Şimdi ise uyuyor olmalıydı. Yorgun bitmiş gibi hali vardı. Koyu kahverendi omuzlarına kadar gelen saçları aralarında kızıllarıda vardı. Beyaz tenli çekik gözlü. Gözlerine açıkken baktığımda saçlarıyla uyum içinde olduğunun farkına vardım. Hafif dolgun dudakları hiç makyajı yoktu doğal bi görüntüsü vardı. Ama çok güzel görünüyordu. Uykuya iyice dalmış ve otobüsün hafif sartınsıyla başı omuzuma düştü. Rahatsız olmasını istemedim çok yorgun görünüyordu. Kollarını beline sarabildiği kadar sarıyordu üşüyor olmayıdı. Otobüse bindiğimizde montunu çantamın yanına bırakmıştı. Ben kendimi iyi hissediyordum. Kafasını dikkatlice dikleştirip onu fazla rahatsız etmeden montumu çıkarıp üzerine örttüm. Heryerim sızlıyordu. En çokta kalbim sızlıyordu. Kalbimin içindeki sızılar vücumdaki yaraları bastırıyordu. Artık hiçbir umudum yoktu. Yaşamaya dair bile.. Nevardı beni orada bıraksaydın dedim kendi kendime onun yüzünü görmeye çalışarak. O anda bi mesaj sesi geldi hafif kıpırdadı neden bilmiyorum ama uyanmasını istemedim çok yorgun ve bitkin duruyordu. O sırada yeni bi mesaj daha gelince i-phone'unu elime alıp kenarındaki ses açıp kapama tuşunu aşağı indirdim. İstemsizce gözüm telefonun ekranındaki mesaja kaydı.
Rabiş: Kuzum indinmi? Nasılsın? Merak ediyorum seni. Bebeğim cevap ver lütfen.
Bu kız sanırım kardeşi falan olmalıydı. Merak ediyordu. Hafifçe gülümsedim "O'nun yüzüne bakmaya çalışarak, seni sevenler merak edenler var kıymetlerini bil dedim içimden. Sonra kafamı arkama yasladım gözlerimi kapattım. İstemsizce onun kokusunu içime çektim çok güzel bi kokusu vardı. Bebekler gibi masum ve güzeldi. Gözlerimi yumdum. Uyumaya ihtiyacım vardı.
***
Gece
Birinin omuzumu hafif dürtmesiyle gözlerimi araladım. Açtığımda Aytekin'in gözleriyle buluştu gözlerim. Onun omuzlarında uyumuştum. hemen omuzundan kalkıp dikleştim.
Ben: Özür dilerim ç-çok özür dilerim. Yani şey ben farkında değilim b-bilerek yapmadım g-gerçekten bilerek yapmadım.
Aytekin: Sakin ol biliyorum bilerek yapmadığını fazla yorgun görünüyordun bende rahatsız etmek istemedim.
Ben: Geldikmi ?
Aytekin: Evet 10 dakikaya inmiş oluruz.
Ben: Mont senin sanırım. Teşekkür ederim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gece ve Ay
Teen FictionBir umudunuz varken yavaş yavaş yok olduğunu görürseniz sakın umudunuzu yitirmeyin.. Hayatta tutmayı bırakmayın.. Hayatta tutmaya çabalayın.. Çünkü umut etmek güzeldir herşeye rağmen umut edebiliyorsan ya çok güçlü bi kız ya da çok güçlü bi erkek ol...