Kadersiz Kaderim

13 2 2
                                    

         Gece

        Kolumdaki şiddetli sızıyla gözlerimi açtım. Etrafıma bakındım hastanede olduğumu idrak ettim kafamı sola çevirip yanımdaki yatakta yatan Aytekin'e baktım. Uyuyordu koluna serum takılmıştı. Ne olmuştu ki ona. Birden odanın kapısı açıldı.

Hemşire: Nasılsınız?

Ben: Biraz kolum sızlıyor okadar.
Aytekin'e ne oldu? Neyi var?

Hemşire: Çok kan kaybetmiştiniz kan gurubunuz uyduğu için size kan verdi halsiz düşüp bayıldı. Bizde serum taktık.

O sırada kafamı Aytekin'e çevirdim gözlerini açmış beni izliyordu. Elanın en güzel tonuyla. Onu çok tanımıyordum ama iyi birisi olduğunu tahmin eiyorum.

Hemşire: Şimdi kolunuzu açıp bakacağım biraz tentirdiyot sürüp tekrar kapatacağız. Doktor bey sizinle görüşecek

Aytekin'in serumu bitmişti. Kolundaki kabloları çıkarıp yanıma geldi. Hemşirede kolumu açmaya başladığında yaram daha çok sızlamaya başladı. Tentirdiyotu dökerken canım fazlasıyla yandığı için ufak çaplı çığlık attım. Aytekin elimi tutup geçecek diye teselli etmeye çalışıyordu. Hemşire yaramı gazlı bezle kapatıp yara bantlarıyla yapıştırdı. Aytekin yatağın başını kaldırdı ve arkaya doğru uzanmama yardım etti. Hemşire kapıdan çıkarken Atakan ve Görkem odaya girdiler.

Atakan: Geçmiş Olsun Kardeşim. Gece sana da geçmiş olsun.

Ben: Teşekkür ederim Atakan

Görkem: İkinizede çok geçmiş olsun. Boyları devrilsin elleri kırılsın üçününde. Tuttukları taş olur inşallah.

Ben: Teşekkür ederim hahaha

Aytekin: Görkem bırak artık büyük kadın gıybetlerini kardeşim .

Görkem: Aytekin abicim sen beni anlamıyorsun. Ben beddua ediyorumki inşallah tutarda akılları başlarına gelir. Böyle pezevenkler yüzünden güzel kızlar dışarıya adım atamaz oldu.

Görkem anladığım kadarıyla komik bi kişiliği vardı. Atakan'la hemen hemen aynı boydu. Hafif sarıya dönük dalgalı saçları ve yemyeşil gözleri vardı. 3'ününde
Giyim tarzları aynıydı. Onları süzerken doktor bey odaya girdi.

Doktor Bey: Siz Yakınlarımıssınız

Atakan: Hayır.

Ben: Doktor bey onlar arkadaşlarım.

Doktor Bey: Aile yakınınızla görüşebilirmiyim?

Ben: Benim ailem yok. Erzurum'a dün geldim.

Doktor Bey: Peki bu durumu arkadaşlarınızla görüşsem iyi olur.

Ben: Lütfen benden birşey saklamayın bilmeye hakkım var.

Doktor Bey: Peki kızım. Bak kızım dün buraya geldiğinde baygındın. Ameliyat sırasında nöbet geçirdin. Bu olayı daha önce hiç yaşadınmı?

Ben: Evet kan aldırma sırasında epilepsi nöbeti geçirmiştim.

Doktor Bey: Kızım sen epilepsi hastasısın. Sinir, stres ve sıkıntı durumların nasıl.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Sep 17, 2017 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Gece ve AyHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin